Karınca ile cırcır böceğinin hikayesini bilmeyenimiz yoktur.

Okula ilk başladığımız yıllardan itibaren bize okutulur

ve öğretilir.

Sakın cırcır böceği gibi olma!

Karınca gibi çalış, yoksa  aç kalır perişan olursun.

Bizde ilkokuldan beri karınca gibi çalışır dururuz.

Çalışmak yetmez, iyi ahlaklı ve dürüş oluruz.

O da yetmez, çevremize, topluma ve devlete  olan sorumluluklarımızı da yerine getiririz.

Doğrucu Mahmut misali…

Yemez içmez, vergimizi de tam öderiz. Sanki madalya verecekler.

Olsun, cırcır böceği olmayalım da varsın madalya vermesinler.

Derken kış gelir kapıya dayanır.

Karıncanın arkasına yaslanıp,

sıcak yuvasının tadını çıkarma zamanı…

Cırcır böceği ise aç ve perişan… yani bize öğretilen hikaye böyle.

Ama O da ne! Gerçekler tam tersi.

Karıncanın elindekini alıverir devlet.

Bütün yaz yememiş içmemiş çalışıp biriktirmiş.

Devletin umurunda mı.

Cırcır böceğinin ise keyfine diyecek yok.

Bütün yaz yatmış, uyumuş,

gezip tozup keyfine bakmış.

Devlet açmış ambarın kapağını cırcır böceğine,

ye yiyebildiğin kadar.

Sınırsız, hem bedava, hem hesap da sormam.

Büyüksün devlet baba...

Cırcır böceğinin keyfi gıcır.

Eeee! Bize öğretilen hikaye böyle değildi, diye dövünür karınca

ama nafile…

Devlet babaya para lazım, hem de öyle böyle değil

çok para lazım.

Kaynağı önemli değil.

Çaldın mı, çırptın mı, bana ne…

Ak para mı, kara para mı?

yeter ki para olsun. 

Altın, elmas, dolar, avro, Türk Lirası  hiç fark etmez.

Yeni düzenleme yolda, bakan açıkladı.

Yıl sonuna kadar cırcır böcekleri ülkeye getirecekleri para için 1 kuruş bile vergi ödemeyecekler.

Üstelik paranın kaynağı da araştırılmayacak.

Siz karınca olduğunuza yanın,

Cırcır böceklerinin keyif yapmasını hazmederek…