Kalbini yanında taşıyan 4 minik

Erkan İyigüngör/Egedesonsöz - Kalp yetmezliği tedavisi gördükleri Ege Üniversitesi Kalp ve Damar Cerrahisi Servisi’nde yapılan operasyonla kalp destek cihazı takılan çocuklar bedenlerine uygun kalp arıyorlar. Hastalıkları yüzünden boylarından büyük “yapay kalp” makineleriyle yaşayan çocuklar hastane dışında çıkamıyor, okula gidemiyor, oyun oynayamıyor. Serviste yatan Hasan(6), Barış(10), Çiğdem(1), Hamdullah(2) bir an önce evlerine gitmek için can atıyor.

 

Hastanede kalp nakli için umutla bekleyen çocukların eğitim destekleri de odalarında yapılıyor. Bazen de Sultan hemşireleri, onları fotoğrafladığımız kantine götürüp, moral depolamalarını, odalarından az da olsa uzaklaşmalarını sağlıyor.

 

Ege Üniversitesi Kalp ve Damar Cerrahisi Servisi’nde görev yapan Uzman Dr. Emrah Oğuz, kalp yetmezliği nedeniyle servislerinde yatan çocukların durumlarının iyi olduğunu söyledi. Çocukların nakil beklediğini söyleyen Oğuz, büyüklerde uygulanan mobil cihazın, çocuklarda için henüz kullanılamadığını söyledi.

 

Hasan 6 yaşında. İzmirli… 6 Aralık’ta makineye bağlandı. Kalp yetmezliği teşhisi 2010’un Ocak ayında konuldu. Hasan evine gitmek istiyor. Hastane odasında yaşamaktan çok sıkıldığını söylüyor. En çok da arkadaşlarını özlemiş. Eskisi gibi oyun oynamak rüyalarını süslüyor. bir makineye bağlı yaşamak istemiyor.

 

Barış 10 yaşında. Manisalı… 15 aydır hastanede yaşıyor. En büyük hayali KİPA Alışveriş Merkezi’ne gitmek. Orada yemek yemek, alışveriş yapmak, gönlünce gezmek istiyor. Okuluna 2. sınıfta ara vermek zorunda kaldı. Okulunu. Arkadaşlarını çok özledi. Büyük tutkusu olan futbolu, arkadaşlarıyla oynamak istiyor.

 

Çiğdem henüz 19 aylık… Uzaklardan, Kocaeli’nden buraya gelmiş. Annesi her anne gibi dertli. Tek isteği kızına uygun bir kalp bulmak. Hastalık kendilerini bulana kadar, organ bağışına uzak olduklarını, organ bekleyenlerin dertlerinin ne kadar büyük olduğunu bilmediklerini söyleyen acılı anne herkese çağrıda bulundu.

 

Hamdullah 2 yaşında… O da İzmir’e pek de yakın olmayan Bursa’dan gelmiş. Ailesi hastalığı yüzünden İzmir’e taşınmış. Hastalık teşhisi konalı 1 yıl olmuş. Hamdullah’ın annesi de insanların konuya duyarsız oluşundan dertli. Özellikle beyin ölümü gerçekleşmiş çocukların annelerinin, kalpleri bağışlamaktan kaçındığını belirten anne, başka bir çocuğa hayat vermenin önemine değindi.