İZMİR - Özellikle Türkiye'de bağış azlığı nedeniyle kadavra sıkıntısı çeken geleceğin doktorları için yapılan bu cesur bağış gazeteci meslektaşlarını da duygulandırdı. 74 yaşındaki Sezginer, geçtiğimiz Cuma günü evinde bir araştırma için çalıştığı bilgisayarı karşısında kalp krizi geçirerek vefat etti. Sezginer'in naaşı kılınan cenaze namazı sonrasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne gönderildi. Çok sayıda gazetecinin katıldığı cenaze namazında kadınlar da erkeklerin arkasında saf tuttu.
Sezginer'in bedenini kadavra olarak bağışlanması da birçok insanı duygulandırdı ve düşündürdü. Kendileri için zor bir durum olduğunu belirten eşi Berrin Sezginer eşinin ardından duygularını şu sözlerle ifade etti; Bizim için zor bir durum ama önemli ve kutsal bir davranış. Bilime ve insanlığa hizmet. Birçok kişi burada duyduğunda kabullenmekte zorlandı ve şaşırdılar ve de takdir ettiler. Biz yapamazdık dediler.
Genelde olumlu bir hava olarak algılandı, olumlu bir davranış olarak algılandı. Hatta şaşkınlığa sürüklendi birçok insan. Organ bağışını duymuştum ama bunu duymamıştık diyenler de var.
"KARARI YANIMDA ALDI"
Yaşar Sezginer'in eşi Berrin Sezginer herkesin kolayca kabullenemediği bu karara saygı duyduklarını ve hiç karşı çıkmadıklarını belirtti: "Hatta bağış belgesini bana teslim etti. Kararıma uyulsun dedi. Ben de karşı çıkmadım. Karşı çıktığımız tek nokta tören istememesi oldu. Biz de törensiz olmaz dedik. Şatafatı sevmiyordu. Bazı insanlar hayatta öncüdür. Eşim de öncü oldu. Öldükten sonra beden sadece bir kılıftan nibaret bir şey. Topraktada çürüyecektir. Sonunda yine toprağa kavuşacak zaten yeniden defin işlemi olucak ama bu arada tıp öğrencilerine katkıda bulunmuş olacak. Şu anda insanlar Viyanaya gidiyorlar Türkiye'de kadavra olmadığı için. Yapılan iş çok önemli. Başlangıçta çok zor gelir ama biz basmakalıp düşüncelerin dışında baktık ve bu karara saygı duyduk."
"SADECE YAŞAR CESARETİ GEREKİYOR İNSANA"
İzmirli gazeteci Işık Teoman da meslektaşı ve arkadaşının ardından bu cesur hareketi için bir yazı yazdı. Işık Teoman yazısında Sezginer'e atfen: "Ben bu kadavra bağışının önünde şapka çıkarıyorum. Ve inanın ciddi ciddi düşünmeye başladım kendimi kadavra olarak bağışlamayı. Bir cesaret edip oraya gitmek ve sözleşme yapmak gerekiyor. Ama şu cesareti kendimde bulabilsem onun için Yaşar abinin önünde yaptığı bu bağış nedeniyle saygıyla eğiliyorum. Kadavra olmak çok da kötü bir düşünce değil... Sadece Yaşar cesareti gerekiyor insana. Zor be!" dedi.