Bugün 18 Mart! Çanakkale Zaferi'nin 109. yılı, vatanımız için canlarını feda eden aziz şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün aziz hatırası önünde bir defa daha saygıyla eğiliyoruz.

Yokluklar içerisinde bin bir emek ve fedakarlıkla kan dökülerek bedeli ödenen bu eşsiz topraklara karşı acaba sorumluluklarımızın farkında mıyız? 109 yıl sonra bugün Türk Milleti olarak kendi içimizde bir ve beraber miyiz? Birbirimize karşı sevgi ve saygı besliyor muyuz? Tok açın halinden zengin fakirin çırpınışlarına karşı hassasiyet gösterebiliyor mu? Gençlerimiz umutlu mu? Emeklilerimizin yüzü gülüyor mu? İşçisinden memuruna, hastasından engellisine kadar sorunlar çözülebiliyor mu? Hukuktan eğitime, sağlıktan diyanete, tarladan marketlere, siyasetten spora kadar uzanan yaşam döngümüzün hangisi için “ kusursuz, ideal, çok iyi “ kelimelerini can-ı gönülden kullanabilmekteyiz?

Bir ülkenin aynası siyaset ve futbol’dur.

Günü kurtarma, yalan, dolan, eyyam, kul hakkı, cehalet ve liyakatsizlik kavramlarının tamamını siyasetle futbol kendi içerisinde barındırmaktadır. Memleket yapısının çürümeye yüz tuttuğu, yanlışa doğru diyebilmenin popüler olduğu ve bizi biz yapan değerlerden hızla uzaklaştığımız gerçeğini artık kabul etmemiz gerekiyor.

Özellikle son 2 yıldır sokakta, ticarette, ikili ilişkilerde herkesin herkesi kazıkladığı, televizyonda, gazetelerde, sosyal medyada bilerek istenerek planlı şekilde yalan konuşulduğu ve  “zafere giden yolda her şey mübahtır” tezinin topluma aşılandığı bir ortamda adeta YOK OLUYORUZ, BİTİYORUZ TÜKENİYORUZ!

Trabzonspor-Fenerbahçe karşılaşması sonrası yaşanan rezilliklerin tamamı yukarıda yer alan yazının sonucudur. Çanakkale ruhuyla başlayan destansı bir sevdanın 109 yılsonunda geldiği nokta tüm dünyaya karşı rezil olup dibin dibine demir atmış Türk futboludur!

“Türk Lirası zaten en dipte, gidecek yeri kalmadı” cümlesini işiten bu kulaklar dün geceden sonra Türk Futbolu için hangi imtiyazlı kararları manşete taşıyacak merak içerisinde bekliyoruz. Yeter artık, gerçekten bıktık cidden usandık.