Salgından yıllar önce, bilim insanları, ekolojik yıkım ile öldürücü virütik salgın arasındaki güçlü bağlantıyı işaret etmişlerdi.

Bu virüs belki de tarih yapan insanın sonunu getiriyor. Tarihin öznesiydi; uygarlığın sonuyla birlikte, üstün insan da zamanını doldurmuş olacak.

İnsanlık, kurduğu uygarlığın öyle matah bir şey olmadığını artık görmeli. Gerçi insan da öyle matah bir yaratık değil… Nitekim insan denen zeki türün hayata verdiği zarar, bizzat kendi varlığını tehdit etmeye başladı.

Bildikleri ve yaptıklarıyla övünen, kendisini yere göğe sığdıramayan narsist yaratık, yeryüzünde hayatın biricik düşmanı… Kendi kendinin cellâdı… Ve cellâdına âşık…

İnsanlık, öğrendikleri ve yaptıklarıyla Dünya’nın başına açtığı belanın artık farkında... Yaşanmışlığın bilgisi, bugüne kadar yanlış gideni söylüyor. Ve bundan sonra ne yapılması gerektiğini de…

Ve onca yanlış yaşanmışlıktan sonra, insanlığın nihayet yanlış gideni düzeltecek erginlik ve yetkinliğe ulaştığını düşünüyorum.

Evet, kusurlu ve yetersizlikle maluldür insan; Ancak zeki ve düşünüyor…

Bu ahvalde, yeryüzü nüfusunun dörtte üçü yoksullaşmış ve işsizlik, yapısal sistem sorununa dönüşmüşken, dünya nimetlerinin ve yaratılan zenginliklerinin yaklaşık %80’ine nüfusun sadece %1’i sahip iken ve sistemin çıkışsızlıkla malul olduğu bilinirken; “zeki ve düşünüyor” dediğimiz insanlık, ayağa kalkar ve bu gidişe son verir mi?

Kusurlu ve yetersizlikle malul insan, çelişkili gibi görünmekle birlikte, muktedirdir. İsterse, yapar. Yani ayağa kalkar ve bu rezil çağı bitirebilir.

Bütün mesele, büyük insanlığın yerinden doğrulmaya, ayağa kalkmaya bir kere karar vermesidir.

Aslında, insanlığın talebi çok karmaşık değil; Dünya nimetlerinden sadece ve sadece insan olduğu için, payına düşen…

Geçen yüzyılda, iki Dünya savaşı eşliğinde, Aydınlanma ve moderniteden beslenen yeni bir Dünya düzeni kuruldu. Ve o düzende tüketim müptelası olduk.

Tüketerek tükenişi deneyimleyen insanlık artık biliyor ki ilerleme, gelişme, modernleşme gibi kavramlara hizalanan yaşam normları netamelidir.

Kamusal alanda karşı çıktıklarını, özel hayatlarının merkezine koymakta beis görmeyen insanlar dünyasında hiçbir şey göründüğü gibi değil.

Büyük insanlık, sağda veya solda öncülüğe veya kurtarıcılığa soyunmuş kim varsa hepsinden çok çekti; İdeolojilerden ve temsili tahakküm ilişkilerine dönüştüren siyasal partilerden kurtulmadıkça, gün yüzü göremeyecek.

Bilişim devrimiyle ortaya çıkan yeni sosyoloji ve kendini inşa etmekte olan yatay toplum, böyle bir kurtuluşun imkânlarını barındırıyor.

Tabuları yıkmanın, putları kırmanın zamanıdır.