Bu seçim kampanyasının şu ana kadarki en önemli mitinglerinden biri İzmir’de gerçekleşti. Bu mitingi önemli kılan birçok neden bulunmaktadır. Millet İttifakı tam kadro sahne aldı her şeyden önce. Altı Genel Başkan ve kampanyanın jokerleri iki Belediye Başkanı hepsi aynı sahneden seçmene hitap etti.

İki başkanın Cumhurbaşkanı Yardımcısı Adaylığı, kampanyaya çok önemli bir katkı sağladığı açık. Uzun yıllar iktidar olamadığı için CHP’nin “çivisi yok” imajını pozitife çevirmiş iki siyasetçi. Yavaş giderek havaya giriyor ve İmamoğlu zaten kampanya gücü en yüksek siyasetçilerden biriydi...

Bir gün arayla aynı yerde hem Erdoğan hem Millet İttifakı miting yaptı. Kıyaslayınca çok önemli farklar dikkat çekiciydi. Kalabalık bakımından Millet İttifakının belirgin üstünlüğü vardı. Bundan daha önemlisi heyecan farkıydı. Erdoğan’ın mitingine göre çok daha uzun süre devam etmesine rağmen alanda büyük bir heyecan gözden kaçmıyordu.

Mitingler arasında bu farka yol açan nedenler malum. Birinde alandaki kitlenin bir bölümünün toplama olduğu anlaşılıyordu. Dolayısıyla iktidarın yorgunluğu meydana da yansıyordu.

Millet İttifakı mitinginde bildiğimiz mesajlar tekrar edildi. Adalet ve refah öne çıkan temalardı. Yoksulluk, yolsuzluk ve kurumların tahribatı işlendi yine.

Ama meydandaki kitleyi yine en çok Atatürk, Kurtuluş ve Cumhuriyet kavramları ateşliyordu.

Konuşmacılar da bunun farkındaydı şüphesiz ve diğer şehirlerdeki mitinglerdekinden farklı olarak, konuşmalarına mutlaka bu temaları eklemeyi unutmadılar. Kimisi Gavur İzmir eleştirisi yaptı kimisi İzmir İktisat kongresini hatırlattı.

Mitingleri iki açıdan değerlendirmek mümkün. Birincisi siyasetçilerin performansı açısından diğeri ise seçmen kitlelerinin katılım ve duyguları yönünden...

Kalabalık ve coşkuya bakınca, iktidar değişikliği için İzmir’den işaret fişeği atılmış gibi oldu. Aslında Uşak’tan Gaziantep’e kadar birçok yerde bu coşku dikkat çekiyordu ama İzmir önemli mihenk taşı olarak görülebilir.

Gündoğdu Meydanı’na yansıyan belli ölçüde Ege Bölgesi’nin iktidar değişim arzusu gibiydi. Bir gün arayla iki mitingi kıyaslayınca bu net olarak görülebiliyor.

Aslında İzmir’de zaman zaman gerçekleşen bu türden kalabalık ve heyecanlar bir parti toplantısını aşan nitelik taşır. Kalabalık kadar coşku düzeyini de ben sıklıkla modernitenin isyanı olarak görürüm. Atatürk, Kurtuluş ve kadın hakları temaları, ekonomik vaatlerden daha çok alkış alıyordu.

Daha önceki dönemlerde merkez sağ partilere kucak açan İzmir ve Ege bölgesinin AKP’ye mesafeli olması önemli ölçüde bundan kaynaklanır. Dolayısıyla miting alanını dolduran kalabalık, Kılıçdaroğlu’nun hangi seçim vaatlerini vereceğinden ziyade, modernite karşıtı bir iktidarın gidişini hissetmek, ona katkı yapmak, tanıklık etmek ve adeta kutlamak için toplanmış gibiydi.