Yangınlar yine büyük acı. Heba olan milli değer.
Kül olan memleketimin ciğerleri!
Daha da acı olanı kararsızlık: Şu uçakla mı mücadele etsek, bu helikopterle mi?
Karadan ekipleri seferber etmek mi daha akılcı, havadan söndürme mi?
Gönüllüler yangını söndürsün mü, işi sadece profesyonellere mi bıraksak!
Yazın ortasındayız beyler!
Kararsızlıkların zirvesinde!
İşin daha da kötü boyutu; milletteki inançsızlık..
Kiminle konuşsam “Ya site, ya villa, ya otel dikecekler” görüşünde..
Yani.. “Rant için yanmış - yakılmış’ canımız - ciğerimiz!”
Bekleyip göreceğiz..

***


Son Çeşme orman - makilik yangını ile ilgili rivayetler de muhtelif!
Kazma - kürek, sandviç - su - moral destek verdik.
“Arabadan sigara izmariti atanlar çıkardı” diyenler de var, “Kaynak işçilerinin dikkatsizliği, ateş sıçratması” yorumu yapanlar da..
Bir kaç kişiden “sabotaj olabilir” duyumu da aldım, “azınlık”, ya da muhtemelen “dış güç”..
Neyse Çeşme yangınında bomba görüntü “yola inen helikopter”.
Polislerin, jandarmanın kestiği yolda “helikopterli uçuş”.
Otobanda özel helikopter servisi..
Bakanlığın resmî aracı!
Şaşkınlık ki ne şaşkınlık!
Guiness’lik operasyonda ne Guiness’lik!
Merak, şaşkınlık, hayret.. Hepsi..
Otobanda “pır pır ley”..
Evet; açıklıyorum; helikopter beni aldı!
Beni aldı!
Durun, telaşlanmayın; helikopter beni aldı, ama..
Beni benden aldı!
Bu ülkede Bakanlık, milletvekilliği, Belediye Başkanlığı yaptım, böyle şey görmedim!

Sonumuz hayrolsun!