“Şairleri haykırmayan bir Millet,

Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir” diyor.

Kim?

Milli şairimiz Mehmet Emin Yurdakul…

Ne zaman?

Bir asır kadar önce…

Şiirdeki “şair” kelimesini günümüzde çok geniş anlamda anlamak gerek...

Yazarları,

Gazetecileri,

Sanatçıları,

Düşünürleri,

Akademisyenleri,

Oyuncuları…

***

Toplum sesini “muktedirler”e karşı ancak bu yolla duyurabilir… Bu açıdan “şairler” haykırmıyor ve haykıramıyorsa, işte o toplum şairin deyimi ile “sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir”

Ya adalet?

“Çan beşinci kez çalmışsa adalet ölmüş” demektir…

Devleti açıklayan ve hukuk fakültelerinin birinci sınıfında Anayasa dersinde okutulan meşhur bir nazariye vardır…

“İçtimai mukavele” (sosyal sözleşme) nazariyesi…

Nedir?

Kısaca:

Devlet, toplumun hak ve özgürlüklerini temin edecek,

Toplum da yasalara uyacaktır.

***

Hastane uzaktaysa yürüyerek gidilebilir…

Yol asfalt olmasa da yürünebilir…

Okul uzaktaysa bir şekilde ulaşılabilir…

Yani,

Hepsinin eziyetli de olsa bir çaresi vardır.

Ancak,

“Adalet ve özgürlük” yoksa, ulaşılması asla mümkün değildir.

Ve o ülke “işgal” altında demektir.

“İşgalcinin” kimliğinin ve isminin cisminin hiçbir önemi yoktur.

***

Sonuç:

İnsanlığı yücelten ve yükselten asla teknoloji değildir.

Araç ve gereçlerin mükemmeliyeti değildir.

“Özgürlük ve adalettir”

Bunlar varsa diğerlerinin temini çok kolaydır.

Yoksa:

İnsanlık da yoktur.