Karışık kuruşuk el yazısıyla yazdığı notu masanın üzerine bıraktı...

Ardından şişenin içinde bir iki parmak kalan şarabı ağzına dikti...

Ucuz ve ekşi şarabın tadı boğazını yakmıştı...

Yüzünü ekşitti...

Parmaklarının arasına sıkışmış sigaradan bir nefes daha aldı, sonra da yanık izmariti yere atıp ezdi...

Acı bir tebessüm oluştu dudaklarının kıvrımlarında...

Mırıldandı...

"Ulan zaten birazdan öleceksin, niye söndürüyorsun ki sigarayı?... 

Bırak, yanarsa yansın ev..."

Sabah balkondaki çamaşır ipini alıp, salonun kapısının üzerinden geçen kalorifer borusuna bağlamıştı...

Boynunun geçeceği şekilde ilmik attığı ipi, bir kez daha çekerek kontrol etti...

Sağlamdı!..

Yavaşça ipin altına koyduğu tabureye çıktı...

Ve ilmiği boynuna geçirdi!...

Evet!..

Sanırım buraya kadar anlattıklarımdan, bir tık sonra gerçekleşecek trajedinin ne olduğunu kestirmişsinizdir...

Peki bir insan niye böyle bir şey yapar?...

Nedir onu "canı"ndan bile vazgeçtirecek hâle getiren sorun ya da sorunlar?..

Aşk acısı mı?..

Maddi sıkıntı mı?..

Başarısızlık mı?..

Mutsuzluk mu?..

Ya da üstesinden gelemeyeceğine inandığı herhangi bir problem mi?..

Ne olursa olsun...

Hiç bir şey için ölmeye değmez...

Ne para...

Ne aşk...

Ne gurur "yaşamaktan" daha değerli değildir...

Haa, "Yok benim için önemli" dersen!..

İllâ canına kıymana gerek yok ki, ölmeden de intihar edebilirsin!..

Nasıl mı!..

Bak anlatayım, "ölmeden intihar etme"nin yöntemlerini sana...

* Öncelikle ölüm fikrini kafandan atacaksın...

* Hatta "yaşam" fikrini beynine ve benliğine iyice sokacaksın...

* Ölmek "yok olmaktır" öyle değil mi?.. 

* Bunda hemfikir miyiz?..

* Tamam o zaman, yok ol sende!..

* Ama ölerek değil, giderek yok ol!..

* Bırak arkanda tüm sorunları, tüm sorun olanları...

* Al yanına gölgeni git, seni hiç kimsenin tanımadığı bir yerlere..

* Çünkü sen ölsen de kalsan da o sorunlar bitmeyecek, sorun olanlar değişmeyecek...

* Gittiğin yerde yine mutsuz mu olacaksın, bundan mı korkuyorsun?..

* Ol... Hatta daha mutsuz ol...

* Yenil yine hayata, yenil bir kere daha kadere...

* Fakat kıçının üzerine oturarak değil, kalkıp mücadele ederek yenil...

* Merak etme; mücadele edersen aç da kalmazsın açıkta da...

* 'Kaybettiklerim ne olacak?" mı dedin!..

* Yenilerini kazan...

* Daha önceki kadar zengin olamazsın belki...

* Eğer vardı ise araban, yatın, katın; bu sefer olmayabilir...

* Şanın, şöhretin, kariyerin de gelmeyebilir geriye...

* Asla bulamayabilirsin belki eski aşkların gibi aşkları, eski dostların gibi dostları...

* Ama ne fark eder!..

* Doğduğunda var mıydı bunların hiç biri cebinde ya da yanında?..

* Kısacası; "sıfır"la başladın, şimdi yine o sıfıra indin...

* Peki ne kaybettin?..

* Hiç bir şeyle geldiğin için, sadece "hiç bir şey"i kaybettin...

* Hadi o zaman, hiç bir şeysiz yeniden başla...

Haa; O tabureden de in!..

Ayağı sallanıyor, düşüp bir yerini kıracaksın...