10 Kasım.

Atamızın ölüm yıldönümü…

Hem yastayız ve hem de böylesine muhteşem bir lider, önder, kahraman fevkalade bir insan aramızdan çıktığı için çok çok mutluyuz.

İşte böylesine bir günde:

Hutbelerde, vaazlarda böyle bir kahramandan söz edilmesi gerekirken zerrece bahsedilmediği halde…

Cübbesini giyip sarığını takan, Diyanet’in başında ki zat…

Azılı Atatürk düşmanı,

Ve

Sadece Atatürk düşmanı mı?

“Yunan kazansaydı daha iyiydi” diyecek kadar ihanetin Everest tepesi, yaygın deyimle “fesli veya püsküllü” Kadir’i ziyaret ediyor.

Elbette ve doğal olarak tüm yurtseverler ayakta.

Tepkiler şiddetli.

İstifası isteniyor bu zatın.

Fakat,

Tabii iktidar cenahından tıs yok.

Şimdi,

Bir an için olur ya, kuş taşa rastlar misali bu zatın istifa ettiğini düşünün…

Yerine,

Kuvvacı, kahraman, gerçek din adamı, büyük yurtsever Mehmet Rifat Börekçi gibi biri mi gelecek Diyanet’in başına?

Milyonda bir ihtimal var mı?

Yok…

Kesinlikle yok.

Bu kadar kesin bir kanaate nasıl varıyoruz?

Baştan sona ve her kadroya atananlara bakarak…

O halde:

Erbaş istifa çözüm değil.

Erbaş gider ama benzerleri gelir…

Öyle olmadı mı?

Öyle oldu.

Şimdi:

Yapılacak iş “normalleşmek”…

Yani bir çok kez yazdığım gibi “demokratik parlamenter sisteme” hızla dönmek.

Bu mümkün mü?

Mümkün veya şimdilik en azından kapıyı aralamak mümkün.

Nasıl?

31 Mart’ta…

Tabii bu görevi yapacakların ferasetine, bilgisine, yüreğine, iradesine, aklına, birikimine, anlayışına...

Hasılı gerçek bir “muhalefete” ihtiyaç var.

Sorunu kökten çözebilmek için…