Sözün söz olmaktan çıktığı zamanlardayız. Sözün yerini yalan aldı.

Ve çağımız sadece vicdan yitimiyle değil, akıl çökmesiyle de malul.

Dünya sistemi Kapitalizm, tarih sahnesinden çekiliyor. Kapitalist sistem dengeden çıktı ve artık dengeye geri dönecek gibi değil.

Bu büyük bunalım, orta sınıfın hızla yoksullaşmasına yol açtı.

Endüstri çağı son bulurken, emekçi sınıfın kendisi için sınıf olamadığı, ardından da sınıf olarak varlığının sonlanmakta olduğu gerçeğiyle yüz yüze geldik.

Kentler “kent yoksulluğu” altında ezilmeye başladı. Yeni sosyoloji, kentlerde yeniden yapılanma ihtiyacını ortaya çıkardı.

Kentsel dönüşüm henüz emekleme aşamasında bile değil.

Asıl kıyamet yoksulların tehciri başladığında kopacak.

Değerler sistemi çökerken sözün söz olmaktan çıktığı koşullarda, sanatta, edebiyatta, siyasette, medyada kullanılan dil ve anlatılan her şey, yitik zamanın peşinde söz israfı oldu.

Nihayetinde, insanlığın uygarlık hamlesi tabiata yenik düştü, bozguna uğradı. Ve uygarlığın ricat dönemi başladı. Bunun anlamı, vazgeçmektir. Yeni zamanların erdemi, vazgeçmek.

Hız çağı kapanırken gündelik hayatın daha yavaş aktığı bir çağın eşiğinde olduğumuzu fark etmeye başladık.

Yavaşlık ve vazgeçmek, uygarlığın yeni durumunu ifade ediyor.

Nicedir, sözün söz olmaktan çıktığı koşullarda, eşiğinde durduğumuz yeni çağda, kendimizi ifade edecek yeni sözün oluşmasını bekliyoruz.

Paradigma çöküyor. Sözün söz olmaktan çıktığı gerçeğiyle yüz yüzeyiz. Yerini yalan aldı alalı sözün haysiyeti kalmadı.

Yeni söz, yeni dil ve hayatı yeniden söylemek; önümüzdeki zamanlarda insanlığın en temel meselelerinden olacak.