Tabuları yıkmak, putları kırmak, idolleri sıradanlaştırmak ve gösteriyi bitirmek gerek henüz zaman varken…

Gelişmek, ilerlemek, kalkınmak, modernleşmek, aydınlanmak, çağdaşlık, ilericilik, gericilik, muhafazakarlık; artık biliyoruz ki bunlar netameli kavramlardır.

Uygarlığın bu kavramlara dayalı öğretisinin insanlığı getirdiği yerde sorun var; yeryüzünde insan varlığı tehdit altında. Geliştik, ilerledik ve tükeniyoruz.

İnsan soyutlamayı öğrendikten sonra başına açtı bu işleri. Zekâsı açıldıkça kötü oldu. Kötüleştikçe de daha çok sarıldı uygarlığın getirdiklerine.

Otoyolda, spor arabasından inerek havaya ateş açan adam, uygardır. Karısının oturduğu eve arabayla saldıran adam, uygardır. Pusu kurarak birbirini öldüren ve bu yüzden, yaşadığı bölgede dikili ağaç bırakmayan doğulu yurttaşımız, uygardır. Güvenlik için öldürme yetkisine sahip ordular kurmak, uygarlık gereğidir. 2 milyar insanı refah içinde yaşatırken 6 milyar insanı yoksullaştırmak, uygarlıktır.Tıpkı okulların, laboratuvarların, teknoloji üretiminin,fabrikaların, hastanelerin, sanatın, kültürün, sinemanın, televizyonun uygarlığın karinesi olduğu gibi.

İyi olanı uygarlık, kötü olanı uygarlık dışı ilan etmek, uygarlık fikrinin ne olduğuna dair akılların bulanık olmasından kaynaklanıyor.

İyi veya kötü, en az 10 bin yıldır insanın yapageldiklerinin toplamıdır uygarlık. Soyutlamayı öğrenen insan aklının işleri...

Alet yapmak, mülkiyetin keşfi ve toplumsallaşarak iktidar ilişkileriyle tanışmak; uygarlığı mümkün kıldı.

Ve şimdi, uygarlığın insanlığı getirdiği yerde, insanlığın sonunu konuşuyoruz.

Yapay zekâ umut oldu.

Peki, sorun kapitalizmden mi kaynaklanıyor?

Hiç kuşkusuz, sorun sadece kapitalizmin getirdikleri değil. Sorun, sistem kuran akılda. Yani bu bir uygarlık sorunudur.

Ve canımızı sıkan gerçek bütün acımasızlığıyla yürüyor; Yeryüzünde insan yaşamı bitecek veya uygarlıktan vazgeçeceğiz. Gösteri bitti.

Vazgeçmek. Bu kavram artık hayatımıza yön verecek. İnsanlık bir seçim yapacak; Uygarlığın getirdiklerinden vazgeçemezse, tabiat insandan vazgeçecek.

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu! Sanki Shakespeare andı insanlığı…