İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından düzenlenen İktisat Kongresi, yüzyıl sonra, yani bir çağın şafağında, ufkumuzu açıyor.

Açılış konuşmasında Kongre’nin ikinci yüzyıla nasıl baktığını anlatan Tunç Soyer, tarih sahnesinden çekilmekte olan kapitalizme ve ayak sesleri duyulan yeni hayata dair çok net şeyler söyledi.

Vazgeçmenin bir erdem olacağı yeni çağda tüketim kültürünün ahvaline değinirken döngüsel kültürün önemini ve doğanın uyarılarını dile getirdi. Ve başka bir hayatın mümkün olduğunu söyledi.

Problematik; uygarlığın getirdikleri doğanın döngüselliğini yadsıyor. Tam da kıyametin koptuğu yer.

Bir seçim yapacağız; ya doğa ile uyumlu bir hayat ya insanlığın sonu. Tunç Soyer, Güven Eken konuşmalarında bu zorunluluğu dile getirdi.

Kongre’de, ağırlıklı olarak, Türkiye’nin sistemdeki yeri konuşuldu. Kısa vadede ele alınması ve çözüme ulaştırılması gereken sorunlar.

Bu vesileyle, sanayi burjuvazisinin Kongre’ye etkili katılımının dikkate değer olduğunu söylemeliyim.

Sıtkı Şükürer’in ezber zorlayan konuşmasını ayrıca not etmek gerekir.

Kongre’de konuşmacılar, deprem gündemini ayrı tutarsak, Türkiye’nin Batı ile bozulan ilişkilerinin düzelmesi gereğini işaret etti. Ve Türkiye’nin uluslararası sistemin Batı cenahında yeniden yerini almasının yolu, yöntemi konuşuldu.

Söylemek gerek, önerilen yolu liberalizm gibi okuyanlar yanılıyor. Önerilen yol, kamucu önlemler ağırlıklı.

Hiç kuşku yok, konuşulan meseleler ve Kongre’nin çıktıları, Türkiye’nin yeni yol haritası olacak. Yüzyıl önce, İzmir İktisat Kongresi’nde olduğu gibi.

Umudumuz, İktisat Kongresi ile dile gelen yeni yapılanma ihtiyacına dair ortaya çıkan fikirlerin burada kalmamasıdır.

Kanımca, Rifkin, Daron veya Fukuyama gibi uluslararası sistemin önemli isimlerinin konuşturulması daha ziyade bir gösteri olarak değerlidir. Ülkeyi büyük değişime hazırlamaya yetmez.

Değişim ve dönüşümün şafağında, bu meselelerin konuşulduğu, yeni kavramların oluşturulduğu ve yeni bir dilin kurulduğu “okullaşma” için harekete geçmek gerekir.