Muammer Aksoy, Çetin Emeç, Uğur Mumcu, Bahriye Üçok, Ahmet Taner Kışlalı, Abdi İpekçi, Necip Hablemitoğlu, Doğan Öz, Bedrettin Cömert, Bedri Karafakioğlu, Cavit Orhan Tütengil, Turan Dursun, Ümit Kaftancıoğlu, Ali Günday…  

Yetmişli yıllardan itibaren 2002 yılına kadar öldürülen Atatürkçü aydınlar… Bütün cinayetleri yazamadım, sayfaya sığmazdı.

Bunları neden yazdığıma gelince… Hepsi, İslamcı terör örgütleri tarafından öldürüldüler. İslami alan daraltılamazmış… İslami yaşam biçimi sınırlanamazmış… Laisite din düşmanlığıymış… Ve benzeri gerekçelerle öldürüldüler.

Görünen o ki cinayetler amacına ulaşmış… Büyük Ortadoğu Projesi bağlamında, Laik Cumhuriyet islami ölçülere sığdırılıyor. Ve bu dönüşümden devletin bütün kurumları nasibini almış bulunuyor.

Din toplumu olma yolunda o kadar mesafe alınmış ki artık din grupları siyasal alanı belirliyor. Mesela, Kılıçdaroğlu Sünni kadınların baş örtüsünü yasal güvenceye kavuşturmak için TBMM Başkanlığı’na yasa teklifi sunarken Erdoğan da Alevilere “Kültür ve Cemevi Başkanlığı” kuracağını açıklıyor.

Topluma “daha çok din” vaat ediyorlar. Ve bu vaat toplumu ardına takıp çıkışsızlığın orta yerine bırakıyor. Ekmek kalmadı din verelim…

Ne kadar görmezden gelirsek gelelim, gerçek çıplak; o isimlerin hepsi de Cumhuriyet devrimini bastırmak için öldürüldüler. Cinayetleri üstlenen islami terör örgütleri bunu açıklamaktan çekinmedi. 

Ve galiba katiller haklı çıktı. Cumhuriyet devrimi adeta can çekişiyor.

Tarihsel olarak ömrü dolmuş olsaydı, Cumhuriyet’in tarih sahnesinden çekilişini anlamak mümkün olabilirdi. Tıpkı Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihsel sonu gibi… Fakat laik Cumhuriyet fikri, Batı tarafından yönlendirilen şark zihniyetinin sığlıkla malul seviyesizliğinde yok ediliyor.

Ve bu yok oluşun bir yerlerinde CHP’yi de görmek, hiç kuşku yok, uluslararası islamcı terör örgütlerinin yok ettiği aydınların kemiklerini iki kere sızlatıyor.