Bugün Pazar...

Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla...

Atatürk’ü bu köşede anma ve hatırlama günü...

Bir kez daha...

Az bilinen yaşanmış bir öyküyü paylaşalım...

Bunu yaparken de…

“Nükte ve Fıkralarla Atatürk” kitabının yazarı…

Niyazi Ahmet Banoğlu’nu…

Saygıyla analım…

***

Müthiş bir kış günüydü…

Sabaha karşı, Atatürk’ün talimatı duyuldu:

“Bu kış kıyamette memleketin ne halde olduğunu görmek isterim…”

Anlaşıldı…

Otomobille dolaşılacak…

O yıl kış o kadar şiddetliydi ki…

Yollardan bırakın otomobillerin geçmesini…

Kızakla yol almak bile çok zordu…

Buna rağmen…

Kırşehir’e doğru gidilmeye karar verildi…

Konvoy, yolda döküle, saçıla ilerlemeye başladı…

Hatta…

Atatürk’ün otomobili bile birkaç kez kara saplandı…

Kendisi bile aşağı inip…

Otomobili ittirenler arasına katıldı…

***

Öğleye doğru dağ başında, birdenbire…

Bir köylünün sağa sola koştuğunu gördü…

Atatürk, hemen köylüyü çağırttı; sordu:

“Bu havada dağ başında ne arıyorsun?”

Köylü üzüntülü bir ses tonuyla…

“İneğim kayboldu Paşam…” dedi…

Atatürk, endişesini dile getirdi:

“Sen kurtlar yer bu havada…”

Köylü, Atası’nın gözlerinin içine baktı:

“İneğimi yedilerse, ko beni de yesinler…”

Ulu Önder, dayanamadı sordu:

“İneğin kaç lira eder?”

Köylü, ortalama bir fiyat söyledi:

“Eh, bir elli-altmış lira eder…”

Atatürk, yanındakilere döndü, şöyle dedi:

“Bu adama 100 lira verin ve donmasın diye bir otomobile alın…”

***

Hemen köylüye 100 lira verildi; bineceği otomobil gösterildi…

Köylü, “Hayır…” dedi ve ekledi:

“Ben yine de ineğimi arayacağım…”

Atatürk, az da olsa sinirlenmişti…

Köylüye seslendi:

“İşte sana 100 lira verdiler… İki inek alabilirsin… Bırak ötekinin peşini…”

Köylü, Ata’nın gözlerinin içine bakarak muhabbete noktayı koydu:

“Sana rastlamak benim şansım… Ama yine de kendi ineğimi arayacağım Paşam… Sana rastlayan kaderli adamın üç ineği olursa çok mu?”

***

Bu yaşanmış öykünün sonu şöyle bitiyor…

Atatürk, köylüyü kendi otomobiline alıyor…

Sonra O’nun köyünde bir çiftlik satın alıyor ve…

O çiftliği de…

Son derece zeki yol arkadaşı o köylüye hediye ediyor…

Şimdi, merak etmişsinizdir…

Kaybolan o inek vardı ya…

Akşam köye tek başına dönüyor…

Üstelik, sapasağlam…

Nokta…

Sonsöz: “Eğer milletimizin büyük çoğunluğu çiftçi olmasaydı, biz bu gün dünya üzerinde olmayacaktık… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk…”