Hangi süreç mi?

Yeni bir Dünya kuruluyor. Kuruluş sürecini belirleyen tarihsel ve iktisadi koşullar bir zorunluluğu ifade ediyor; kapitalist sistem ya kontrolden çıkıp yıkılacak ya da kontrollü geçiş süreci sonunda tasfiye olacak.

Kapitalist sistem dengeden çıktı ve dengeye geri dönemiyor. Kriz sarmalında tehlikeli savrulmalar başladı. Artık biliyoruz ki neo liberal dönem de yolun sonunda.

Uluslararası sistem olağanüstü koşullara hazırlanıyor. Serbest piyasanın en büyük tapınağı ABD’de yasalarla enflasyon düşürme operasyonları başladı.

Avrupa, ekonomide (Sudden Stop) “ani duruş” riskini konuşuyor.

Türkiye de bu konjonktürde krizlerden kriz beğeniyor.

Hal böyle olunca, Türkiye’nin bölgesinde ortaya çıkan derin krize karşı “güçlü iç cephe” ihtiyacı aciliyet kazanıyor.

Türkiye seçimlere gidiyor. Ancak bu zaman diliminde toplumsal yarılmanın günbegün derinleştiği bir vaka.

Millet İttifakı kendi içinde uzlaşamıyor, -mış gibi yapıyor.

Cumhur İttifakı renk vermese de kendi içinde tutarlı bir birlik yok.

Sol İttifak adı altında bir araya geldiğini söyleyenlerin zaten elli yıldır bir araya gelebilmişliği yok.

Bir de dağınık duranlar var…

Sonuç olarak; bu ittifaklar curcunası toplumsal mutabakataalan açmaktan henüz uzak.

Halbuki toplumsal mutabakat oluşmazsa Türkiye bütünüyle dış dinamiklerin belirlediği koşullara mahkûm olacak.

Yüzyıl sonra, devletlerin ve sınırların yeniden dizayn edileceği endüstri sonrası çağın eşiğindeyiz.

Yeryüzü kaosa sürüklenirken güçlü iç cephe oluşturamayan Türkiye, köprü üstü kalabalığa döner.

Ve çarşı karışır...

Hal böyle olmakla birlikte, karamsar değilim;

Yeni bir akıl, farklı bir irade ile yüzyıl önce kurulmakta olan yeni Dünya’da Türkiye nasıl yerini almayı başardıysa yine başaracaktır.