Üzerinden neredeyse 10 gün falan geçti ama hala sular durulmadı… Muhalefetin yaptığı güzel bir şeyi iktidarın alkışlaması ya da iktidarın yaptığı güzel bir şeyi muhalefetin alkışlaması zaten beklenmiyor… Ama bu kez sesler sadece karşı cepheden değil aynı görüşte olan insanlardan da geliyor…

***

İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer, kenti “marka yapma” yönünde plakadan yola çıkarak 3 Mayıs’ı “Dünya İzmirliler Günü” ilan etti… Sosyal medya hesaplarına da şöyle bir mesaj yazdı:

Sevgili İzmirliler, bugünden itibaren “03.05” tarihi bizim için Dünya İzmirliler Günü” olacak... 35 bizim için sadece plaka değil sevda, özgürlük, neşe, coşku, demokrasi demektir. O nedenle, dünyanın dört bir yanındaki İzmirliler’le birlikte bugünü kutlayacağız. Bu yıl pandemi nedeniyle olmadı ama her 3 Mayıs’ta İzmir’in sesini dünya duyacak. Dünyanın her yerindeki İzmirliler’e, bugün İzmir için ne yaptıklarını soracağız. 3.5.2021’e hazır olun... Dünya İzmirliler Günümüz kutlu olsun…

***

Vay sen misin bunu ilan eden? 9 Eylül varken niye böyle bir gün? Kentin akil insanları ve bazı sivil toplum kuruluşları yöneticileri “İzmirliler günü olacaksa önce bize sorulmalı” dediler... Hislerini yazıya dökenler de oldu... Siyasal yaşam ve yol kazaları... Tam yol ileri giderken manasız bir tartışmaya girdik yine... Hiç gereği yokken bir "Dünya İzmirliler Günü” spekülasyonu… Kim önerdi? Esprisi ne? Neden buna ihtiyaç duyuldu? İzmir kent kimliğinin bu türden zorlama yaratımlara ihtiyacı var mı? Yoksa bu şehrin kimliğinden uzak danışmanların sırf  “spor olsun” diye Tunç Soyer Başkan’a kabul ettirdikleri bir eksantrik’lik mi, bilmiyorum ama uymadı... Zorlama, yapay, suni olduğu her halinden belli... Sırıtıyor ve üstelik tespit edilen günün 1945’ten bu yana soğuk savaş dönemi refleksleriyle ideolojik olarak bazı çevrelerde Dünya Türkçüler Günü hatta Dünya Trakyalılar Günü olarak kutlanıldığı bilinmesini rağmen…

İzmir’in gerçekten bunlara ihtiyacı yok... İzmirliler’in ve bu kentin tek bir tarihi vardır… O da, siz de çok iyi biliyorsunuz ki, 9 Eylül’dür…

***

Daha sonra konumuza dönmek üzere sizi Amerika Birleşik Devletleri’nin 50’nci eyaleti Hawaii’ye götüreyim…

Yıllar önce daha cep telefonları ortada yokken bir kongre nedeniyle Hawaii’nin başkenti Honolulu’ya gidiyorum... Zırt pırt gidilecek bir yer değil. Kilometrelerce uzakta, Büyük Okyanus’ta bir adalar topluluğu. Yanıma fotoğraf makinesi yanı sıra video çekiciyi de almak istiyorum ama o zamanın cihazları gülle kadar ağır... Büyük VHS kasetler var. Alışveriş de yapacağım için dönüşte uçakta ağırlık limitini de geçebilirim... Valizden çıkardım. Yolculuk başladı... Hava alanında klasik çiçek kolyelerle karşılanma. Otele yerleşme. Ve şortunu mayonu giyerek kendini sahile atma… Honolulu da 1.210 kilometre sahil şeridi var…

***

1.5 milyon nüfusu olan kentin turizm geliri müthiş… Honolulu kelime anlamı olarak “Korunaklı Liman” ya da “Sakin Liman” anlamına geliyor. Sahilde papağanlarla fotoğraf çekenler, dondurma satanlar ve sahil kenarında cafeler, dükkanlar…  Souvenir koleksiyonum için hediyelik eşya almak üzere sahil boyunca geziyorum… Bu arada kente özgü Mahi balığından yapılan burger yanında taze hindistancevizi suyunu da götürmüşüm... Bir baktım dükkanın birisinde “kiralık video kamera” yazıyor. Kiralık bisiklet, motosiklet görmüştüm de hiç böylesine denk gelmemiştim. Bizde olsa insanımız alır kamerayı ortadan toz... Girdim dükkana 20 dolar kadar bir paraya üç günlüğüne kamerayı kasetlerle aldım çıktım... İlk iki gün kongre salonunda çekimler yaptım. Bazen de birilerine veriyor kendimi çektiriyorum. Öyle ahım şahım bir Hawaii görüntüsü yok. Otel odasından bazı çekimler falan. Üçüncü gün artık kamerayı iade edeceğim. Honolulu’nun geniş bir caddesi var bizim Fevzi Paşa Bulvarı gibi... Sağlı sollu yine dükkanlar, cafeler… Kaldırımda üç gencin çok enteresan kıyafetlerle dans ettiklerini gördüm. Hemen kamerayı çalıştırdım... Biraz daha yürüdüm. Bu kez yaşlı genç insanları eğlenirlerken görünce tekrar bastım record düğmesine... Tam geriye döneceğim ne göreyim. Muhteşem bir kortej geliyor. Önde Honolulu Valisi, sonra Amerika Güzellik Kraliçesi, ardından el sallayan ünlü artistler, ardından izleyenlere sabun vb. atan birbirinden güzel insanlar, Amerika Başkanı dahil çeşitli devasa karikatürize edilmiş maketlerin yer aldığı araçlar. Rio Karnavalı’nın TV’de izlediğim görüntülerine benzer manzara. Bu arada kaset de çoktan bitti tabii... Sordum eğlenenlere “Dünya Hawaii Günü”ymüş… Sadece 4 Temmuz Bağımsızlık Günü’nü kutluyorlar sanırdım... İyi ki denk gelmişim. Bu arada Hawaii’nin eyalet oluşunun günü de 21 Ağustos…

***

Tekrar dönelim konumuza... “Dünya İzmirliler Günü” ile “9 Eylül”ün ne ilgisi var… Sapla samanı birbirine karıştırmak buna denir… Başkan her konuda sizlere danışacağım diyor, kalkıyor kendi başına kararlar alıyor. İzmir Buluşmaları’nda ya da belediye meclisinde tartışılsaydı; gerek olmadığı anlaşılırdı ya da gün konusunda tekrar bir değerlendirme yapılırdı. Belki, “Mayıs’ın 3’ü olmazdı da Mart’ın 5’i olurdu” diyenlere, yok artık diyorum…

Kuruluş ya da Kurtuluş Günü başka, Özel Gün başka... Misal Beşiktaş 26 Ocak’ta kuruldu ama Beşiktaşlılar Günü 19 Mart… Karşıyaka’nın kuruluşu 1 Kasım. Ama Karşıyakalılar Günü 19 Aralık…

***

3 Mayıs’ta başka özel günler var, diyenlere... Sadece Türkçülük Günü mü, Dünya Basın Özgürlüğü Günü de o gün. Aynı gün birkaç özel gün olabiliyor. Bugün misal 13 Mayıs... Peyzaj Mimarları Günü… “Aman bizim 7 Ekim’de Dünya Mimarlık Günü’müz var” dememişler; seslerini duyurmak için böyle bir gün ortaya çıkarmışlar. Enteresan günler de var bugün dünya’da... Google’a girin görün... “Kurbağa Gibi Zıplama Günü (Frog Jumping Day) bunlardan biri…

***

Başkan’a kim söylemiş, kim önermiş… Eşi mi aklına getirmiş, kendi aklına mı gelmiş ne önemi var? Aslında marka kent olmak için bu tip günlerin çoğalması gerek. İşte benden de bir öneri... “İzmir Sanat Günü”… Ahmed Adnan Saygun’un doğum günü olan 7 Eylül’de kentin her yerinde kültür ve sanat etkinliklerinin yapıldığı bir gün olur… Hem de ne güzel olur… İki gün sonra 9 Eylül var diyecekler yine… Allahım aklıma mukayyet ol!

“Dünya İzmirliler Günü”, umarım gelecek sene 3 Mayıs’ta savaş, virüs, deprem gibi kötü bir olaya denk gelmez de Hawaii’de yaşadıklarım gibi coşkuyla karnaval tadında kutlanır…