“Önemli olan adamlıktır. Fikirler ancak, şahsiyetleri olgunlaşmış kişilerin omuzlarında yükselir ve bu sayede büyük dava olurlar.” Necat Karataş

Fikirler kitaplarda yazıldığı için insanlar tarafından kabul edilmez, yayılmaz ve olgunlaşmaz.

Fikirler kendilerini omuzlayan şahsiyetler sayesinde tanınır ve yayılır.

Bu sebeple “fikirler ve dava adamları” arasında birbirinden kopmayan çok kuvvetli bir rabıta vardır.

Kişilerin davalarına yani fikirlerine olan inançları şahsiyetlerinde ne kadar mana bulup hayatlarına tatbik edilirse o kadar başarılıdırlar. Buna kısaca “söylem ve eylem birliği” diyebiliriz.

Her kişi fikir sahibi olabilir ama her kişi “Dava Adamı” olamaz.

Fikirleri ve yaşantıları birbirine uymayan yani inançlarının ve savunduklarının aksine hareket edenler kendi alanlarında ilerleyemez, davalarına da zarar verirler.

Burada fikirlerin anlatılması, yayılması ve kabul görmesinde ikinci bir etken de “üslup/tarz yani yöntem” de çok önemlidir.

Bir “İsyan fikrini” ona uygun bir tipoloji ile ve sert bir üslup kullanarak yayabilirsiniz, bu normaldir! Hedef kitleniz bunu anlar.

Fakat “GÖNÜL SEFERBERLİĞİ”, “BİRLİĞE KARDEŞLİĞE, HAK ve HAKİKAT YOLUNA” davet hareketini de aynı sert yöntemle anlatamazsınız. Hedef kitleniz bu tarzınız dolayısıyla sizden uzaklaşacaktır.

Bu da başarısızlık demektir.

İşte o yüzden Başbuğ Alparslan Türkeş, “Yüksek Vasıflı Türk Olmak Zorundasınız” demiştir. Bu vasıfları her lahza savunmuş ve hayatına tatbik etmiştir. Kullandığı “tebliğ metodu” da nezaket, saygı ve ahlak kuralları içinde her an hayatında görülmüştür.

Ve nihayet, bugün Türk Milliyetçilerinin Lideri Devlet Bahçeli Beyefendi’nin de insanları şaşkına çevirecek şekilde ortaya koyduğu yüksek şahsiyeti Başbuğ Türkeş’in kastettiğinden başka bir şey değildir.

Devlet Bey’in sıfat taşıyan birine gösterdiği davranış ile herhangi birine gösterdiği davranış biçimi arasında fark göremezsiniz.

Ceketinin düğmelerinin her zaman ilikli olması, sizi her daim ayakta karşılaması ve size hitap ederken değer verdiğini göstermesi taşıdığı davanın sorumluluklarındandır.

Hani hatırlarsınız, ihtiyar bir köylüyü dinlerken çekilen bir Atatürk fotoğrafı vardır. İşte Sayın Bahçeli hep bu noktadadır.

Sonra çıktığı televizyon programlarında kullandığı nazik üslup, program yapımcılarına gösterdiği saygı ve insanlarımıza hitap ederken kullandı temiz Türkçe hep bu “Yüksek Vasıflı Türk” olmasının eseridir.

Çünkü “Türk Terbiyesi, Türk Ciddiyeti, Türk Töresi ve Dava Adamlığı” bunu gerektirir.

Çağımızda örselenen, esasında hepimizin olması gereken bu nazik yaşam şekli maalesef tam olarak anlaşılamamakta ve Liderimizin bu örnek davranışları hep hayretle karşılanmaktadır.

Milliyetçi-Ülkücü Hareket “yüksek vasıflı Türk” olmak şuuruyla Dokuz Işık’taki “Şahsiyetçilik” umdesini temellendiren bir harekettir. Milliyetçi-Ülkücü Hareket esas itibariyle tam bir sevgi ve saygı hareketidir.

Burada gençlerimizin, bilhassa Ülkü Ocaklarımızın önemi daha iyi anlaşılacaktır. Ülkü Ocaklı gençlerin diğerlerinden farklı olmaları, örnek genç ve örnek şahsiyet davranışları sergilemeleri yine diğer insanlar tarafından şaşkınlıkla karşılanmaktadır.

Disiplin, sevgi, saygı, güzel ahlak ve milli şuurla mücehhez Ülkü Ocakları Gençliği bu noktada Türk Milletinin en önemli dayanağıdır diyebilirim.

Gerçekten de bir Ülkü Ocaklı olarak, bilhassa Ülkü Ocakları Genel Başkanı Sayın Olcay Kılavuz’un Lider Devlet Bahçeli’ye gösterdiği derin saygı beni gururlandırıyor. Lider otururken ayakta duruşu, lider konuşurken her an tetikte dimdik durması, protokolde yer almaktansa liderin gözünün içine bakabileceği ve liderin de onu çok kolay görebileceği yerde durması ve aracının kapısına gidesiye kadar gösterdiği metanet takdire şayan bir örnek. Lider Bahçeli de ancak böyle temsil edilebilir…

Evet, Liderimizin niçin bu kadar hassas davrandığı, neden bu kadar davasına bağlı olduğu ve bizlere gösterdiği yol onun yüksek şahsiyetiyle ortaya konmuş durumda…

Biz onu takip eder ve ne kadar onun gibi biri olmaya gayret edersek o kadar başarılı oluruz. Hepsi bu.

Ha buna nasıl mı ulaşacağız?

Bilgi ile… Bilgi; hani şu “güç”ün kaynağı olan bilgi…

Ha bir de takım elbise giyerek değil, bizzat Devlet Bey gibi takım elbisemizin düğmelerini her daim ilikli tutarak…