Nazmiye Demirel, Türk siyasi hayatının önemli isimlerinden biri olan 9'uncu cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'i iyi günde ve kötü günde hiç yalnız bırakmadı.
12 Eylül 1980 sabahı Demirel, Hamzakoy'a giderken yanında yine Nazmiye Hanım vardı. Eşinin 29 günlük zorunlu ikameti süresince en büyük destekçisi oldu.
Demirel, Zincirbozan'a sürgün gönderildiğinde, gözlerinden akan iki damla yaş çektiği sıkıntıları belki de ilk kez dışarıya vuruyordu..
DYP'nin kuruluşunu Nazmiye Hanım an be an izledi. İsmet Sezgin, Necmettin Cevheri ve Yılmaz Ergenekon gibi kurmaylar sürekli Nazmiye Hanım'ı da bilgilendirip moral verdiler. O hep Demirel'in gizli kadın kurmayı oldu.
Yasaklı yıllar bittikten sonra Süleyman Demirel devletin zirvesinde o da yanındaydı.
Yasaklı yıllar bittikten sonra Süleyman Demirel devletin zirvesinde o da yanındaydı.
Nazmiye Demirel’in, 1950’li yıllarda kendine ait arabasıyla Ankara caddelerinde gezmesi de o dönemde oldukça dikkat çekmişti. Nazmiye Demirel bu olayla ilgili olarak 1969’da verdiği bir söyleşide, “Mevsimine göre üstüme pardösü giyerim. Seyahatlerde ve araba kullanırken tayyörü tercih ederim. Kısa kollu esvapla sokağa çıkmam. Ama kocam DSİ Müdürüyken çıkardım. 1955’den beri araba kullanırım. Prensip olarak, kocama verilen makam arabasında bir yere gitmezdim. Alışverişlerim, ziyaretlerim için ben de bir arabaya ihtiyaç duydum. Kendi arabamı kendim kullanırım” demişti.
1951’de yakalandığı hastalığa yanlış tedavi uygulandı, anne olma fırsatını yitirdi. Olayı "hayatımın en üzücü günleri" diye hatırlar.