Nasrettin Hoca, bir gece mezarlığın kenarından geçerken, ayağı kayar ve boş bir kabire düşer. Hoca bu ya, aklına yine hınzırlık gelir. Kafasında, “Mezara yatsam sual melekleri gelir mi?” sorusu yankılanmaktadır. Üzerini de çıkarır mezara yatar ve beklemeye başlar.

Gece olur.  Bu sırada üzeri cam eşya ve sırçalarla yüklü katır kervanı da büyük bir gürültü ile mezarlığın kenarından geçmektedir.  Hoca, katırların boynundaki zincirler çanların çıkardığı gürültüleri ve katırcıların bağrışmalarını kıyamet alameti zanneder, mezardan fırlar. Yarı çıplak hocayı karşılarında gören katırlar ürker, birbirlerine çarpar, üzerlerindeki çanak çömlek ve sırçalar da tuz buz olur. Hoca öteki dünyadan geldiğini söylese de katırcıları ikna edemez ve bir güzel sopayı yer. 

Hoca, perişan bir halde gece yarısı eve döner. Karısı merak içindedir.

-  Hoca nerde kaldın? Bu üstün başın ne hal?

-  Öteki dünyadan geliyorum hatun.

–  Peki o dünyada neler olup bitiyor?” diye sorar, karısı. Hoca.

-  Fincancı katırlarını ürkütmezsen bir şey yok!

Şimdi, göz göre göre, adamın karnına çarpan topa penaltı veren hakem mi ön yargılı, yoksa yeşil zemin dışında her yerde oynanmaya başlayan futbolumuzda, bu kadar “sözüm ona” hatanın arasında biz mi paranoyak olduk?

Yine milyonlarca göz önünde adama ayağını taktırıp, penaltıyı yutturan Ofo’nun “oskara aday” olabilecek artistik düşüşünü görmezden gelip, hiç tereddütsüz ikinci penaltı yapıştıran hakem triosu, neden Göztepe’nin milimetrik ofsaytında “şahingöz”ü oynar?

İki penaltıyı gözünü kırpmadan yapıştıran hakem kardeşimizin düdüğünün leblebisi mi ıslanır da Göztepe’nin ikinci yarının başındaki bariz penaltısını çalamaz. Yoksa bir yerlerden talimat mı var?

2005’te FIFA kokartını kaybettikten sonra, bir anda politikaya soyunan, önce belediye başkan adayı, ardından aday adayı olan, ancak ikisinde de dikiş tutturamadıktan sonra (gazetelerde çarşaf çarşaf yazıldığı üzere) hatırlı ağabeylerin tavsiyesi ile en en uygun koltukla teselli edilen ve bağlılığın karşılığını alan komite başkanımızın MHK’sı Göztepe ne zaman ayağa kalksa, bir “tetikçi” gönderip işini bitirdi. Sadece Göztepe değil, Karşıyaka da Altınordu da “sözüm ona” hakem hatalarından nasibini aldı.

Son dakika penaltıları, yere yatıp kalkmayanlar, 90 dakikayı neredeyse 60 dakikaya indirenler, sarı, kırmızı kartlar, saha dışına atılan hocalar. Gazetecilerle – antrenör arasında çözülecek soruna müdahil olup, en kritik yerde verilen sürekli cezalar.. 

Zaman zaman lehte de hatalar olmadı değil. Ama birkaç maçı geçmez.

Artık ligin sonu geliyor, şimdi hesaplar daha da derin.

Eyyamın adresi; bakanın memleketinin takımını kendi evinde “Gavur İzmirli” ye yedirmemek mi?

Yoksa, “Nasıl olsa Karşıyaka’yı hallettik, bu kez Göztepe başımıza bela olmasın ” mı?

Ya da; “Birileri yandaşların yoluna çıkmasın” mı?

Her şey bir yana,  daha az İzmirli, statlarda daha az “Mustafa Kemal’in askeri” mi?