İzmir’in ele avuca sığmaz yıldızı için…

Sosyal medyada dolaşan iki veda mesajı…

İğne gibi battı kalbime…

Siyasetçi Lütfü Türkkan şöyle yazmış:

“Kış olunca, Alaçatı kimsesizdir… / Köşe kahvenin iki müdavimi… / Pakize Suda ve mekanın kedisi Behlül ile… / Şöminenin başında sohbet etmeyi özleyeceğim…”

Gazeteci ve işadamı İzzet Çapa’nın…

Pakize Suda için yüreğinden taşanları karalarken…

Nasıl da demir atmış İzmir’e:

“Deli dolu, coşku dolu… / Şahsına münhasır, özel bir kadındı Pakize… / Denizdi, rakıydı, şarkıydı, dosttu ama… / En çok da İzmir’di…”

***

Bir çocuk bayramı sabahında…

(23 Nisan 1952)

“Merhaba…” dedi, hayata ve İzmir’e…

Girit kökenli bir ailenin, ela gözlü sapsarı kızıydı…

Sezen Aksu’yla birlikte İzmir Kız Lisesi’nden mezun oldu…

Ele avuca sığmayan bir dünya tatlısıydı…

Afacandı, mizahi yanı çok güçlüydü…

Babası Orhan Suda…

İzmir'in önemli gazetecilerinden biriydi…

Yıllarca “Demokrat İzmir”in yanI sıra…

Anadolu Ajansı’nda yazı işleri müdürlüğü yapmıştı…

Ablası Nuran Suda opera sanatçısıydı…

Genlerinde gazetecilik olduğu şüphe götürmezdi ama…

Allah bi’de ses vermişti ki…

Sormayın gitsin…

Hafiften “dediğim dedik” bir yaradılışı vardı…

Nitekim…

Kimselere sormadan…

17 yaşındayken katıldığı yarışmada “Ege Güzeli” seçildi…

Teklifler geldi…

O da şarkıcılığa başladı…

Babası bile…

Taaa o tarihlerde…

“Güzel Pakize” ile…

Magazin haberi yapmaya çalışan genç meslektaşlarına…

Gözdağı verirdi:

“Yahu, bırakın şu keratayı… Geliş-gidiş bunu artist yapacaksınız başımıza…”

Tarih, 70’li yılların başı…

Genç magazinciler ne desin “ağır abi” gazeteciye:

“İyi ama Orhan abi, kızınız istiyor… O’na siz söyleseniz…”

Ne yapsın deneyimli gazeteci baba?

Çok sevdiği kızına kıyamıyor ama yine de hafiften yakınıyor:

“Söylüyorum, söylüyorum da… Dinlese bari… Kızın aklı bir karış havada…”

***

O, ela gözlü sarışın güzelin harika hayalleri vardı…

Ve o hayaller…

Ancak, san’atın başkenti İstanbul’da gerçekleşebilirdi…

Artık…

İzmir, O’na dar geliyordu…

Nitekim…

Hayatının geri kalanını İstanbul’da geçirdi…

1978 Dünya Kupası’nda…

Buğulu sesiyle yarattığı “Biz Kadınlar” şarkısıyla gönüllere girdi…

Bir dönem…

Merhum Öztürk Serengil’in…

“Gülünüz Güldürünüz” yarışma programında jüri üyesi oldu…

Babadan aldığı genlerin itici gücüyle…

90’lı yılların sonunda gazeteciliğe başladı…

Sabah, Hürriyet ve Habertürk’te yıllarca köşe yazarlığı yaptı…

14 yıl önce…

Müge Anlı ile birlikte hazırladığı “Dobra Dobra” programı…

Reyting rekorları kırdı…

“Ağız Tadıyla Sevişemedik” ve…

“Yenmiş Yutulmuş Sözler” adını taşıyan…

İki kitap yazdı; dikkatleri yine üstünde topladı…

***

1971’de “Feride” ile başlayan…

Sinema ve TV yıldızlığı yanı…

2007’deki “Çılgın Dershane”ye kadar sürdü…

Bir gün bile “Yoruldum” demedi…

Dört yıl öncesine kadar…

Televizyonlarda “gurme” oldu…

Anadolu’nun yöre lezzetlerini Türkiye’ye tanıttı…

***

Çok iyi bir müzisyendi…

Sesinin güzelliği bi’yana…

Şahane piyano ve keman çalıyordu…

Hiç boş durmadı…

80’li yılların başında iki 45’lik doldurdu…

***

Altı yıl önce…

Doğduğu, büyüdüğü…

Şöhreti yakaladığı İzmir’e döndü…

Anıları ve dostları ile birlikte Çeşme’de yaşarken…

Kanser tedavisi gören kardeşi Nuran Suda'yı…

Ertesi yıl ise annesi Sehavet Suda'yı kaybetti…

Kader ağlarını…

İzmir’in dünya tatlısı yıldızı Pakize Suda için…

Yürek burkan bir şekilde örüyordu…

***

Geçtiğimiz yılın başlarında…

Pakize Suda’nın…

Hayranlarını kahreden haberi…

Hürriyet duyurdu…

Oyuncu ve yazar Pakize Suda’ya…

“Akıl Zayıflığı” yaşadığı belirtilerek…

Opera sanatçısı ablası Ayşe Suda tarafından vesayet davası açılmıştı…

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde düzenlenen rapora göre…

Pakize Suda'nın o günkü haliyle…

Akli dengesi akıllıca yaşam sürmek için yeterli değildi…

Ayrıca…

Kendi işlerini görecek gücü de yoktu…

Ünlü sanatçının ablası Ayşe Suda…

Acıklı haberi şöyle duyurdu:

“Son bir yıl içinde eskiden (demans) olarak tahmin ettiğimiz akıl zayıflığı başlangıcının artık daha ağır bir alzheimer hastalığına dönüştüğünü gözlemledik… Kendisini sağlık raporu alması için hastaneye gitmeye ikna edemedik…”

Bu kahreden gelişme…

Bir yıldız için nasıl da korkunç bir karanlıklara dalıştı?

***

Peki, sonra n’oldu?

Abla Ayşe Suda’ya göre…

Pakize Suda, sık sık kimliğini kaybediyordu…

Bir gün evdeki perdeleri yakmış…

Yetişenler zor söndürmüşlerdi…

Yılların pırıl pırıl parlayan yıldızı…

Artık hem kendisi hem çevresi için tehlike arz ediyordu…

Bunun üzerine vesayet davası açıldı…

Çeşme Sulh Hukuk Mahkemesi, o rapor üzerine…

Pakize Suda’nın kısıtlanmasına…

Kendisine vasi olarak…

Yeğeni Dilara Elagözlü'nün atanmasına karar verdi…

Pakize Suda…

Artık…

Kimseyi tanımaz hale geldiği için…

Yeğeni Dilara Elagözlü’nün denetiminde yaşamaya başlamıştı…

Taaa ki…

İki gün öncesine kadar…

***

Sonunda…

Fethiye Devlet Hastanesi’nden acı haber geldi…

Bir süredir

Demans (akıl zayıflığı) ile mücadele eden Pakize Suda…

Beynine pıhtı atması sonucu…

70 yaşında hayata veda etti…

***

Bitiriyoruz…

Hiç birimiz geleceği tahmin edemiyoruz…

Yarın n’olacak?

Ya da…

Sabah evden çıkarken başınıza bir saksı düşeceğini…

Aklınızdan hiç geçirdiğiniz oluyor mu?

Bu zalim dünyada…

Yapabileceklerimizi ve dayanma gücümüzü asla kestiremeyiz…

İyisi mi…

“Ah, şu yalan dünya” deyip…

Günü yaşayalım ve şükredelim…

Nokta…

Hamiş 1: Hemcinsleri için yazdığı bi’paragrafı, kesip saklamışım… Kalemi müthiş güçlü ve bi’o kadar da ironikti… Kütüphanemde bulduğum o paragrafı takdim ediyorum: (Kadınlar vücutlarını göstermeye bayılırlar... Açık, dar, şeffaf, kısa giyerler. Sonra da "Neden bakıyorsunuz?" diye sinirlenirler… Aslında amaçları baktırmaktır, ama bunu asla kabul etmezler… Özgürlükten, rahatlıktan, medeniyetten falan söz ederler... Nereden biliyorsun, derseniz, ben de kadınım oradan biliyorum. NOT: İstisnalar kaideyi bozmaz (Bu yazıyı okuyan bütün kadınlar

kendini istisna olarak kabul edecektir…) Maalesef, bu yazıyı

kadınlara gönderemedim, çekindim…”

Hamiş 2: Kendisini ve memleketini herkeslerden iyi bilen ve yorumlayan bir İzmir Güzeli’nin, “kendini unutmuş” vedası çok acıklı; çok…

Hamiş 3: Talihsiz yıldız Pakize Suda’nın gençlik dönemlerini, meslek büyüğüm Tayfur Göçmenoğlu anlattı… Teşekkürlerimle…

Sonsöz: “Her şey kader ile takdir edilmiştir… Kısmetine razı ol ki, rahat edesin… / Hz. Mevlana…