Geçen yüzyılın başında dünya ölçeğinde savaşlarla çizilen sınırları değiştirmek için Batı inanılmaz bir gayretkeşlik içinde...

Bilindiği gibi, sanayi devrimiyle ortaya çıkan yeni toplum ve devlet yönetim biçimlerinin kapitalist üretim ilişkilerine entegrasyonu çok kanlı oldu. Yüz milyon kadar insan ölürken sistem de kuruldu.

Acı ama gerçek. Yeryüzüne hükmetmek söz konusu ise, aramızdan kaç kişinin öleceği muktedirler için teferruattır.

Yüzyılın gerçeği; Yüzyıl içinde kapitalist sistemde ortaya çıkan değişim ve dönüşüm ihtiyacı, bölgemizde devletleri ve sınırları tartışmalı duruma getirdi.

Ve bu bölge, (Ortadoğu ve özellikle Doğu Akdeniz) sadece jeopolitik açıdan değil, 4 kitap, 3 dinin ortaya çıktığı topraklar olarak Batı’nın kültür politikalarını derinden etkilemiştir.

Büyük iddia; O bildiğimiz kapitalizm tarih sahnesinden çekiliyor. Ve burjuvazi bunu biliyor.
Doksanlı yıllardan beri,bazı entelektüel çevrelerde, bu mesele yüksek sesle dile getiriliyordu.

Ancak ortaya çıkan öncüllerden anlıyoruz ki yumurta kapıya dayandı. Söylenenlerin spekülasyon olmadığı gibi insanlığı bekleyen büyük acıların sadece bir kısmı olduğu görülüyor.

Çağı değiştirecek bilgi; İnsanlık, uygarlık kriziyle karşı karşıya.
Artı değerde sürekli genişleme ve sınırsız sermaye birikiminin yol açtığı çatallanma sistemi dengeden çıkardı ve geri dönüş yok.

İklim krizi ve ekolojik çöküş,tarımda ve sanayi üretiminde geri dönüşü olmayan bir kriz başlattı. İhtiyaçlar hiyerarşisi yeniden oluşuyor.

Yaklaşan dijital devrim toplumsal alanı yeniden inşa etmeye başladı. Hiyerarşik yapılar yatay toplumda imha olacak.

İnsanlık endüstriyel çağdan dijital çağa doğru yol alıyor. Toplum sosyolojisinin, tüketim alışkanlıklarının, yaşam tarzlarının, kamusal yaşam normlarının, kentsel yaşam ve kent mimarisinin, güvenlik, istihdam, eğitim ve sağlık politikalarının temelden değişeceği zamanların eşiğindeyiz.

Uzun sözün kısası, insanlığın kurduğu uygarlıkla başı dertte.

Oysa Türkiye’de siyasal alanda olan bitene bakınca, yeryüzünde ortaya çıkan kıyamet alametlerine inanmak ne mümkün!

Siyasetçilere bakılırsa; bazı sıkıntılar var ama seçimlerden sonra onlar da geçer…

Bu vahim durum ayrıca bir yazı konusu…

Şimdilik kısa bir hatırlatmayla yetineyim. Siyasetin iki objektifi olması gerekiyor;uzun vadede, uluslararası sistem krizi ve kısa vadede, İslamcı zihniyetin ülkede yaptığı tahribat…

Meselemiz, günü kurtarmak değil.