Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde kuruldu… 9 Eylül 1923’ de. Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyetinin devamıydı. Kurucusu, önderi ve ilk Genel Başkanı Atatürk’tü. Tarih böyle söylüyor. Tüzüğü de böyle yazıyor CHP’nin...

***

12 Eylül darbesinin kudretli lideri...

Sanırsınız ki bir ulema, hem de bir ressam! Söylenir ki, Picasso’nun bir tablosunu görmüştü de, karşıdan bir süzmüş bir süzmüş. Aaa... oda ne ki, ben de yaparım, hem de daha iyisini demiş, başlamış Nu’lu resimler yapmaya. Picasso bir görse... kahrından bir daha ölürdü!

İşte bu Ressam...

12 Eylül 1980’de... Siyasi parti faaliyetlerini durdurdu. 16 Ekim 1981’ de de... Tüm partileri temelli kapattı. Atatürk’ün CHP ‘sini de tabii ki.

Atatürk’ün ruhu da zaten onu terk etmişti!

***

Bülent Ecevit...

CHP’nin... 1980 askeri darbesi öncesi Genel Başkanı. Kıbrıs’ın Fatihi... 1977 genel seçimlerinin mimarı, büyük galibi…

Müthiş heyecan yaratmıştı da, dağlar taşlar,

Karaoğlan Karaoğlan… nidalarıyla inliyordu.

Heyecanı % 42 oya dönüştürmüştü…

Nasıl mı? İçine Türkiye vizyonu olarak :

“Köy-Kent” projesini katarak.

“Toprak işleyenin... su kullananın” diyerek.

Bu heyecana… can suyu vererek.

***

Deniz Baykal…

Parti 1992’ de yeniden açıldı.

Ama Ecevit’sizdi. 2010 yılına kadar Deniz Baykal’ın Genel Başkanlık dönemi başlamıştı.

Bu yazıyı ve dönemini yazarken, önceki Genel Başkanımızın vefatını duymaktan derin üzüntü duydum… Ailesine, yakınlarına ve sevenlerine baş sağlığı ve sabır dilerken, bu bölüme bir başka zaman devam etmek üzere, ara verdim.

***

Gelelim şimdi Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu’lu… 2010 yılı sonrası ve bugünkü günlere...

Partide… adı konmasa da, sanki Martin Luther King nefesi… daha da gür esmeye başlamıştı ;
“Karanlık karanlığı kovamaz, yalnızca ışık yapabilir bunu… Nefret nefreti kovamaz, yalnız sevgi yapabilir bunu…” diyordu King!

Artık Ankara’nın ötesine daha sık geçiliyordu. Giderek Anadolu’da gidilmeyen/gidilemiyen yer kalmıyordu.

Toplumun da gidilmeyen, konuşulmayan kesimi kalmamıştı… Odalarla, STK’larla sürekli iletişim ve dirsek teması kurulmuştu.

Fakir fukara ile dostluğu daha da sıkılaşmıştı. İdeolojisine daha da çok yakınlaşmıştı.

Aile destekleri sigortası ile bu dostluk daha da perçinlenecekti.

Esnafın, köylünün, memurun, işçinin, dar gelirlilerin, küçük yatırımcının döviziyle, borsasıyla, primi ile, zamları ile, enflasyonu ile velhasıl tüm sorunlarıyla dert ortağı olunmuştu.

CHP’de iki defa da helalleşme siyaseti olmuştu.

İlki Ecevit’le MSP Lideri Erbakan arasında oldu, Ülkemize Kıbrıs’ı kazandırdı…

İkincisini, ondan 47 yıl sonra Kemal Kılıçdaroğlu başlattı… “Muhafazakar kesimle helalleşmek için yola çıkıyorum” dedi…

“Bana sadece iktidar devralmak yetmiyor.

Bu Ülkenin huzura kavuşmasını ve önüne bakabilmesini istiyorum” dedi.

Mevlana’nın dediği gibi…

‘Dünle birlikte gitti cancağızım. Ne varsa düne ait… Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.’

Saadet Parti Lideri, Temel Karamollaoğlu bile, ‘Kılıçdaroğlu’nun sözleri bir devrimdir’ dedi!

***

Biterken…

Göz yaşlarımızı sel eden, yüreğimizi dağlayan bu büyük depremde… Daha ilk saatlerden itibaren büyük felaketi belediyelerle birlikte, büyük bir basiretle yönetmeyi sürdüren kuruluşlarla, Kılıçdaroğlu ve arkadaşlarının büyüttükleri insan sevgisinin de, eşsiz örneklerinin verildiği kanısındayız.

Kaybettiğimiz vatandaşlarımıza rahmet, tüm halkımıza baş sağlığı ve yaralılarımıza da, acil şifalar diliyoruz.