Biz mi doğayı sınıyoruz doğa mı bizi sınıyor, tam olarak anlayamadım. Sanki sınanan bizleriz.

Alışa geldiğimiz meteorolojik hava rejimi ilkbahar, yaz, sonbahar, kış iken bu kez ya sıra karıştı ya da gelmesi gereken mevsimler geç kaldı.

Yoğunlaştırılmış kışın kar ve buz katmanı erimeden yenisi geliyormuş; öyle diyorlar.

Kar, yağmur, fırtına geri geliyormuş.

Duyduğumda içimden “bir de ateş yağaydı” demedim dersem yalan olur!

Fena da olmazdı yani.

***

Bazen “eskiden ne güzeldi” demekten utanıyorum.

Bütün beklentisi yenilikler üzerine kurulu bir hayatın tökezlemeye başlaması inanın çok sarsıcı.

Daha da netleşirsem..

Eskiden 7 – 8 yılda bir devalüasyon olurdu, sabah 07.30 radyo haberlerinde örneğin %30, bazen %40 devalüasyon olduğunu duyardık.

Zamlar iğneden ipliğe her şeye %30 – 40 yansırdı. Maaşlar hariç!

Esnafın bir kısmı zamları anında raflara yansıtırdı, bazıları da eskiden alınan malları eski fiyata satmaya devam ederdi.

Her devalüasyonda eskiden alınan malları eski fiyata satanlar piyasadan kısa sürede silinirdiler.

Türkiye ekonomisinin en güçlü sektörü ve vatandaşın da en müşfik sığınağı efsanevi “esnaf kesimi” büyük ölçüdepiyasadan silindi.

O insanlar hızla para ve itibar kaybettiler.

Bir kısmı ya öldü bugüne gelemediler ya da az bir kısmı da cami köşelerinde ölmeyi umuyorlar.

Esnaf kesimi özellikle son 20 yılda kredi kartı ve AVM’lerle kalıcı bir şekilde ekonominin dışına itildiler.

***

Bazılarına mevsimler ilkbahar, yaz, sonbahar, ilkbahar bazılarına sonbahar kış, tekrar sonbahar oldu, bazılarına ise hep yaz oldu.

Görünen o ki artık dört mevsim bitti, gitti.

Geri geleceği de yok.

Ekonominin dört mevsimi bittiği gibi sanatın ve edebiyatın hatta siyasetin de dört mevsimi geri gelemeyecek; görünen o!

İnsanlar kendi tercihleriyle değil.. Yakın ve uzak atalarının tercihleriyle ya hep yazı yaşayacaklar ya da sonbahar ve kışı!