Türk Edebiyatı'nın usta kalemi Tahsin Yücel’i kaybettik

Deneme ve romanlarında toplumumuzu derinden okumuş bir bilimadamı, yazın adamı ve eleştirmen kimliğiyle ülkemiz yazın yaşamında çok özel bir yere sahip olan Tahsin Yücel, 83 yaşında yaşamını yitirdi.

Tüm yaşamını yazmaya, araştırmaya adamış Yücel öykü, roman, deneme, anlatı, inceleme, derleme alanında pek çok eseri bulunuyordu.

Tahsin Yücel 1933 yılında Elbistan’da doğdu. Galatasaray Lisesi’ni ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Aynı bölümde uzun yıllar öğretim üyeliği yaptıktan sonra, 2000 yılında emekli oldu. Değişik alanlardaki çalışmalarıyla yazınımıza katkıda bulundu. Yazın araştırmalarına L’Imaginaire de Bernanos’la (1969) başladı. Bunu Figures et messages dans la Comédie humaine (1973), Eleştiri kuramları (2007) izledi.

Daha sonra Anlatı yerlemleri (1979), Dil devrimi ve sonuçları (1982), Yapısalcılık (1982) adlı araştırmalarını yayımladı. Yazın ve yaşam (1976), Yazının sınırları (1982), Tartışmalar (1993), Yazın, gene yazın (1995), Alıntılar (1997), Söylemlerin içinden (1999 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü), Salaklık üstüne deneme (2000), Yüz ve söz (2003) ve Göstergeler’de (2006) adlı kitaplarında deneme ve eleştirilerini topladı.

Yücel roman ve öyküleriyle de günümüz Türk yazınında seçkin bir yer edindi. Romanları: Mutfak Çıkmazı (1960), Vatandaş (1975), Peygamberin son beş günü (1992, Orhan Kemal roman ödülü), Bıyık söylencesi (1995), Yalan (2002, Yunus Nadi roman ödülü ve Ömer Asım Aksoy roman ödülü), Kumru ile Kumru (2005) ve Gökdelen (2006, Balkanika ödülü). Öykü kitapları Haney yaşamalı (1955, Sait Faik hikâye armağanı), Düşlerin ölümü (1958, Türk Dil kurumu öykü ödülü), Ben ve öteki (1983), Aykırı öyküler (1989), Komşular (1999, Dünya Kitap Yılın kitabı ödülü), Golyan devrimi (2008).

Tahsin Yücel Fransız yazınından çağdaş ve klasik yetmiş dolayında yapıt çevirmiş, kendisine 1984’te Azra Erhat Çeviri Yazını Üstün Hizmet ödülü, 2008’de Mersin Kenti Edebiyat Ödülü verildi.