Milat’tan öncesinin hükümdarıydı…

Dünya…

O’na Büyük İskender adını vererek taçlandırdı…

Hükümdarlığı boyunca…

Girdiği hiçbir savaşta yenilgi yüzü görmedi…

Gelmiş, geçmiş en büyük askeri dehalardan biri olarak…

Tarihte yerini aldı…

Hocası…

Antik Yunan’ın bilgelerinden Aristo’ydu…

Büyük İskender’in şu sözünü dünya hiç unutmuyor:

“Babam, beni gökten yere indirdi; hocam ise beni yerden göğe yükseltti!”

***

Alın, şu sözü de duvara asın, lütfen:

“Öğretmenlik, gücünü sevgiden alan kutsal bir meslektir…”

Ve, Osman Çelik’in şahane tanımlaması ile…

Öğretmenlik…

Bir meslek veya bir iş değildir…

Yaşam tarzıdır öğretmenlik…

Hayal etmektir…

Yenilik demektir…

Ufuk demektir ve hepsinden önemlisi…

Almadan verebilen bir soy duruştur!

***

İzmir Atatürk Lisesi…

Bu kentin “en aydınlık” ilim, irfan yuvasıdır…

O yuvanın…

Çok sevilen bir eğitimcisi / yöneticisi var…

Adı; “Bora Hoca”…

Öğrencilerinin gözünde “güçlü” bir eğitimci…

Binlerce gence el verirken…

Bireysel sıkıntılarına…

Onların desteğiyle hep göğüs gerdi…

Yaşadıkları…

Üzüntüler silsilesi olarak kariyerinde yer alıyor…

Peki, neler yaşadı Bora Hoca?

Derseniz…

Cevap hazır: “Neler yaşamadı ki?”

***

Dört yıl önce…

İzmir Atatürk Lisesi’ndeki sınıfların…

TÜGVA organizasyonları için tahsis edilmesine karşı çıktı…

Müdür yardımcısıydı…

Haydaaa, deyip; görevden aldılar…

Sonra n’oldu?

İzmir İkinci İdare Mahkemesi…

Müdür yardımcılığı görevinden alınıp…

Öğretmenliğe atanan Bora Cangüloğlu’nun…

Masasının başına dönmesine karar verdi…

Adalet yerini bulmuştu…

***

Öğrencilerin sevgili Bora Hocası…

Şaka gibi…

Dört kez daha görevden alındı…

Her defasında geri döndü…

Eğitim Sen, basın yoluyla İzmir’e seslendi:

“Mobbing olaylarına asla izin vermeyeceğiz… Simge isim, Bora Cangüloğlu Hoca’dır…”

An itibarıyla yaşananlar…

Bora Hoca'nın beşinci zaferi!

***

Belki inanmayacaksınız ama…

Adalet hiç şaşmadı…

Beş ayrı görevden alınma…

Beş kez göreve dönüş ile sonuçlandı…

***

Neden, diye merak ediyorsunuz değil mi?

Anlatalım…

Bora hoca…

Her defasında haksızlığa direndi…

Öğrencileri ve veliler O’na güvendi…

Kıymetli bir öğretmen, donanımlı bir idareciydi…

Ancak…

Eğitim dünyasından başka apoletleri de vardı…

İradeliydi…

Merhametliydi…

Adaletliydi…

Ve…

Kalbi öğrenme ve öğretme aşkıyla doluydu…

Geride bıraktığımız günlerde…

Ders yılı sonundaki veda saatlerinde…

Öğrencileri…

Bora Öğretmen’e, şu sözlerle “Allahaısmarladık” dediler:

“Bora hocamız, önce insan sonra eğitimciydi… Bizi mezun edemese de O’nun okula döneceği haberi bizi öyle sevindirdi ki… Veda ederken öğretmenimize verdiğimiz (Sizinle güzel ve aydınlık yarınlarda buluşacağız hocam!) sözü, bugünden gerçekleşiyor sonuçta... Bize hakkı olana hakkını vermeyi öğreten hocamızın hakkını aldığını görmek kadar güzel bir şey yok…”

***

Bitiriyoruz…

Atatürk Lisesi…

Bu kadim kentin gözbebeğidir…

134 yaşındadır…

Yalnız gönüllerde değil…

Nesillerde yaşıyor…

Madem hedefimiz…

İrfanı hür, vicdanı hür öğrenciler yetiştirmek…

Aynı şekilde…

İrfanı hür, vicdanı hür öğretmenlerimizle de gurur duyacağız…

İzmir’in asırlık çınarı Atatürk Lisesi’nin…

Yoğun çabalarıyla rekora koşan…

Mezunlar Derneği Başkanı Muraç Saraç’ın…

Şu sözleriyle nokta koyalım:

“Bora öğretmen, Atatürk ilkelerine bağlı, laik, demokratik ve Türkiye’nin geleceğini müjdeleyen gençler yetiştiriyor... Onların  gelişimi için büyük çaba harcayan, onlarla aile olan ve çok sevilen bir eğitimci... Özellikle gerici eğitim anlayışına karşı ciddi bir emniyet supabı… Haksız şekilde görevinden alınmıştı, tepkilere karşın yanlışa devam edildi… Celladının kılıcına boyun eğmeyecek bir yapıya sahiptir… Davasında haklıydı; sabretti ve kazandı…”

Nokta…

Sonsöz: “Dünyada her şeye değer biçilebilir ama öğretmenin eserine değer biçilemez… / Socrates – Antik Yunan Filazofu…”