Yüz yüze görüşmelerden ve sosyal medyadan gelen mesajlardan bir sonuç çıkarmak gerekirse;

-Ak Parti tabanı, seçim öncesi veya sonrası CHP ile iş birliği yapılmasına karşı değil. Hatta taban, yakınlaşmayı ve iş birliğini çok olumlu buluyor. Özellikle “CHP’liler bize her gün parmak sallıyor, hesabını soracağız!” diyorlar. Bundan dolayı Ak Partililer, CHP ile iş birliğini çok olumlu buluyor.

-CHP parti tabanı ise tam tersini düşünüyor. Ak Parti’ye çok öfkeliler. “Yıllardır çok ağır ithamlar altındayız. Bunları unutamayız. Tek amacımız var, Ak Parti’yi iktidardan uzaklaştırmak ve 18 yılın hesabını sormak…”

Gördüğüm şu:

Olası bir Ak Parti – CHP iş birliği Ak Partililer için ne kadar rahatlatıcı ise CHP’liler için de o kadar aşağılayıcı!

Türkiye bu noktaya nasıl geldi, herkes kendi adına düşünsün!

***

Özellikle 1990’lı yıllarda Refah Partisi ve Erbakan ağır ithamlar altındaydı. Gün geldi Refah Partisi, iktidar olmak için koalisyon ortağına ihtiyaç duydu.

Alt düzeydeki görüşmeler olumlu gitse de konu liderler düzeyine taşındığında gündem değişti:

Mesut Yılmaz da Tansu Çiller de “Hoca bizden özür dilemezse koalisyon görüşmelerine yanaşmayız!” dediler!

İkili görüşmelerde özür dilendiyse de yeterli bulunmadı. Sonunda kameralar karşısında Erbakan önce Mesut Yılmaz’dan özür diledi. Koalisyon gerçekleşmeyince de Tansu Çiller’den özür diledi.

Hoca kibar bir liderdi. Bir gün grup toplantısında öfkesine yenik düşmüş, Çiller için “Eteği ile başını örtüyor!” demişti.

Erbakan’ın hesabını veremeyeceği bir suçu yoktu! Ama siyaset öyle bir uğraş ki ağızdan çıkmış olumsuz bir söz varsa, eninde sonunda hesabı sorulurdu. Geçmişe dönüp baktığımızda bir kısmı rahmetli olmuş siyasiler, ölmeden bedellerini ödemişlerdi.

Hiçbiri de ahirete bırakılmamıştı.

 ***

Şu an Ak Parti’nin CHP ile iş birliği yapmasını gerektiren bir görüntü yok. Sizi temin ederim, Cumhur ve Millet ittifakı partiler bir araya gelip ipe un sermeden milletin sorunlarını tartışıp çözümlerini sıralayamazlarsa Türkiye için “sağlıklı” bir çıkış yolu göremiyorum.

Ak Parti, 18 yıl icraatlarını, “bir gün hesabını vermem gerekebilir” düşüncesi ile yapmadı. Hesap vermeyeceği düşüncesiyle hareket etti. İşi “İktidara gelişimiz bir fetihtir dolayısıyla aldıklarımız ganimettir!” aymazlığına kadar vardırdılar.

Ak Parti, bütün sorunlarına çare olabilecek tek çıkış yolunun CHP’den geçtiğinin farkında. Yakında CHP’nin hangi koşullarda görüşmelere katılabileceğini duyabiliriz. Ak Parti’nin kışkırtıcı birçok teklifi, CHP yönetimini masaya yaklaştıracaktır.

Ak Parti şimdiden Millet İttifakından gelebilecek tekliflerin neler olabileceğini az çok tahmin etmektedir.

Şöyle ki;

1-Yıllardan beri hazırlığı yapılan anayasa değişikliği,

2-Köklü bir yargı reformu,

3-Ciddi bir eğitim reformu,

4-YÖK reformu,

5-Fikir özürlüğü mağduru ne kadar gazeteci, bilim ve düşün insanı varsa hepsine tam özgürlük,

6-Mali disiplin,

7-Dış politikada komşular ve dünya ile uzlaşmacı yeni siyaset,

8-Yaklaşık 1,5 trilyon doların akibeti,

9-Özelleştirilmiş kamu işletmelerinin devletleştirilmesi,

10-Yap-İşlet-Devret formülü ile yapılan yolların, tünellerin, hava alanlarının, limanların… tamamının bir komisyon kurulup incelenmesi ve mutlaka kamuya devri… Varsa bir yolsuzluk, onun da yargıya taşınması,

11-Tarım politikalarının temelden değiştirilmesi,  

12-Şimdiye kadar muhalefete karşı kullanılmış ne kadar ağır söz varsa bunların hepsinden dolayı birkaç kez özür dilenmesi,

13-Hakaret davası açılmış ve ağır tazminatlara mahkum edilmiş ve devam eden bütün davalardan feragat edilmesi, alınan tazminatların sahiplerine iade edilmesi…

Bazı maddeler dışında parlamenter sisteme geçiş dahil, her konuda uzlaşma olabilir. Ama 8, 9, 10 ve 11’inci maddelerde uzlaşma olmayacaktır.

Bu görüşmeler kamuoyunun ateşini düşürebilir. Ama seçimden önce bir sonuç alınamayacaktır.

“Koalisyon” görüşmeleri seçimden sonra çok daha açık bir şekilde yürütülecektir ki buna şimdiden hazırlıklı olmakta yarar var.