Bugün, yıldız tarihi 18 Mart…

Bir başka ifadeyle…

“18 Mart Şehitleri Anma Günü ve Çanakkale Deniz Zaferi…”

Her 18 Mart günü…

Sessiz, sedasız…

Geçmişin altın sayfaları arasında…

Kutladığımız milli bir gün; bu gün…

Çanakkale Savaşı…

Batılı ülkelerin saldırdığı…

Osmanlı Devleti’nin savunmada olduğu…

Bir millet olarak “destan yazdığımız” savaştır…

İnsanlığın yerin dibine battığı bir savaştır…

Aradan 107 yıl geçmesine karşın…

Ne bizim…

Ne de dünyanın unutamadığı bir savaştır…

Yaşananlar…

İstilacı Batı Dünyası’nın…

Güzel vatanımıza çöreklenme niyetinin…

Açık/seçik projesidir…

Ve geriye…

İnsanlık adına kahreden acılar silsilesi bırakmıştır…

***

Bugün…

Şehit kanıyla sulanan o toprakların…

En özel tepesinden seslenelim, diyorum…

Çanakkale Boğazı’ndan…

Deniz yoluyla gidip/gelenleri ağlatan…

Son derece anlamlı…

Bir o kadar da göğüsleri kabartan…

Çok özel bir anıtın…

Sizi selamladığını göreceksiniz…

İşte o anıtın…

Görenlerin tüylerini ürperten…

“Dur Yolcu” kelimeleri sizi bir asır önceki…

Kanlı savaşa götürüverir bi’anda…

***

Unutmayalım, unutturmayalım diyerek…

O günlere gidiyoruz…

***

Takvimler, 1960 yılını gösteriyor…

Günümüzde…

Gurur ve Vatan Sevgisi’nin simgesi olarak anılan…

“Dur Yolcu Anıtı”nın hemen altındaki…

Değirmen Burnu Tabyaları’nın komutanı…

Üsteğmen Turan Şekip Pınar…

Yaşadığı coğrafyanın önemini çok iyi biliyordu…

Çanakkale Zaferi’nin gururunu yaşarken…

Bu muhteşem tarihi olayı ölümsüzleştirecek…

Bir eser bırakmayı çok istiyordu…

Bir gün yedek subay Seyran Çebi’yi çağırdı...

Aklından geçenleri heyecanla anlattı…

Geçmişten geleceğe…

Büyük bir eser bırakmak istiyordu…

Ve bu eser…

Öyle ihtişamlı olmalıydı ki…

Çanakkale Boğazı’ndan gelip geçen herkes görmeliydi…

Projeyi konuşurken…

Üsteğmen Turan Şekip Pınar…

Yedek subayı Seyran Çebi’ye…

Masadaki “Asker Sigarası” paketini gösterdi:

“Bu Mehmetçik’i şu dağa çizebilir misin?”

Tamam dedi, yedek subay Çebi…

Ancak…

Tek başına Mehmetçik görseli…

Gönüllerden geçeni yeterince anlatabilir miydi?

Turan Üsteğmen’in aklına harika bi’fikir geldi…

Necmettin Halil Onan’a ait…

Her satırı kahramanlık ve duygu fırtınası estiren…

“Dur Yolcu” şiirinin…

İki dizesini yamaca yazmaya karar verdiler…

“Dur Yolcu! Bilmeden gelip bastığın bu toprak bir devrin battığı yerdir!”

O anıt, üç yıl önce…

Tarihi Alan Başkanlığı tarafından yenilendi…

Anıtın fotoğrafını çekmek için…

Her yıl binlerce turist o bölgeye geliyor…

Bakış hizasına göre…

Sol altta bir de meşale yer alıyor…

Meşale…

Milliyet Gazetesi’nin simgesi…

Bu efsane anıtın yapımı için…

O gazete…

Türkiye genelinde destek kampanyası açmıştı…

***

Şimdi okurken gözlerinize mıhlanacak satırlar…

Neredeyse bir asırdır…

Dünyanın her köşesinde…

“Savaş’ın kahreden gerçeği”ni anlatmak adına…

Canlılığını koruyor…

Çanakkale Savaşları’nda…

Azrail’le defalarca göz kırpmasına karşın…

Muharebe meydanında…

Bir kolunu ve bir ayağını kaybeden Fransız General Bridges…

Savaşın korkunç yüzünü anlatıyor…

Bu kadarı bile…

Çanakkale’yi hissetmeye yeter:

“Süngü savaşı, o gün Türk ve Fransız askerlerine ağır kayıplar verdirmişti… Unutamayacağım bir tablo karşımda duruyordu… Yerde bir Fransız askeri yatıyor; bir Türk askeri de gömleğini yırtmış bizim askerin yarasını sarıyor, kanlı yüzünü temizliyordu… Tercüman aracılığıyla sordum: (Neden öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun?) Çok mecalsizdi… Zor konuşuyordu; şöyle dedi: (Bu Fransız yaralanınca cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı… Bir şeyler söyledi… Anlamadım ama annesi olmalıydı… Benim ise kimsem yok… İstedim ki, o kurtulsun; anasının yanına dönsün… Hüngür hüngür ağlamaya başladım… Bu sırada emir subayım Türk askerinin yakasını açtı… O anda gördüğüm manzaradan gözyaşlarımın donduğunu hissettim… Çünkü, Türk askerinin göğsünde bizim askerinkinden çok daha ağır bir süngü yarası vardı ve o yaraya ot tıkamıştı… Az sonra ikisi de öldü…”

Bu nedenledir ki…

Çanakkale’deki “Dur Yolcu” anıtını seyrederken…

Şiirin şu dizelerini…

Kalbinizde saklamaya devam edin:

“Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın

Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.

Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın

Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda

Gördüğün bu tümsek Anadolu’nda,

İstiklal uğrunda, namus yolunda

Can veren Mehmet'in yattığı yerdir.

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,

Son vatan parçası geçerken ele,

Mehmet'in düşmanı boğduğu sele

Mübarek kanını kattığı yerdir.

Düşün ki, haşrolan kan, kemik, etin

Yaptığı bu tümsek, amansız, çetin

Bir harbin sonunda bütün milletin

Hürriyet zevkini tattığı yerdir…

Nokta…

Hamiş: Genelkurmay Başkanlığı’nın saptamasına göre Çanakkale Savaşları’nda şehit olan asker sayısı 57.000’dir… Yaralı, tutsak ve kayıplarla birlikte bu sayı 200.000’in üzerindedir…

Sonsöz: “Ordu yok, dediler; (Kurulur…) dedi… Para yok, dediler; (Bulunur…) dedi… Düşman çok, dediler; (Yenilir…) dedi… Ve dediklerini yaptı… O, Atatürk’tü! 18 Mart Çanakkale Zaferi Kutlu Olsun… / Anonim…”