Yavaş yavaş kaybediyoruz…

Ata’dan kalma geleneklerimizi…

Bazen…

Farkında bile olmuyoruz…

Neleri yitirdiğimizin!

Hatırlıyor musunuz?

23 Nisan’da yavrunuzu izlemek için en son ne zaman gitmiştiniz stadyuma?

O çocuklarımızın bayrak sallayışlarını…

Müzik eşliğinde…

Birbirinden renkli gösteriler sunuşlarını…

Ne çabuk unuttuk, di’mi?

Aslında…                 

Unuttuk mu?

Yoksa…

Unutmamız mı sağlandı; tartışılır…

Ben hatırlatayım, izninizle…

***

Bu güzel memlekete…

Ulu Önder Atatürk’ten miras…

Aslanlar gibi…

Her biri muhteşem anlamlar taşıyan…

Dört adet Milli Bayram yaratmıştı Genç Cumhuriyet…

Bakın, nasıl da hatırladınız…

Tarih sırasıyla yürüyelim…

23 Nisan - Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı…

19 Mayıs - Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı…

30 Ağustos - Zafer Bayramı…

29 Ekim - Cumhuriyet Bayramı…

Yarın’ın tarihi, 23 Nisan 2022…

Atatürk’ün çocuklara armağanı, “Çocuk Bayramı”…

Eşdeğer adıyla…

Ulusal Egemenlik Bayramı…

Kıymet-i harbiyesi nedir?

Şudur:

Büyük kurtarıcı Atatürk’e göre…

Çocuklar milletin geleceğiydi!

Onlara duyduğu…

Sarsılmaz güvenin ve büyük sevginin ifadesi olarak…

Milli Bayram 23 Nisan’ı çocuklara armağan etti…

Neden böyle yapmıştı, 98 yıl önce?

Tarihimizin gurur dolu şanlı sayfalarını…

Yeni nesiller öğrensin diye…

Ama…

Hepsinden önemlisi…

Türk Devleti'nin devamını emanet edeceğimiz…

Yeni Cumhuriyet bekçilerinin…

Bu bilinçle yetişmesini arzu ediyordu…

Başardı mı?

Hem de nasıl…

Ya sonra?

***

23 Nisan, öylesine “şeker” bi’bayramdı ki…

Geleceğin fidanları…

O kentin Valisi’nin, Belediye Başkanı’nın, Emniyet Müdürünün koltuğuna oturur…

Nasıl da bilmiş bilmiş konuşurlardı…

Gazetecilerin önünde…

Her kentin stadyumu…

Tam 98 yıl boyunca…

Rengarenk görüntüleri kalplere taşıdı…

Bu ülkenin fidanları…

Her 23 Nisan’da…

Kendilerini “büyümüş” kocaman olmuş hissettiler…

Sergiledikleri danslarla…

Söyledikleri şarkılarla…

Tribünleri dolduran ana-babaları / dedeleri-nineleri…

Gururla…

Şakır şakır ağlattılar…

Mini minilerin yaptıkları o hareketler var ya…

Onlar birer mesajdı…

Ve o mesajın açılımı şöyleydi:

“Bunlar bi’şi mi, siz bizi asıl yarınlarda görün… Biz büyürken, bizimle birlikte Türkiye de büyüyecek…”

Olmadı, işte…

23 Nisan Bayramı, statlarda 100 yaşını göremedi…

Tam 10 yıl önce…

Bugünlerde…

Nisan ayının ilk haftasında…

Hükümet kararıyla…

Resmi bayramların statlarda kutlanması…

Tamamen kaldırıldı…

Bunun yerine…

“Sokaklarda, vatandaşlarla iç içe kutlamalar yapılacak” denildi…

(Ne demekse artık…)

Ve…

23 Nisan'da “koltuk devri” de sona erdi…

***

Bitiriyoruz…

23 Nisan Bayramı’nın…

Statlarda kutlanmasının yasaklandığı günlerde…

Dünyaya gelen bir çocuk…

Bugün 10 yaşına bastı, basıyor…

Hayatında 23 Nisan gösterisi görmedi, yaşamadı…

Hiç güncel şarkılar eşliğinde…

Çimlerin üstünde dans etmedi…

Hiç şiir okumadı…

Hiç şarkı söylemedi…

Hiç alkışlanmadı…

Hiç cicili-bicili sahne kostümleri giymedi…

Oysa…

Annesi ve babası…

Taaa, fi tarihinde bu güzellikleri yaşamıştı…

Eğer…

Şimdi 10 yaşındaki çocuk 23 Nisan’ı bilmiyorsa…

Onların çocukları…

Dünyaya geldiğinde…

Acaba?

23 Nisan Bayramı sadece takvimde bir yaprak olarak mı kalacak?

Nokta…

Sonsöz: “Küçük hanımlar, küçük beyler! Sizler, hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı, geleceğin ışığısınız… Memleketi asıl ışığa boğacak olan sizsiniz… Kendinizin ne kadar önemli, değerli olduğunuzu düşünerek ona göre çalışınız… Sizlerden çok şeyler bekliyoruz; çocuklar… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk / 1924…)