Dün 16 Ekim BM Dünya Günü idi… Mevcut dünya nüfusu 8 milyara yaklaştı. Bu nüfus artışının 2050 yılına kadar her on yılda bir yaklaşık yüzde 1 oranında tırmanmaya devam etmesi bekleniyor. Slow Food verilerine göre dünyadaki gıda arzı 14 milyar insanı rahatça besleyebilir… Buna karşın 800 milyon insan temiz su bulamıyor, bir milyara yakın insan da gece aç uyuyor. Gıdaya yeterli erişim en temel ve en önemli insan haklarından biridir ve buna rağmen yüz milyonlarca insan açlıktan kıvranıyor ve her gün yaklaşık 25.000 kişi açlığa yenik düşüyor ve ölüyor. Açlık bugün HIV/AIDS, sıtma ve tüberkülozun toplamından daha fazla insanı öldürüyor. Ve bu insanların çoğunluğu gelişmekte olan ülkelerde yaşıyor. Ve şu anda mevcut gıda krizinin en kötü sonuçlarını yaşayanlar da bu ülkeler.

Öte yandan adına “Modern” denilen beslenme alışkanlıkları, küresel gıda güvenliğini tehlikeye atarak ve küresel ısınmanın hızlanmasına katkıda bulunarak gezegenin kaynaklarını zorluyor. 

BM de bu yıl “Dünya Gıda Günü” nü kutlamak için gıda kaynaklarımızı korumanın önemini dile getiriyor.

Küresel gıda güvenliğinin birçok tanımı var. Birleşmiş Milletler Dünya Gıda Güvenliği Komitesi (CFS), bunu “tüm insanların her zaman, gıda tercihlerini ve diyet ihtiyaçlarını karşılayan yeterli, güvenli ve besleyici gıdaya fiziksel, sosyal ve ekonomik erişiminin olduğu bir durum olarak” tanımlıyor. 

2012 yılında The Economist, 113 ülkede gıda güvenliğini ölçen bir araç olan Küresel Gıda Güvenliği Endeksi'ni ilk kez yayımlamıştı. Yıllık sıralamalar bunun dünya çapında büyük farklılıklar gösterdiğini gösteriyor. Bazı bölgeler, verimli toprakları ve ithalat yoluyla yeterli gıdayı temin edecek paralarının olmaması nedeniyle gıda güvensizliğine daha yatkındır. Bununla birlikte, devam eden Ukrayna-Rusya savaşı gibi ani silahlı çatışmalar veya pandemi gibi küresel sağlık sorunları gibi bazı dış faktörler, “daha güvenli” ülkelerde de gıda arzını tehlikeye atabilir. 

Tahminler 2050 yılına kadar iki milyar daha artarak Dünya'da yaşayan toplam insan sayısının yaklaşık 10 milyara ulaşacağını tahmin ediyor. Bu hızlı nüfus artışının, dengesiz dağılmış gıda kaynakları nedeniyle yıkıcı sonuçlar doğurabileceğinden korkuluyor.

İşin kötü ve korkunç bir yanı da gıda talebi yüksek olmasına rağmen, her yıl yaklaşık 1,2 milyar ton gıdayı çöpe atıyor olmamız. Bu da küresel kaynakların yaklaşık üçte birini oluşturuyor.  Araştırmalar, yüksek gelirli ülkeler gıda atıklarını yüzde 50 oranında azaltırsa, yoksul ülkelerdeki yetersiz beslenen insan sayısının iyice azalabileceğini gösteriyor. Gıda israfını basitçe azaltmanın küresel gıda güvenliğini büyük ölçüde iyileştirebileceği açıkça ortaya çıkıyor.

Ancak gıda sistemimizle ilgili sorunlar, küresel gıda arzını etkileyen faktörlerden sadece biri. Güvenlik ve iklim değişikliği ile de derinden bağlantılı; özellikle iklim değişikliği gıda güvensizliğinin en büyük nedenlerinden birini oluşturuyor. Biyoçeşitlilik kaybı, artan kirlilik ve aşırı hava koşullarına bağlı felaketler gibi iklim değişikliğinin itici güçleri tarımsal üretimi tehlikeye atarak tarımsal ürünlerin verimini önemli ölçüde azaltıyor. Eşzamanlı olarak, toprağın aşırı kullanımı ve sürekli artan gıda talebini karşılamak için gereken yoğun gübre ve böcek ilacı kullanımı, tüm ekosistemleri yok ediyor, tür popülasyonunu etkiliyor ve toprak verimliliğini tehlikeye atıyor, yetiştirebileceğimiz zaten kısıtlı olan gıda miktarını sınırlandırıyor. Kanıtlar, 60 yıldan biraz fazla bir süre içinde, ekilebilir arazilerin yüzde 35'inden fazlasının insan kaynaklı faaliyetler nedeniyle bozulduğunu göstermektedir.

Nüfus artışı, gelirlerdeki iyileşme ve diyetlerin çeşitlendirilmesi, gıda talebini istikrarlı bir şekilde artırdı. Yeterince hızlı değişmezsek, küresel gıda güvenliği geri dönüşü olmayan bir şekilde tehlikeye girecek. Ve bu gerçekleştiğinde, dünyadaki toplumlar için feci sonuçlara yol açacak.

16 Ekim Dünya Gıda Günü nedeniyle bir kez daha yazmış olalım.