Sosyal Medya’nın…

Hayatımızın parçası olduğunu söyleyenler…

Af buyurun, geriden geliyor…

Bence…

“Sosyal Medya’nın esiriyiz; kurtuluş yok!” dersek…

Daha inandırıcı olur…

Şu sıralarda tartışmaya açılan…

Son derece “hüzünlü” ama…

Bi’o kadar da “kalpleri sakız gibi çiğneyen” bir konu var…

Kimse bizlerden…

“10 numara 5 yıldız” olmamızı istemiyor ama…

En azından…

Merhametli olmak zorundayız…

Şimdi, izninizle…

“Nasıl insancıl oluruz?” diyenlerin ve dahi…

Başkalarının lokmalarını sayanların(!)

Kalp seslerinin peşine düşelim…

***

Kesin görmüşsünüzdür…

Bi’haftadır sosyal medya…

Eve temizliğe gelen yardımcı kadınlarla ilgili…

Aslan gibi tartışmayı “bomba gibi” ortalığa bırakıverdi…

Konu önemli…

Bi’o kadar da ciddi…

Hatta…

“İnsancıl olmak” gibi…

Çağımızda unutulmuş bir kıymetli değeri…

Hatırlattığı için bana göre “altın” değerinde…

***

Şaşırtan ve bi’miktar da gönül kıran soru şu:

“Haftada bir ya da iki kez eve temizliğe gelen yardımcı kadınlara yemek verilmeli mi?”

Bi’taraf şunu demek istiyor aslında:

“Arkadaş, ben aslanlar gibi yevmiyesini veriyorum… Bi’de sabah kahvaltısı ile öğlen yemeği de mi vereyim?”

Aslında, utandığı için şunu söyleyemiyor:

“Günlük yevmiyeleri 300-400 lira… Gelirken kahvaltısını yapıp da gelsin… Öğlen için de evde yaptığı sandviçi getirip, yesin…”

Olmadı, işte…

Eve temizlik için gelen kadın…

İşini bitirip, eve giderken yorgunluktan adım atamıyor…

Yardımcı deyip, geçmeyin…

Aslında hepsi ağır işçi…

Sigortaları yok…

Geliş, gidip yol paraları var…

Sabah geldiği evde bi’bardak çay içse…

Bi’dilim ekmekle kibrit kutusu kadar peynir yese…

O yuvanın beti-bereketi mi bitecek?

O’nun yaptığı işi yap da; göreyim seni…

***

Hürriyet’te gördüm…

Haftada bir temizlik için yardımcıdan destek alan…

Bir ev hanımının aşağıdaki serzenişini:

“Kendimi temizliğe gelenlere yemek vermek zorunda hissetmiyorum... Zaten kendim için de fazla yemek yapan biri değilim, genelde dışarıdan yiyorum… Zaten ev işlerini yapmak istemediğim için bir yardımcı geliyor... Yardımcı gelecek, aç kalmasın diye yemek mi yapacağım ona? Ya da işi gücü bırakıp bir de kendine yemek mi yapacak? Sabah evden kahvaltısını yapıp gelebilir... Öğlen için de gelirken bir sandviç alabilir kendine… Yurt dışında da temizlikçiler hep yanlarında ne yemek istiyorlarsa paket yapıp getirirler... Bence biz biraz abartıyoruz milletçe… Eve temizliğe geliyor, misafirliğe değil ki… Beş yıldızlı otel konforu beklemek niye?”

***

Bi’parça da olsa kızdınız; sinirlendiniz di’mi?

Bu arada evin sahiplerini göklere çıkaranlar da var…

Yardımcı bayan diyor ki:

“Yıllardır farklı farklı birçok evlere temizliğe gittim... Bir tanesinde bile bu sorunu yaşamadım... Yardımcı olarak evlerinde çalıştığım tüm insanlar kendileri ne yiyorsa bana da ondan ikram ettiler... Hatta bir tanesi bana ikram etmekle kalmayıp, yediğimiz pizzadan eve giderken çocuklarım için de alıyor, onlara gönderiyordu… Zaten bana bir yemek bile veremeyecek kişinin evinde de çalışmak istemem…”

***

Bazı örnekler gerçekten çok acı:

“Gittiğim evde hem temizlik hem de yemek yapıyorum... Yemek yapmama rağmen bir tabak yemeklerini yemedim... Bir keresinde yemekleri yaptım, işimi bitirdim çıkacağım ev sahibi kadın tencerelerin kapaklarını kaldırıp (Aaa, ne kadar az olmuş… O kadar malzemeden bu kadar mı çıktı) dedi. Kendimi o kadar kötü hissetmiştim ki…”

Bu sosyal bir olaydır…

Türk toplumunda değişmez kuraldır…

Başkası aç iken…

Masadaki yemek boğazımızdan geçmez…

Evin sahibesine yardımcı olmak için gelen kadından…

Bi’tabak yemekle iki dilim ekmeği esirgemek…

Aferin alacak bir muamele değildir…

Taş kalpli olamayız…

***

Sokaklarda yaşayan sahipsiz Can’lara…

Evde artan yemeği…

Taşıyan bir milletiz…

Eve gelen herkese sofra kurarız…

Mutfak tam-takır bile olsa…

En azından sıcak bir çorba içirmeden göndermeyiz…

Bu haslet…

(Yaradılıştan gelen özellik)…

Türk Milleti’nin ruhunda vardır ve…

Silinmesi imkansızdır…

***

Bitiriyoruz…

Yürekleri acıtan bu tartışmayla değil tabii…

Örnek iki ev sahibesinin…

Alkışı hak eden notlarıyla:

“Evime haftada bir yardımcı çağırıyorum... Ancak çalıştığım için kendim için bile öğle yemeği hazırlama fırsatım olmuyor… Bu sebeple dışarıdan yemek söylüyorum… Tabii ki, kendim yerken yanımda çalışan kişiye de aynı yemekten ona da söylüyorum... Bunun haricinde mutfağın kapıları da her zaman ona açık ve dilediğinde girip istediğini yiyebilir…”

***

“Bizim yardımcımız evin bir ferdi gibidir… Hafta sonuna mutlaka bizimle kahvaltı yapmasını isterim… Bazen oturuyor bazen oturmuyor ama biz her zaman tabağını, bardağını hazır ederiz…”

Nokta…

Hamiş: Hürriyet Gazetesi’nden Gaye Kobal ve Sedef Batı’nın haberinden esinlenerek…

Sonsöz: “Kusur bulmak için bakma birine; bulmak için bakarsan bulursun… Kusuru örtmeyi marifet edin kendine, işte o zaman kusursuz olursun… / Hz. Mevlana…”