“Dünya Lideri” sözünü ben değil, ülkelerinde en üst mevkilere gelmiş kişiler söylemişler. Kimler mi? Çok fazla olduğu için ancak birkaç kişinin söylediklerini yazabileceğim.

“Atatürk bu yüzyılın büyük insanlarından birinin tarihi başarılarını, Türk halkına ilham veren liderliğini, modern dünyanın ileri görüşlü anlayışını ve bir askeri lider olarak kudret ve yüksek cesaretini hatırlatmaktadır... Çöküntü halinde bulunan bir imparatorluktan özgür Türkiye'nin doğması yeni Türkiye'nin özgürlük ve bağımsızlığını şerefli bir şekilde ilan ve o zamandan beri koruması, Atatürk'ün Türk halkının işidir. Şüphesiz ki, Türkiye'de giriştiği derin ve geniş inkılaplar kadar bir kitlenin kendisine olan güvenini daha başarı ile gösteren bir örnek yoktur” John F. KENNEDY (ABD başkanı)

Savaşta Türkiye'yi kurtaran, savaştan sonra da Türk Ulusu'nu yeniden dirilten Atatürk'ün ölümü, yalnız yurdu için değil, Avrupa için de en büyük kayıptır. Her sınıf halkın O'nun ardından döktükleri içten gözyaşları bu büyük kahramana ve modern Türkiye'nin Ata'sına layık bir tezahürden başka birşey değildir” Winston Churchill, (İngiltere Başbakanı)

“Yeni Türk Devleti ile Ankara Andlaşması'nın imzalanması nedeniyle; "Bizi arkadan vurdu, dağ başındaki haydutlarla, Mustafa Kemallerle anlaştı" diyenlere Fransız Başbakanının Mecliste verdiği cevap: "Dağ başındaki haydutlar diye isimlendirdiğiniz kahraman Mustafa Kemal ve O'nun tüm askerleri burada olsalardı, teker teker hepsinin heykellerini dikerdik. Böylesine kahraman bir andlaşma imzalamaktan gurur duyuyorum"  Aristide Briand, (Fransız Başbakanı)

Bir ulusun hayatında bu kadar az sürede bu denli kökten değişiklik pek seyrek gerçekleşir... Bu olağanüstü işleri yapanlar, hiç kuşkusuz kelimenin tam anlamıyla büyük adam niteliğine hak kazanmışlardır. Ve bundan dolayı Türkiye övünebilir. Eleftherios Venizelos, (Yunanistan Başbakanı)

 “Mustafa Kemal sosyalist değildi. Fakat görülüyor ki iyi bir teşkilatçı, yüksek anlayışlı, ilerici, iyi düşünceli ve akıllı bir önderdir. O, soygunculara karşı bir kurtuluş savaşı yapıyor. Emperyalistlerin gururunu kıracağına ve Sultanı da yaranıyla birlikte alt edeceğine inanıyorum” Vladimir İliç Lenin, (Rus İhtilali Lideri)

“Ben şimdiye kadar on beş hükümdar ve cumhurbaşkanı ile özel ve resmi konuşmalar yaptım. Bu geceki kadar ezildiğimi hatırlamıyorum. Mustafa Kemal'de büyük bir ruh kudretinin esrarı var” Sir Charles Townshend, (İngiliz Generali)

Bir de Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü UNESCO’nun tanımı ekleyeyim; “Atatürk, uluslar arası anlayış, iş birliği, barış yolunda çaba göstermiş üstün kişi, olağanüstü devrimler gerçekleştirmiş bir devrimci, sömürgecilik ve yayılmacılığa karşı savaşan ilk önder, insan haklarına saygılı, dünya barışının öncüsü, yaşamı boyunca insanlar arasında renk, dil, din, ırk ayrımı gözetmeyen, eşi olmayan devlet adamı, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusudur”.

Ankara’daki iğde ağacı ve Atatürk

Atatürk doğaya çok düşkünmüş, ağaçları, hayvanları çok severmiş. Daha önceki bir yazımda Yalova’daki çınar ağacının bir dalını kestirmemek için yaşadığı köşkü 4 metre 80 santim ileriye kaydırmış. Bu kez bir iğde ağacı için gözyaşlarını tutamamış. Aslında yaşamı boyunca Atatürk ağlarken çok az görülmüş. İlki Çanakkale'de topçu atışı başladığı sırada olmuş. Bir diğeri ise çok az kişinin bildiği iğde ağacının kesilmesi için olmuş. O günlerin Ankara’sı kurak, çorak bir yermiş. Çankaya'dan meclise gelirken yol üzerinde sadece ama sadece bir tek iğde ağacı varmış. Atatürk o iğde ağacının önünden geçtiğinde arabasını durdurur, iğde ağacına selam verirmiş. Yanındakiler, "Aman Paşam ne yapıyorsunuz?" dediklerinde, "Eee o yediğim meyvenin, sığındığım gölgenin, soluduğum havanın bir neferi o. En az diğer neferler kadar bunun da selama hakkı var” yanıtını verirmiş. Bir gün yanında bulunan arkadaşına "İşte bu benim..." derken bir de bakıyor ki ağaç yerinde yok ve hemen arabasından iniyor "Ne yaptınız buradaki iğde ağacına", "Paşam yolu genişletmek için mecbur kaldık kestik" yanıtını alınca "Yahu bana soraydınız bu ağacı kurtaracak bir yolu mutlaka bulurdum" diyor ve çok üzgün arabasına biniyor. Şoförü ve arkadaşının yanında kendini tutamayıp hüngür hüngür ağlıyor. Çevre ve doğaya hoyratça davranılan günümüzde başka söze gerek var mı?