17 yaşında böyle düşünmüyordum…

Çünkü…

Üniversite birinci sınıftaki sevgilim “gerçek” bir mucizeydi…

Tanrı, belki de…

Tertemiz bir aşkın kahramanları (!) olarak bizi yaratmıştı…

Sonra…

Öğrendik ki…

Mucizeler “sevgililer” ile sınırlı değildi…

Her alanda…

Mucizelere “ihtiyacımız” vardı…

Çünkü…

Çoook sonraları anladık ki…

Aslında…

Hayatın kendisi olağanüstü bir mucizeydi!

*** 

Mucizelerin peşinden yürümeye devam…

***

Neredeyse altı yıl önceydi…

37 yaşındaki Manisalı İbrahim Kösem…

Evinin tıkanan lavabosunu açmak isterken…

Neredeyse hayatı kayıyordu!

Kimyasal toz…

Kaynar suyla temas edince…

Talihsiz genç adam yanıklar nedeniyle…

Sağ gözünü kaybetti…

Sol gözünde ise görme yetisi önemli ölçüde kayboldu…

İbrahim Kösem’in dünyası…

O yaşta zifiri karanlığa gömülmese de…

Baktığı her yeri “bulanık” görüyordu…

***

Zaman kaybetmeden…

İbrahim Kösem’e…

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde…

Kornea nakli uygulandı...

Ne var ki…

Kimyasal yanık sonrası…

Gözündeki kök hücreleri çoktan kaybolmuştu…

Nakil operasyonuna rağmen sonuç alınamadı…

Çare diye tutundukları dallar birer birer kırılıyordu…

***

İbrahim Kösem'in görme yetisini yeniden kazanması için…

Belki de son bir şans vardı…

***

İzmir’in yüksek eğitim çınarı…

Ege Üniversitesi’nin teknoparkında…

TÜBİTAK desteğiyle kurulan “Limbustem” şirketinin geliştirdiği…

Yeni bir tedavi yönteminin uygulanmasına karar verildi…

***

Şirket ortakları…

Ege Üniversitesi’nde görev yapan…

Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Özlem Barut Selver ve Biyomühendis Dr. Mehmet Gürdal…

Hastanın babasının gözünden alınan dokuyla…

Limbal kök hücre geliştirdi…

Her şey yolunda gidiyordu…

Aslında bu da bir mucizeydi…

Kök hücre…

Zaman kaybedilmeden…

Manisalı İbrahim Kösem’in gözüne nakledildi…

Gencecik İbrahim…

Bu operasyondan sonra ilk kez…

Üç ay önce dünyaya gelen evladını görüyordu…

Dünyalar O’nun olmuştu…

Bu da bir mucizeydi…

***

Ege Üniversitesi’ndeki operasyon…

Aslında “büyük mucize”nin minicik bir parçasıydı…

Asıl mucize…

Hastanın babasından alınan minik kök hücreydi…

10 gün boyunca büyütüldü o kök hücreler…

Beş ay sonra…

Kornea nakli gerçekleştirildi…

Artık…

Manisalı İbrahim…

Eskiden olduğu gibi…

Kendi hayatını idare edebilecek bir görme seviyesine…

Ulaşmış duruma geldi…

Dünyalar O’nun olmuştu…

En “baba” mucize, işte buydu!

***

Bu operasyon Türkiye’de ilk kez gerçekleşmişti…

Ha’ni halk arasında seslendirilir ya…

Aynen öyle…

Türkiye Cumhuriyeti’nin “ilk” yüksek eğitim çınarlarından biri olan…

Ege Üniversitesi, bugün 68 yaşında…

Hatta 69’dan gün aldı (Kuruluş 20 Mayıs 1955)

Asıl…

Hepimizin üniversitesi “Ege”yi ayağa kalkıp alkışlamak…

Görevimiz olmalı…

Bir insanoğlunun…

Yaşadığı kaza nedeniyle…

Gerçek anlamda “dünyası kararıyor” ise!

Ve bu “kararlık” Ege Üniversitesi’nde…

“Aydınlık Geleceğin” müjdesi oluyorsa…

O mucizenin adı…

Artık, “Çölde Açan Çiçek” olarak anılacaktır…

***

Bitiriyoruz…

68 yılda…

Türkiye’nin “en baba” üniversitesi Ege’ye…

Cumhuriyet’in eğitim ışığı altında…

14 rektör aşkla hizmet verdi…

Bugünün Rektörü Prof. Dr. Necdet Budak…

Yüksek eğitimini tamamladığı üniversiteye “kaptan” olmuş…

Ender eğitimcilerdendir…

İnsan gözüyle ilgili…

Türkiye’de ilk kez uygulanan bir yöntemin…

Nasıl da “mucize”ye dönüştüğüne tanık olmanın…

Mutluluğunu yaşıyor Rektör Hoca ve diyor ki:

“Tıp Fakültesi Hastanesi bünyesindeki kliniklerde çok sayıda nadir hastalığa ilişkin sağlık hizmeti veriyoruz… Geliştirdiğimiz tedavi yöntemleri uluslararası alanda büyük ilgi görüyor… Kıvancımız büyük…”

Bana sorarsanız…

Türkiye’de ilk kez gerçekleştiren bu “mucize”nin adı…

İzin verirseniz…

Doç. Dr. Özlem Barut Selver’dir…

Tabii ki…

Yarım asrı çoktan geride bırakan üniversitesi…

O’na “bilimsel yol ve yön” vermiştir ama…

Mucizeleri unutmayalım…

Neden?

Çünkü…

İnsanları hayran bırakan olağanüstü her olay bir mucizedir!

Nokta…

HAMİŞ: …Ve; hayat böyledir işte… Ona hazırlanamazsın, onun için hazır olamazsın... Güzelliği, mucizesi de budur, seni hep hazırlıksız yakalar, hep sürpriz yapar... Gözlerin varsa her anın bir sürpriz olduğunu ve önceden hazırlanmış hiç bir cevabın işe yaramayacağını görürsün… 

Sonsöz: Hepimizin içinde, oraya çıkmak için belirli koşulları bekleyen, gizlenmiş mucizeler vardır… / Charles Dickens – İngiliz yazar ve toplum eleştirmeni…