Türkiye’de kadınlara seçme ve seçilme hakkı Avrupa’nın bir çok ülkesinden önce verilmiştir. Büyük Atatürk’ün önemli bir vizyonudur bu durum… Bütün dünyada olduğu gibi Osmanlı’da da kadınların erkeklerle eşit konumda tutulmaması, kadınların yüzyıllarca temel hak ve özgürlüklerini tam olarak kullanamamasına ve ayrımcılığa uğramasına neden olmuştur.

Aradan geçen 83 yılda kadın sorunlarının yalnızca yasalarla çözülemeyeceğini de öğrendik elbette. Kadınlar bütün dünyada hak ve özgürlüklerini elde edebilmek için mücadele etmişlerdir.

Ülkemizde kadın haklarında büyük aşama kaydedilmesine karşın kadına yönelik şiddet, baskı ve ayrımcılığın izlerinin hâlâ görüldüğü gazete manşetlerinden bellidir.

Hak ve özgürlüklerini en iyi biçimde kullanan Cumhuriyet kadınları, ülkemizin gelişmesine ve demokratikleşme sürecine büyük katkılarda bulunmuşlardır.

Ama ülkenin feodal yapısının bir türlü kırılamadığı bölgelerde hâlâ töre cinayetleri işlenmektedir. Batıda kendine güvenen ve üreten bireyler olarak toplumsal yaşamı yönlendiren, kimi kararlarda belirleyici olan, çeşitli mesleklerde önemli görevler üstlenen, yurt içinde ve yurt dışında üstün başarılar kazanan kadınlara karşı doğu ve güneydoğuda işler hiç de öyle değildir. Bölgeler arası gelişmişlik farklılıkları ve sosyo-kültürel yapı, kadınlarımızın toplumsal yaşamda çeşitli sorunlar yaşamasına neden olmaktadır.

Kadın hakları konusunda Cumhuriyet'le birlikte büyük aşama kaydedilmesine karşın, kadına yönelik şiddetin, baskı ve ayrımcılığın izlerini büyük şehirlerimizde bile hâlâ görmekteyiz. Ailede başlayan ayrımcılık ve dışlanmışlık toplumsal yaşama yansımakta, kadını ikinci planda gören yanlış düşünce, siyasal ve toplumsal yapıyı da olumsuz etkilemektedir. Bu sorunların üstesinden ancak toplumsal bilinçlenme ve eğitimle gelinebilir.

Kadınlarımızın kendi hak ve özgürlükleri için verdiği savaşım tüm yasa ve önlemlerden çok daha önemlidir. Kadınların, toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasal konumunun güçlendirilmesi, insan hak ve özgürlüklerinden eşit biçimde yararlanmaları ve kendilerine yönelik ayrımcılığın önlenmesi konusunda yapılacak daha çok iş var.

***

1986’da Yeni Asır’da Yazı İşleri Müdürü Yardımcısı olarak başladım. Efsane gazete Günaydın’ı Turgut Özal, Asil Nadir’e sattırınca, Rahmi Turan ekibi Sabah’a geçmiş, biz de İzmir’de Yeni Asır’a geçmiştik üç-dört kişi… Genel Yayın Yönetmeni Saruhan Ayber hemen ilk hafta bana enteresan bir görev vermiş, kendisi randevuları ayarlayıp beni Tansu Çiller’e yollamıştı. Tansu Hanım’ın ilk siyasi röportajı o dönemin öncü gazetesi Yeni Asır’da yayımlanmıştı. (Bir ara Apikam’a gidip o kupürlerin kopyasını almam gerek)

Tansu Hanım’la siyasi birçok şey konuşmuş, sıra kadın haklarına gelince “tırnaklarını” göstermiş, kadına karşı ayrımcılık ve dışlanmışlığın toplumsal bilinçlenme ve eğitimle engellenebileceğini vurgulamıştı…

Sonuçta Tansu Çiller bilinen ve bilinmeyen nedenlerle “çok da başarılı olmuş bir lider olamadan” sahneden çekildi.

***

 1926'da Medeni Yasa'nın kabulüyle çağdaş haklardan yararlanan kadınlarımız, 1930'da belediye seçimlerine katılma, 1934'te de milletvekilliği seçme ve seçilme hakkını elde ederek, siyasal haklarına kavuştu ama arada sadece bir “siyasi lider” çıkarabildi. O da Çiller’di…

Neden yazdığımı tahmin etmişsinizdir.

Meral Akşener’in kurduğu İYİ Parti üzerine benim de gözlemlerim var, kadınlarımızın

siyaset ve yönetim kademelerindeki temsil oranlarının yükseltilmesinin ve siyasal yaşamdaki etkinliklerinin artırılmasının, ülkemize sorunlarını çözme konusunda güç kazandıracağına her zaman inandım.

Akşener en başta kadınlar adına başarılı olmak zorundadır. Tansu Hanım gibi olmamak durumundadır.

Parti ve parti kadrolarını da başka bir yazıda değerlendireceğim.