Bir süre önce CHP Karşıyaka İlçesinde bir toplantıya gitmiştik… Salona girdiğimizde kürsüde konuşan hatip, Yüksel Çakmur’du.

O doyumsuz belagati ve mimikleriyle…
Sesini bir yükseltip bir alçaltıyor, bir neşeli, bir hüzünlü konuşuyor… Aradaki esprileriyle de, varsa gamı kederi silip süpürüyor. Bir yandan da, yanında oturan genç İlçe Başkanı Levent Güçlü’nün… ara sıra sol kolunu sevgiyle sıkıyor, aynı hareketi bazan, sırtında da uyguluyor!

***
Çakmur, genç yaşta Buca Belediye Başkanlığı yaptı. Sonra iki dönem Milletvekili oldu. 1974, 1977 Bülent Ecevit Hükumetlerinde Gençlik ve Spor Bakanlığı yaptı. Ülkeyi ; öğrenci yurtları, kapalı spor salonları, spor sahaları, semt sahaları ve yüzme havuzlarıyla donattı…

Korkusuzdu… 12 Eylül 1980 darbesi aleyhine, gecekondu mahallerinde konuşmalar yaptı. Bu yüzden, Demirel ve Ecevit gibi parti liderleri ile birlikte, Hamzakoy’a sürgüne gönderildi... Sürgün günlerini de… bir güzel kitaplaştırdı.

***
Darbecilerin koyduğu siyaset yasağı kalkınca… Sodep’ten 1989 yerel seçimlerinde, İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı seçildi…

Bu süre içinde ; İzmir tarihinin ilk metro inşaatını ihale aşamasına getirdi. Salhane de, İzmir’e pis kokular yayan ilkel mezbahayı kapatarak, Buca’da entegre et tesislerini kurdu…

Tansaş’lara çağ atlattı ; mağazaları modernleştirip sayılarını da, ürünlerini de artırarak yaygınlaştırdı… Piyasayı düzenleyici fonksiyon kazandırarak, amacı gibi, dar gelirliler için ucuzluk alanları yarattı.

Ulaşıma el atarak 1600 otobüs aldı...
Problematik Konak-Karşıyaka gibi dolmuş hatlarını kaldırdı... Karşıyaka sahillerini işgal eden kafeteryaları yıktırarak oraları güvenli hale getirdi. Daha da neler yaptı…

Yüksel Beyin başkanlık dönemi 1994’de sona erdi ama, o gün bugündür, bisikletiyle hep toplumun ve siyasetin içinde kaldı. Yoksullarla dost oldu… Dur durak bilmedi ; sorunlarını kendi gözleriyle gördü, kendi yüreği ile hissetti. Düğünde, dernekte, hastalıkta, cenazede, kıvancında ve tasasında hep yanlarında oldu.

***
Yine kısa bir süre önce, CHP İzmir İl Başkanlığını da ziyaret ederek, Karşıyaka’daki konuşmasının bir benzerini de, orada yaptı…

Yazılanlar yaklaşığıyla ve çok özetle ;

*Halk bilmez, örgüt bilmez, üye bilmez,
30 yıldan beri ‘ben bilirim’ diyorsa eğer yönetenler, Partinin 13 mağlubiyetinin de ; halksız demokrasi, örgütsüz demokrasi anlayışından kaynaklandığını da bilmeliler.
Ne zaman örgüte gittik, ne zaman örgütle beraber olduk, o zaman iktidar olduk…

*Şimdi bu yaşananların neresinde demokrasi var? Bunu sağlayacak olan önseçim mi var?
Temayül yoklaması, hele de anket hiç değil, doğru çıkan bir anket oldu mu? diye sordu.

*Aday olmaktan ve koltuktan önce, ilkeler önemli… Bu sebeple İl Başkanıyla görüştüm ve kanaat önderi olarak… önseçim istendiğini vurguladım. Sandık konur, 30 yıldan sonra partinin içine demokrasi girerse, özgürlüğün hakkını tam olarak yaşamak ve yaşatmak için, elbetteki ben sonuna kadar halkla beraber, örgütle beraber varım… dedi.

Yüksel Bey, seçim takviminin artık istikrar kazanmış azizlikleri (!) nedeniyle, ilkelerin uygulanmayacağını gözlemlemiş olmalı ki ;
Seçime yönelik kişisel beklenti gibi yorumların yanlışlığını ve, ilkesel iradesini taşımadığını da, kamuoyuna açıklama gereğini duydu…

***
Alışkanlıklarından hiç vaz geçmiyor ; hala bisiklete biniyor... Hala vapurdan atlayarak en önde iniyor. Koşar adım yürüyor. Düşünsel ve fiziksel enerjisini hep yaptığı gibi, yine Partisinin önüne sereceğini de vurgulamış oluyor!

Eyy… Sanki kendileri hiç yaşlanmayacakmış gibi, “gençliğim var” diyerek yola çıkanlar!
Hiç kimse gençlik kazanamaz ki… Menzili çok geniş Çakmur da, sanki kimilerine nazire olsun diyemi ne? Yaşlanmıyor… Yaş kazanıyor!

Fakir fukara dostu, cesur.
Özerk bir Yüksel Çakmur !

İyi Pazarlar…