Siyasal olayların görünen yüzü olduğu gibi perde arkası da vardır. Orası görünenden daha önemli ve belirleyicidir. İki gündür yaşananlara bakarak, İmamoğlu’nun mağduriyet üzerinden adaylığa yürüdüğünü düşünenler ağırlıkta gözüküyor. Meral Akşener’in mesajları da bu izlenimi destekliyor.

Ancak görünenin dışında ya da perdenin arkasında işler nasıl acaba?

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun bir süredir, ben adayım ya da adaylığı hak ettim türünden mesajlar verdiği açık. Özellikle parti içinde bu mesaj birkaç kez tekrarlandı ve karşılık buldu.

Parti örgütleri, belediye başkanları ve milletvekilleri Kılıçdaroğlu’na destek vermeye başladı. Profesyonel siyaset bunu gerektirir. Hem parti yöneticileri hem çeşitli konumlara aday olmayı düşünenler başka bir tavır alamaz.

Akşener, bugüne kadar kazanacak aday vurgusunu sıkça yaptı. İYİ Parti’den bazı isimler de, Kılıçdaroğlu olmaz dedi. Akşener tekrar gündeme gelince, Yavaş ya da İmamoğlu’na hayır demeyiz diye not düştü.

Seçilebilecek aday kriterini Kılıçdaroğlu’nun karşıladığını düşünenler kadar bunu riskli bulanlar da var. Erdoğan ve Bahçeli’nin rakip olarak Kılıçdaroğlu’nu görmek istediği yönündeki mesajlar da bu düşünceyi destekliyor.

İmamoğlu’nun uzun süredir stratejisinin Cumhurbaşkanlığı adaylığına yönelik olduğu çok açık. Hem İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimlerini kazanma sürecinde kazandığı popülerlik hem ülkenin en büyük belediyesini yönetmesinin avantajlarına sahip. Kişisel olarak da kampanya yeteneğinin güçlü olduğu da malum.

Ancak CHP içinde durum biraz farklı. Hatta İmamoğlu’nun İl Başkanı Kaftancıoğlu ile çok gergin bir ilişki içinde olduğu gizli bir durum değil. İki gündür el sıkışmadan ve göz göze gelmeden yan yana durmaları da bunun dışa vurumuydu sanırım.

Kılıçdaroğlu’nun, Cumhurbaşkanlığı adaylığı için seçilebilme garantisi ve güvenilirliğe sonradan eklediği, egosuz olacak kriteri, sanırım Kaftancıoğlu’nun İmamoğlu’na ilişkin bakışından esinlenmiş durumda.

Kılıçdaroğlu’nun mahkeme günü Almanya’da olması, açıkladığı gibi, berat edeceğini tahminine mi dayanıyor yoksa danışmanları/kurmaylarının bilinçli bir tercihi miydi? Hangisi olursa olsun, zamanlama hatasıydı.

Her ay bir şehirde bir araya gelen 11 Büyükşehir Belediye Başkanının da mahkeme anında değil de, Almanya’dan dönüyoruz mesajından sonra harekete geçmesi tesadüf olabilir mi?

Bu mahkeme kararı adaylık sürecini nasıl etkileyecek? Mağduriyet üzerinden İmamoğlu’nun şansını mı artıracak yoksa O’nu devre dışı mı bırakacak bir sürecin başlangıcı mı olacak?

İktidarın kendi stratejisi açısından sipariş ettiği anlaşılan bu mahkeme kararı, aynı zamanda Kılıçdaroğlu’nun adaylık şansını da yükseltmiş bulunuyor. Altılı masa, adaylık konusunu görüşürken, adaysız kalma ihtimalini de hesaba katacaktır. Kararın verilmesi gibi kesinleşmesinin zamanlaması da iktidarın tercihine bağlı olduğuna göre, İmamoğlu aday yapıldığı takdirde, seçim öncesi bu karar alınırsa…

Altılı masanın altı ayağını da memnun edecek adayın Kılıçdaroğlu olmadığı, Akşener’in seçilme garantisi vurgusu ve diğer parti temsilcilerinin mesajlarından anlaşılıyor. Buna karşılık masanın en büyük ve öncü partisinde durum farklı.

Şimdi CHP lideri ve merkezinin eli biraz daha güçlendi gibi. Bu durumda sürpriz bir şekilde konuşulanlar dışında bir aday bulunur mu? Bilemiyoruz.

Bu durumda Kılıçdaroğlu, en güçlü aday olarak masada olur gibi.

Ya da Demirel’in dediği gibi, siyasette yirmi dört saat uzun bir süredir deyip, biraz daha izlememiz gerekiyor.