Kapitalist sistemin tarihsel bir sistem olarak ömrünü tamamladığına dair ortaya çıkan öncülleri artık kimse hafife almıyor. Değişim başladı.

ABD, Çin, Avrupa, Rusya ekseninde yaşanan gerilim, Dünya düzeninde dönüşüm ve değişimi kim, nasıl yönetecek tartışmasının yarattığı belirsizlikten kaynaklanıyor.

Elbet de sadece “Patron kim olacak?” tartışmasından ibaret değil, yaşanan çoklu kriz.Kapitalizmin yaptığı tahribatın büyüklüğü günbegün ortaya çıkıyor.

Üretimde, iklimde, toprakta, suda, “kıt” olarak tanımlanan kaynaklarda büyük bozulma ve tahribat var. Serbest piyasaya dayalı değerler çökerken dengeden çıkan sistem sürekli kriz üretiyor.

Kapitalizmin insanlığın doğal durumuna karşılık geldiğini söyleyen ve alıp başını giden kapitalistler, elli yılda sadece kapitalizmin sonunu getirmediler, insanlığın yeryüzü yaşamını da yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bıraktılar.

Bu durumun gündelik hayattaki yansımalarına gelince,serbest piyasa ekonomisinin liberal yükselişi hız keserken dijital çağın getirdiği yeni normlar toplumları zorluyor.

Cumhuriyet’in yüzüncü yılında, sanayi devrimiyle vedalaşmak çok ilginç olacak. Cumhuriyet, sanayi devriminin getirdiği “ulus-devlet-sermaye” bağlamında hayat bulmuştu.

Yeryüzünde emperyal dönem son bulurken yıkılan hanedanlar ve yükselen ulus devletlerden sonra, dijital devrimin yeni Dünya düzeni…

Dünya muhtemelen bir kaosa sürükleniyor. Kaçınılmaz değişim karşısında, yeryüzünü yöneten efendiler kriz yönetiminde çok başarısız. “Gittiği yere kadar” kafası sanki ağır basıyor.

Batı cenahında, ABD, İngiltere, İtalya gibi kapitalist metropollerde yönetim duvara çarptı, Fransa’da da zor ayakta duruyor.

ABD ve Avrupa, ‘Ukrayna hazım kapasitesini’ halledebilse gerisine bakmayacak.

Türkiye için büyük talihsizlik; yüzyıl önce, Atatürk ve arkadaşlarının yaptıklarını yapacak kimse yok. Gelmekte olan çağı okuyabilen siyasal alanı inşa edecek siyasetçi yok.

“Saldım çayıra Mevla’m kayıra” siyasetiyle geliyor gelmekte olan…

Değişimin altında kalmak, ihmal edilebilir bir ihtimal değil.