Farkında olan da var; olmayan da…

Ama…

Türkiye, dün “tarihi bir gün” yaşadı…

Dünyanın dört gözle beklediği “salgına umut” aşıda…

Önemli bir aşama kat edildi…

Çin’de üretilen Coronavirüs Aşısı’nın…

Türkiye’deki ilk “gönüllü uygulaması” gerçekleştirildi…

Aşılar…

Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde…

Önce gönüllü sağlık çalışanlarına yapıldı…

Şahsen…

Günün en önemli haberi olduğuna imza atarım…

Neden?

O aşı sadece “korona aşısı” değil…

Bir “umut aşısı”dır…

İnsanlık Tarihi…

Aynen bugün gibi…

Yüzlerce, belki de binlerce kez bu aşı umudunu yaşadı…

Aşı üstünde çalışanların…

Bazen “mutlu sona ulaşma”ya ömrü yetmedi…

Arkadan gelenler…

İnsanlık adına mutlu sonu göğüsledi…

***

Bu aşıya neden “umut aşısı” diyoruz?

Türkiye yedi aydır…

Dünyanın tamamı gibi “Korona Belası” ile uğraşıyor…

Devlet Baba’nın…

Bugüne kadar bize tavsiye ettiği “hakiki mucize”…

Şu ana kadar…

“Maske… Mesafe… Temizlik…” oldu…

Şu andan itibaren…

En büyük mucize “tutarsa inşallah” Korona Aşısı olacak!

Bi’de şunu unutmamak gerekir:

Elimizdeki kuş için, “maske, mesafe ve temizlik” diyorsak…

Korona Aşısı, an itibarıyla “daldaki kuş”tur…

***

Bizim milletçe enteresan bir huyumuz var…

Doktorlar filan tavsiye eder ama…

Ucuzken bile gidip grip aşısı olmayız mesela…

Ama…

Allah muhafaza köpek ısırsa…

“Bana kuduz aşısı yapmayacak mısınız?” diye ortalığı inletiriz hastanede!

Neden?

Ölüm korkusundan!

***

“Nerede bu aşı, neden hala bulamıyorlar!” filan diye…

Yaygara yapanlara…

Hatta ve dahi…

Birkaç ayda aşı bulunmasını bekleyenlere…

Aşağıdaki “ansiklopedik bilgileri” sabırla sunuyorum:

***

Mesela…

Kuduz Aşısı’nı bulmak dört yıl sürdü… (1881-1885)

Kızamıkçık için yedi yıl harcandı… (1962-1969)

Boğmaca Aşısı sekiz yılda keşfedildi… (1906-1914)

Kızamık, insanoğlunun dokuz yılını aldı… (1954-1963)

Grip Aşısını geliştirmek 14 yıla mal oldu… (1931-1945)

Çocuk felcini ortadan kaldırmak 20 yıl sürdü… (1935-1955)

Veremi (Tüberküloz) 21 yılda alt ettik… (1900-1921)

Kabakulak 22 yılda yok edildi… (1945-1967)

Hepatit A (Karaciğer İltihabı) aşısı 24 yılda bulundu… (1967-1991)

Rotavirüs’ün (Diyare) aşısını bulmak çeyrek asır sürdü… (1980-2006)

Çiçek Aşısı, 26 yılda olgunlaştırıldı… (1770-1796)

Sarıhumma’yı yok eden aşı 27 yılda keşfedildi… (1912-1939)

Kolera insanlığı bitiriyordu; aşı 30 yılda bulundu… (1854-1884)

Suçiçeği’nin aşısı 34 yılda yaratıldı… (1954-1988)

Hepatit B’yi (Siroz) tedavi etmek 38 yıla mal oldu… (1943-1981)

Difteri’yi (Kuşpalazı) yok etmek 40 yıl sürdü… (1883-1923)

Tetanos’un aşısı ancak 40 yılda keşfedildi… (1884-1924)

Tifo’yu (Bağırsak Hastalığı) insanlık 58 yılda yendi… (1838-1896)

Menenjit’le (Beyin Zarı İltihabı) savaş 68 yıl sürdü… (1906-1974)

Listeye dikkatli bakarsanız…

Aslında…

Ortalama aşı geliştirme süresi “29,5 yıl” olarak…

Karşımıza çıksa da “yanıltıcı” bir rakam…

Neden?

Çünkü…

Çoğu virüs için yapılan çalışmalar start aldığında…

Virüsler hakkındaki bilgimiz…

Bugünle kıyaslanamayacak kadar azdı…

Şimdi daha şanslıyız!

***

Yine de acıklı bir durum var…

1976’da Afrika’da patlayan EBOLA’nın…

1981’den beri kurban alan AIDS’in…

2003’ten beri dünyayı sarsan SARS’ın…

Ve…

2013’ten beri dünyayı perişan eden MERS’in…

(Dikkat! Sars ve Mers bulaşıcı solunum yolu hastalıkları…)

Hala aşıları bulunamadı…

İşte, bu nedenledir ki…

Corona Aşısı konusunda…

Asla umudumuzu kaybetmeyelim…

***

Umut, şahane bir kelimedir…

Ümit diye de yazabilirsiniz…

Hiç fark etmiyor; aynı kapıya çıkıyor…

Başınıza gelebilecek iyi/kötü her ihtimale karşı…

Duygusal inancınızın gücünü gösterir!

Tam olarak…

Ummaktan doğan “güven” duygusudur…

Umut ya da Ümit…

Bekleyeceğiz ve…

Umudumuzun hep güçlü kalmasına özen göstereceğiz…

Nokta…

Sonsöz: “Bir yerde yaşam varsa, orada umut da vardır… / M.T. Cicero – Romalı devlet adamı, bilgin, hatip ve yazar…”