Büyükşehir Belediyesi kültür yayınları içinde değerli kitaplar var, yayınlar var.

Özellikle toplum duyarlı... yazarlar var.

Bunlardan biri de Dinçer Sezgin...

Bir İzmirli olarak da... İzmir’in kültür ve sanat yaşamı içinde hep var olmuş,

önemli katkılar koymuş, bir bölümünü de 2007 yılında “İzmir Esintileri “ adında

bir kitapta toplamış...

Yüz yüze tanışmadık ama, bu kitapta konuştuk !...

***

Eskiden gençler arasında, mahalleler arası, okullar arası seferlerle !

Kız kaynaklı kavgalar olurdu...

1956 da Çanakkale Öğretmen Okulunda okuyor, öyküler de yazıyordu...

Lise’de okuyan sevgili adayı ile buluşup... Çanakkale’nin Kordon Boyunda öyküsünü, onun beğenisine sunacaktı!

Ne gezer...

Liseli çocuklar, okullarındaki bir kıza dadanan bu çocuğu... ıssız bir yerde kıstırıp, bir ton sopa atacaklardı.

Sonra da onun arkadaşları, onları kıstırıp döveceklerdi.

Ortalık iyice karışacak, okul yönetimleri, olaylara el koyacaktı.

Aşk adımının ikincisi... daha başlamadan bitecekti !

Aradan 25 yıl kadar uzun bir zaman geçmişti.. Yazar Çanakkale’de Uluslararası Seramik Sempozyumuna katıldı.

Karşısında da... kendine sopa atanlardan, tanınmış bir seramik sanatçısı ile, yanında da o eski sevgili adayı... vardı!

Dayaklı günleri anımsayıp gülüyorlardı.

Ama gülüşme nedenlerini eşleri,

kesin kez anlamayacaklardı...

İyi de, ya kitabın önsözünü okusalardı !

***

Yaşı yetmişe gelmiş, koca bir ömür geçmiş... Ama yüreği ve dimağı öğretmen okulundaki gibi genç ve dirençli,

Daha umutlarını... yitirmemiş ;

Gençlerin gittiği kahveye rahatlıkla gidebileceğini söylüyor.

Ama biri çıkıpta “ dur hemşerim nereye ?” filan derse !

O zaman kendime gelir... o kahveye gitmekten imtina edebilirim... diyor.

Yaş yetmiş, iş bitmiş... hiç doğru değil!

Yanlış yönlendirmeli Atasözlerinden biri.

Oysa, ABD de New England journal of Medicine’da ki geniş araştırmaya göre :

60 ile 80 yaşları... en iyi, en üretken yılları!

***

Bir kaç yıl önce İzmir’in yaşlılar bakım evine de gider.

Müdür onu bir güzel gezdirir...

Gezerken aklına, Adalet Ağaoğlu’nun “Ölmeye Yatmak” romanı gelir!

Buradaki insanlar gerçekten ölümü bekliyorlardı... üretmiyorlardı ;

Bir beklentileri yoktu, Düşleri yoktu.

Sorun da aslında üretimsizlikti...

***

Kimileri için...

Onları tanıyor musunuz ? diye soruyor...

Onlar “hiçbirşey” değilken, “çok şey” olanlardır diye de, örnekli cevaplıyor...

Onların; gözleri karadır. Emeği, alınterini savunurlar. Candandırlar. Yönetimin en sert eleştiricisidirler. Cümleleri birer ateş parçasıdır. Örgütlü olmaktan yanadırlar. Öz verilidirler. Taraftırlar. Sıkı solcudurlar !

Tam da bugüne çok uyan... üye tanımı.

Aslında dediği gibi, hiçbir şey değiller ama,

kimi partilerde... çok şeydir onlar!

İşte Menemen’de... CHP’nin,

Belediye Meclisindeki, hali pür melali!

Kimileri Partisinin en kritik anında, onu satıyorlar. Kendilerini avcı, partilerini de

av yerine koyup... vuruyorlar.

Yaralayıp ortaya... koyuyorlar!

Yarattıkları tabloda...

Torba geçerlilik koşulu olursa eğer,

Kura bu ya! seçmen iradesinin torbada kalabileceği de... biliniyor.

Bize de seçmen iradesinin,

Torbada kalmamasını... dilemek düşüyor!

İyi Pazarlar...