Son yıllarda “En muhtaç olduğumuz şey nedir?” deseler, cevabım “Devlet adamı ve adamlığı” derim…

“Devlet’in adamı” ile “Devlet adamlığı” çok farklıdır. Hatta benzer bile değiller.

Çünkü:

“Devlet adamlığı”…

Bilgiyi gerektirir.

Birikimi gerektirir.

Etik değerlere saygıyı ve bağlılığı gerektirir.

Sevgiyi ve saygıyı gerektirir.

Geldiği gibi gitmesini de bilmeyi gerektirir.

Engin bir tarih bilgisini gerektirir.

Adalet duygusunun en üst düzeyde olmasını gerektirir.

Yurtseverliği gerektirir.

Kendisi için istediği özgünlüğü başkaları için de istemeyi gerektirir.

Oturduğu koltuktan şeref alan değil, oturduğu koltuğa şeref vermeyi gerektirir.

Başta Anayasa olmak üzere yasalara bağlılığı ve uymayı gerektirir.

Devlet’in temel ve kuruluş ilkelerine bağlılığı gerektirir.

Yurdun bir ucundaki yurttaşın ayağına diken batsa, anında o acıyı hissetmeyi gerektirir.

Edebi gerektirir.

Üstün ahlakı gerektirir.

Kibri değil, tam terinse tevazuu gerektirir...

Hasılı :

Gök kubbede hoş bir sedayı bırakmayı gerektirir…

Buradan hareketle :

“Hukuk adamı” ile “hukukçu” arasın da da çok fark vardır.

Hukuk fakültesini bitiren her kes “hukukçu” olabilir.

Ancak :

“Hukuk adamı” olabilmek için pek çok meziyete sahip olmak gerekir…

Yine buradan hareketle :

Siyasetle şu veya bu şekilde ilgilenen herkes “siyasetçi” olabilir.

Ancak :

“Siyaset adamı” olmak çok farklıdır.

Bütün bunları niçin yazdım ?

Havada uçuşan “kırarım,atarım,pejmürde,hapsederim,” gibi ve daha burada yazmayacağım yüzlerce kelimenin uçuştuğunu gördükçe okuyanların “Devlet adamı veya Hukuk adamı veya siyaset adamı” olabilmenin ne kadar zor olduğunu mukayeselerle anlamaya çalışmasına yardımcı olayım dedim.

“Devlet,hukuk ve siyaset” adamlarına tez elden kavuşmamız dileği ile……

Not : Yazıda “adam” kelimesini “insan” karşılığı olarak kullandığımı belirtmek isterim. “Deyim” dilimize böyle yerleşmiş…