Muhittin AKBEL / EGEDESONSÖZ – Engelliler, yeni oluşturacakları platforma isim arıyorlardı. Fikir fırtınası estirilmiş, öneriler kayda alınıyordu. Birisi dertlendi, “Bizi 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde, bir de 10-16 Mayıs tarihlerindeki Engelliler Haftası’nda hatırlıyorlar” dedi. O sırada Seyit Çelebi’nin ağzından, “Biz Bir Gün Değil, 365 Gün Engelliyiz” cümlesi çıkıverdi. Herkes birbirine baktı, “İşte aran isim bulundu” diye haykırdı. “Bir Gün Değil, 365 Gün Engelliyiz Platformu” o gün kuruldu, 2024’ün 26 Kasım’ında…
SÖYLEMLER YERİNE SORUNLARI ÇÖZMEK İÇİN CİDDİ ADIMLAR ATILSIN
Platformun Sözcüsü Seyit Çelebi ve arkadaşları, sorunlarının Ankara’ya ulaştırılması amacıyla Konak’ta başlattıkları imza kampanyası kapsamında İzmirlilerden destek arıyor.Mandalla, koli bandıyla tutuşturulmuş “Engelli Hakları İçin Birlik Olalım” başlıklı metni okuyan İzmirliler, engelli yurttaşları bağrına basarken, onlara acımak yerine sevgi dolu yürekleriyle kucak açıyorlar. Bir Gün Değil, 365 Gün Engelliyiz Platformu Sözcüsü Seyit Çelebi, 10-16 Mayıs Engelliler Haftası’nda seslerini duyurmak, sıradan seminerler, söylemler yerine ciddi adımların atılmasını sağlamak amacıyla imza kampanyası açtıklarını belirterek, “İsmimizin doğuşunda olduğu gibi bizi gerçekten yılda bir kere, iki kere hatırlıyorlar. Diğer günlerde bizi maalesef yok sayıyorlar” sözleriyle sitemlerini dile getirdi.
ASIL ENGELLİ, BİZE BU SORUNLARI YAŞATANLARDIR!
Ülkeyi yönetenlerin engellileri yok saymasından duydukları üzüntüyü sık sık dile getiren Seyit Çelebi, duygularını, yaşadıkları sorunları şu sözlerle özetledi:
“Gerçekten o iki gün dışında bizi hatırlayan yok. Bir gün, iki gün değil, 365 gün engelliyiz bizler. 26 Kasım’da kurduk platformu. Engelliler olarak büyük bir mücadeleye başladık. Yaşadıklarımızı İzmirli hemşehrilerimize anlatıyoruz. Sağolsunlar imza vererek bize büyük destek oluyorlar. Ailesinde engelli birey olanlar, samimiyetle destek veriyor. Ailesinde engelli olmayan İzmirliler de tüm samimiyetleriyle yanımızda olduklarını hissettiriyorlar. Toplanan imzaları tüm siyasi partilere teslim edeceğiz, bizlerin de insanca yaşamamız için gerekli yasal düzenlemelerin yapılmasını isteyeceğiz. Siyasetçilerin elimizden tutmalarını isteyeceğiz. Biz sağlıkta engelliyiz, ulaşımda engelliyiz, istihdamda engelliyiz. Aslında engelli olanlar, bize bunları yaşatanlar. Mesela emekli olmak için sağlık kurulundan rapor alıyoruz, yüzde 65 oranında engelli raporu veriliyor. SGK, benim kurulumdan da rapor alacaksın diyor. SGK’nin kurulunda engellilik oranı, emekliliği sağlayacak oranın altına indiriliyor, nasıl oluyorsa. Engellilerin emekli olması bir şekilde engelleniyor.”
46 yaşındaki bir engelliye, emekli olabilmesi için 60 yaşını beklemesi gerektiğini söylediler. Zaten zor bir hayat sürüyor engelli, 60 yaşına gelip emekliliğini görebilecek mi, bunu düşünen yok. Kiraların, en iyimser rakamla 10 bin lira olduğu bir ülkede 3 bin 750 lira engelli maaşı olur mu Allahaşkına? Engelli maaşıyla geçinemeyince sosyal güvencesi olan bir iş bulan engelli arkadaşın engelli maaşı kesiliyor. Gündüz engelli bakımevlerinin açılmasını istiyoruz. Engelli çocuğu olan anneler, bu ülkenin yalnız insanlarıdır. Babalar, aileyi terk eder, engelli çocuğa anneler bakar. O kadının sosyal yaşamı bitmiştir. Engelli çocuğunu bırakabileceği bir yer olmadığı için, birkaç saatliğine de olsa sosyal yaşamın içine giremez, alışverişini yaparken bile sıkıntı yaşar.”
AKÜLÜ TEKERLEK SANDALYENİN FİYATI 25 BİN LİRADAN BAŞLIYOR
Bir Gün Değil, 365 Gün Engelliyiz Platformu Sözcüsü Seyit Çelebi, yaşadıklarını sorunları anlatmaya devam etti:
“Devletten beklentilerimiz var. Mesela engellilerin maaşları, geçinebilecekleri, kimseye muhtaç olmadan insanca yaşayabilecekleri bir seviyeye getirilmeli. 3750 lira engelli maaşı en az asgari ücret seviyesine çıkarılmalı. Yerel yönetimler bize sorun yaşatmamalı. Mesela asansörler bozuk olunca metroya, İZBAN’a binemiyoruz. Engelli huzurevleri açılmalı. Çünkü ebeveynler vefat ettiklerinde çocukları ortada kalıyor. Anneler babalar, ben ölünce çocuğuma ne olacak kaygısıyla yaşıyor, bu düşünceyle kendini yiyip bitiriyor. Yerel yönetimler bizlere yemek yardımı yapıyorlar. Eskiden protez, ortezlerde bize yardım ediyorlardı. Şimdi rakamlar çok yükseldiği için yapamıyorlar. Devlet, 10 bin liralık bir protezin, 3 bin lirasını veriyordu eskiden... Bugün protez 40 bin lira oldu, devlet hala 3 bin lira ödeme yapıyor. Akülü tekerlekli sandalye fiyatı 25 bin liradan başlıyor. Bizi bile bile yalnızlığa, hatta ölüme terk ediyorlar. Engellilerin yok sayılması kabul edilemez.”
