O kadar önemli bir haber olmasına karşın…

Satır aralarında kaynadı gitti!

Haberin meali şu:

“Kırık Kalp Sendromu” diye bir hastalık çıktı ortaya…

Daha çok…

Sevilen bir kişini kaybı…

Boşanma, sevgiliden ayrılma…

Aldatılma veya reddedilme…

Hatta piyangoda kazanmak gibi ani şoklar gibi nedenlerle…

Tetikleniyor ve…

Hepsinden önemlisi…

Kalp kriziyle karıştırılması işten bile değil…

Özellikle…

Kadınlarda, erkeklere göre daha sık ortaya çıkıyor…

***

Peki, nasıl ortaya çıkıyor bu “Kırık Kalp Sendromu”?

Ağır bir duygusal stres sonrası…

Vücudunuz fazla miktarda “stres hormonu” salgılıyor ve…

Bu hormanlar kalpte yığılıyor…

Kalbiniz de savunmak için kendini kapatıyor…

Fiziksel açıdan sapasağlam kalbiniz…

Duygusal çöküntüye maruz kalınca da…

Şekil değiştiriyor ve…

Kan pompalamakta zorlanıyor…

Ardından…

Kendinizi bir anda…

Şiddetli göğüs ağrısı şikayeti ile…

Bir hastanenin acil servisinde buluyorsunuz…

Gerisi kadere kısmet!

***

“Kırık Kalp Sendromu” garip bir hastalık…

Örneğin…

Bekar erkeklerin, evli erkeklere göre oranla…

Bu hastalığı geçirme ihtimali yarı yarıya az…

Yine örneğin…

Eşleri ile tartışırken cevap vermeyip içine atan kadınlar…

Cevap verip tartışan kadınlara göre…

Dört kat daha fazla bu rahatsızlığın riskini taşıyor…

Hatta ve dahi…

İşinden memnun olmayan kadınlarla evli erkekler…

Diğer erkeklere göre…

Üç kat daha fazla bu kalp hastalığını geçirme riski taşıyor…

Çünkü…

İşinden memnun olmayan kadınlar sorunlarını eve taşıyor…

Adamın beynini yiyor…

***

Erkekler cephesine gelince…

Bakın bu kısım çok matrak…

Almanya’da bi’araştırma yapmışlar…

Kalp hastalığı ile ilgili olan ani ölümlerin “binde dördü”…

Cinsel ilişki sırasında meydana geliyormuş…

Üstelik bu kişilerin yüzde 80’i de…

Başka bir kadınla ilişki halindeyken…

Kalbi tekleyip, terk-i dünya ediyormuş!

Tövbe, tövbe…

***

Bence…

Ne kalbinizi kırmalarına izin verin…

Ne da sevdiğinizin kalbini paramparça edin…

Çünkü…

“Kırık Kalp Sendromu”nun ilacı filan yok!

Sonsöz: “İki kelime yetiyor seven kalbi kırmaya, sonra roman yazsan ne fayda…”