Geçtiğimiz yıl 7.4 büyüyen Türkiye…

Enflasyon Canavarı’nı durduramıyor!

Mart ayındaki enflasyon…

Geçen yılın aynı ayına göre yüzde 10.23 arttı!

Yani, ne hikmetse…

Hem memleketin ekonomisi büyüyor…

Hem de vatandaşın cebindeki delik!

***

Türkiye böylesi “ilginç” fotoğraf verirken…

Türk-İş Mart ayı sonucuna göre…

Dört kişilik bir ailenin…

(Buraya dikkat lüfen…)

Sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için…

Gereken aylık gıda harcaması ne kadar biliyor musunuz?

Tam 1.662.70 TL…

Yani asgari ücretten “bir tık” üstte…

Kaldı ki, bu rakama…

Bizim memlekette “açlık sınırı” deniyor…

Bi’daha hatırlatalım…

Bu 1.662 TL. sadece “beslenme” için gerekli…

Bi’de “yoksulluk sınırı” var…

O da üstünüze afiyet…

Aylık sadece 5 bin 415 TL…

Bunun içinde ne var?

Yeme-içmeyle birlikte; giyim, ev kirası, elektrik, su, yakıt, eğitim, ulaşım ve sağlık harcamaları var…

Karı-koca çalışsalar da…

O 5 bin 415 TL.’yi eve getiren dört kişilik kaç aile var?

Varın siz düşünün…

***

Taze Fasulye’yi 9, Sivri biber’i 10, Domates’i 8, Kuru Fasulye’yi 10, Nohut’u 15, Mercimek ve Pirinci 10, Peynir’i 35, Tereyağı’nı 40 TL.’den almaya“mahkum” olmuş o ailenin “af buyurun”, et’e ne kadar para ayırabileceğini(!) söyler misiniz?

Fiyatlar uçuyor…

Biz geçinmeye çalışıyoruz…

Türk Ekonomisi büyüme rekoru kırıyor…

Aferin bize!

***

Sıkıntı büyük ama…

Sıkıntıyı yaşayanların hissiyatını anlayan var mı?

O da ayrı bir tartışma konusu…

Gıcıklık olsun diye yazmıyorum…

Türk-İş, bi’de “bekar çalışan”ın…

Hal-i pürmelalini hesaplamış…

O da 2.055 TL.’cik!

Eeee, sormayın artık…

Evlenmeler neden azalıyor…

Boşanmalar neden artıyor diye…

***

Bitiriyorum…

Ama son bir “uluslararası araştırma”dan bahsetmeden olmaz…

Kısa adı OECD olan…

Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı’nın…

“Beter Life Index”ine göre (Daha İyi Yaşam Endeksi)…

35 OECD ülkesi arasında…

Rusya, Brezilya ve Güney Afrika’yı da dahil edersek…

38 ülke arasında…

“Mutlu Çalışanlar Sıralaması”nda…

Türkiye olarak…

Son sıradayız…

Yüzümüzün neden hiç gülmediğini…

Neden çok çabuk kavga etmeye başladığımızı…

Nasıl bu kadar “sinir küpü” haline geldiğimizi…

Aramızdan nasıl bunca “insan görünümlü canavar” çıktığını…

Neden dilenenlerin sayısının arttığını…

Daha nasıl anlatalım?

İşte bu yüzden arabesk müziği çooook seviyoruz…

Sonsöz: “Hayat mutlular için kısa, mutsuzlar için uzundur… / Bergamalı Apollonius…”