İktidara gelmek, seçimlerde halkın yaptığı tercihin sonucu mudur?

Yoksa, sistem bekasının gerektirdiklerinin halka onaylattırılması mıdır?

Bence ikincisi…

Sistemin bekası için muktedirlerin önünde eğilmek, başımıza seçim yoluyla açılan dertlerdendir.

Ne yazık ki, aktif siyaset yapanlar kapitalist metropollerin sözcüsü gibi fikir beyan ederken, kendilerine iktidar getireceğine inandıkları bu tavrın ülkeden neler götürdüğünü göz ardı ediyorlar.

Gerek Cumhur İttifakı gerek Millet İttifakı partileri serbest piyasaya bağlı olduklarını net bir dille ifade ediyorlar.

Bu ahvalde sormak gerek; ABD ve AB gibi emperyal güçlere biat ederken emperyalizme de öylesine sallamayı ihmal etmeyen sol muhalefet, iktidara geldiğinde neyi değiştirebilir?

İktidar yıpranması nedeniyle bozulan dengeleri… O da bir ölçüde…

Uluslararası sistemin buyurduğu gibi hareket eden siyaset, beslendiği sisteme hizmet ediyor. Kuraldır, sistemden beslenenler sistemi değiştiremez. Ancak sistem içinde görece iyileştirme yapabilirler.

Muhalefet partileri, iktidardakiler yorulduğunda yerine geçmeye programlıdır. İktidar ve muhalefet, parçası olduğu bütünden ayrı hareket etmez. Ama böyle bir ihtimal üzerinden seçmen motive edilir.

Hal böyle iken, Türkiye’nin muhalefetten sorumlu CHP’si, kapitalist sistem içinde neyin mümkün olduğunu doğru hesaplayamadığından, uzun yıllar iktidar olamadı. Yetmiş yıldır üretici güçleri geliştiren sağın önüne geçemiyor.

Ancak bu defa, sağ partilerin kontrolünde sosyal demokratların iktidara gelmesi güçlü ihtimal… AKP iktidarı ülke için artık bir yük…

ABD, AB ve İstanbul burjuvazisi, sosyal demokratların sağ ittifaklı iktidarına sıcak bakıyor. Bunun anlamı, iktidar sağlayacak oy farkıdır.

Bu nedenle, Adem, Havva, Sezen Aksu, Sedef Kabaş sıraya girdi… Yeni bir “yetmez ama evet” hattı inşa ediliyor.

Tabii ki “geliyor, gelmekte olan” dedikleri dip dalgası muhalefeti de yutmazsa…

Bir dönem kapanıyor. Muktedirler oyunu yeniden kuruyor. Kartlar yeniden dağıtılacak. Sonra da herkes eline bakıp bir şeyler söyleyecek… Buna “siyaset” diyoruz… Yatacak yerimiz yok.