Bir virüs çıktı ortaya, nasıl çıktığını bilim insanları izah edecektir, ancak hal ve gidiş pandemik salgını işaret ediyor. Yani yeryüzü ölçeğinde yayılan, etkisini gösteren bir salgın… Kara veba, kolera, grip, tifo, domuz gribi gibi…

Şimdilik, Mart ortası itibarıyla, 200 bin dolayında vaka, 7 bin kadar ölüm… Kaydedilemeyen vakalarla birlikte bu sayıların çok daha yüksek olduğunu söylemek mümkün.

Coronavirüs’ün yarattığı korku ve panik, yeryüzünü günbegün kuşatıyor. Alınan önlemler doğrudan sistemin işleyişini tehdit eder duruma geldi. Gündelik hayat tanınmaz halde…

Tarihsel olarak biliyoruz ki salgınlar veya savaşlar sonucu aramızdan kaç kişinin öleceği efendilerimizi pek ilgilendirmiyor. Beş milyon veya beş bin, her ikisi de sadece sayıdır.

Geçen yüzyılda, otuz yıl arayla iki Dünya savaşı çıkarmak suretiyle yüz milyondan fazla insanın ölümüne yol açan muktedirlerden insancıl tepkiler beklemek için çok naif olmak gerekir.

Hal böyle olunca, Dünya ölçeğinde olan biten karşısında, insan gayri ihtiyari soruyor;

“Ne oluyor?”

Sanki yakın gelecekte ortaya çıkması beklenen koşullara bağlı oluşumların getireceklerinin provası yapılıyor. Finans piyasalarında, üretim ilişkilerinde, üretim teknolojilerinde bilişim devriminin yol açtığı değişimin toplumdaki yıkıcı etkilerinin yönetilmesi…

İnsanlık evlere kapatılıyor ve her kişi bulunduğu yerden yönetiliyor; uzaktan çalışma ve eğitim, sağlık hizmetlerinde yeni yaklaşımlar, yeme içme alışkanlıklarına yeni düzen, alışveriş, tüketim kültürü, evde zaman geçirme… Gündelik hayata çok farklı bir yaklaşım söz konusu…

Galiba, bu arada, hangi toplumların, ne ölçüde uyumlu ve kontrol edilebilir olduğuna dair bir fikir de oluşuyor.

Sanayi toplumu sonrasına hazırlanan insanlık, tam da geçiş sürecinde, salgın nedeniyle ilginç bir deneyim yaşıyor. 2019 yılı Ocak ayında da, ABD’de, devletin kapısına, bir ay kadar “kapalı” tabelası iliştirilmişti…

İnsanlar korkutuluyor. Kimi liderler, ülke genelinde nüfusun yaklaşık %70’inin bu virüsten etkileneceğini söyleyebiliyor. Kimileri de, hastanelerde yer olmadığı için yaşlıların gözden çıkarıldığından söz ediyor.

Bir şeyler oluyor… Sanki bir salgından fazlası… Bir düğmeye basılmış gibi…

Ve zaten dengeden çıkmış olan sistemde, ekonomik kriz yıkıcı bir evreye giriyor.

Artık herşeyin pamuk ipliğine bağlı olduğunu düşünmek için çok fazla neden var.

Hepimiz korku içinde evlere sığındık. Sinmiş vaziyette, ekranlardan “Büyük Abi” tarafından yapılacak veya yaptırılacak açıklamalara dikkat kesildik.

Yeni hayat kapılarını araladı…