64 yaşında…

Hala güzel, hala çekici…

Bir İzmirli…

Maceralarla dolu bir hayatın yorgunluğu…

Erken çökmüş omuzlarına…

Ama…

Son 40 yıldır hep…

O’na yakıştırılan “Harika” unvanının hakkını vermeye…

Ve dahi korumaya çalıştı…

***

Hani, yeryüzündeki ölümlü “yıldızlar” için hep ne derler?

“Bahtı açık olsun…”

İşte o takma adı gibi “Harika” oldu ama…

Acaba?

Tüm kalbiyle yakalamaya çalıştığı mutluluğu…

Doya doya tadabildi mi?

Ne gezer?

***

Hani, bi’vakitler…

Ortalık “Güzellik Yarışmaları”ndan geçilmezdi ya…

Ve yine bi’vakitler…

O yarışmaların taçlı kraliçeleri hep İzmirli kızlar olurdu ya…

İşte…

Bu öykünün güzeller güzeli kahramanı da…

İzmir Buca doğumlu…

Büyüdü, serpildi, İstanbul’da ünlü oldu…

Ama…

Öncesi var…

Az biraz heyecanlandıralım bu yazıyı okuyanları…

Sonradan olma “sarışın” bir afetti ama…

Kar beyaz duru teni, ahu bakışlı kahverengi gözleri vardı…

Buca’da yaşıyorlardı…

Ailesi O’na “Nermin” adını yakıştırmıştı…

İlkokulu bitirdi; orta’yı ilk yılda bıraktı…

“Okumayacağım!” demek kolaydı ama…

Eve ekmek girmesi gerekiyordu…

Ailesi O’nu…

Tekel tütün fabrikasına işçi olarak yerleştirdi…

İşte, o günlerden itibaren…

İzmirli Nermin Ocak’ın “film gibi” hikayesi başlayıverdi…

***

Güzeller güzeli Nermin…

Bir gün ailesiyle birlikte Kemeraltı Çarşısı’nda geziyordu…

İzmir'in ünlü reklam şirketi sahibi Ahmet Gül…

Tesadüfen çarşıda piyasa yapıyordu…

(Allah rahmet eylesin; Ahmet Abi’yi İzmirli gazeteciler iyi tanır…)

Tanınmış reklamcı…

Nermin’in güzelliği karşısında adeta şoke olmuştu…

Ahmet Gül, konuşkan neşeli bir işadamıydı…

Adımlarını hızlandırdı, Nermin’in önüne geçti ve şöyle dedi:

“Sekreterim olur musunuz?”

Nermin, ertesi sabah…

Tütün işçiliğinden sekreterliğe terfi etti!

***

Kader ağlarını artık…

Bucalı güzel Nermin için “çok cömert” örmeye başlamıştı…

O sırada…

İzmir’in gece aleminin unutulmaz patronlarından biri…

Ahmet Gül’ün ofisinde…

Tesadüfen Nermin’le karşılaştı…

O gazinocu…

Gece hayatının adeta mimarıydı…

Bucalı Nermin’i…

Kanatlarının altına aldı…

Nitekim…

Çok kısa bir süre sonra…

İzmirli “Nermin Ocak” adı tarihe karıştı…

İzmirli O sarışın dilber…

Artık, adıyla / sanıyla “Harika Avcı” olmuştu…

***

Gazetecilik yaşamımda…

O’nu ilk kez…

Merhum Tepegöz Necdet’in (Necdet Özateşmen) yönettiği…

Bir zamanların İzmir’in ünlü mekanlarından…

“Kadifekale Gazinosu”nun neonlarında gördüm…

Gerçekten çok güzel bir kızdı…

Sesi de fena değildi…

Yeni adıyla Harika Avcı’nın…

Kulaklara hitabı, “10 üstünden 6” ise…

O’nu izleyen gözleri tutsak etmesi…

Tam anlamıyla “10 üstünden 10”du…

Şanslıydı…

Sahne adını Gönül Yazar’a…

Burnunu ve göğüslerini doktor Onur Erol’a…

Kilosunu Muzaffer Kuşhan’a…

Ve tabii ki…

İmajını ünlü fotoğraf sanatçısı Erol Atar’a borçluydu…

O günlerde…

Takvimler 70’lerin sonunu, 80’lerin başını gösteriyordu…

***

20’ye yakın film çevirdi…

Onlarca kaset ve plakta adını ölümsüzleştirdi…

Sesini daha ileriye taşıdı…

Kasetleri, CD’leri büyük iş yaptı…

Merhum Ali Tekintüre’nin yarattığı…

“Sürünüyorum…” şarkısını…

O kadar güzel seslendirdi ki…

Dillere marş oldu…

***

Aşk’tan yana şanslı mıydı?

Galiba, “o konu”yu en iyi kendisi takdir eder…

Seviyordu, doya doya yaşamayı…

Bir röportajında…

İlk sevgilisinin…

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi son sınıf öğrencisi…

İranlı bir genç olduğunu söylemişti…

Ya sonra?

Çok sevilisi oldu…

Yine 28 yıl önce bir röportajında…

Şöyle deyivermiş:

“Bana göre cüzdanı dolu olan erkek yakışıklıdır…” 

***

Son 35 yıl içinde…

Adı, çok popüler erkekle anıldı…

Aralarında…

Kuveytli trilyoner bir işadamı ile…

Bir zamanların ünlü iki futbolcusu bile vardı…

Bitmedi…

Fındık Kralı olarak anılan işadamını…

Ünlü bir müzik ustası takip etti…

Dur-durak demedi…

Kalbinin hürriyetini ilan etmiş ünlü bir yıldız olarak…

Daima…

Şarkıcı, oyuncu ve popüler erkeklerle anılmaya başladı…

***

Çok tanınmış bir işadamı…

Harika’yı…

Londra'ya lisan ve lady'lik okuluna gönderdi…

Dahası var…

Denizlili bir işadamı ile yıllarca sevgili kaldı…

Bir dönem…

80’li yılların Türk Sineması’na…

En seksi yıldız olarak damgasını vurdu…

Onlarca film çevirdi…

Şarkı söylediği yıllarda 16 albüm çıkardı…

Sadece…

Bir kez dünya evine girdi…

Eşi kendisinden 20 yaş küçüktü…

***

Şu sırada bile yanınızdan geçse…

Tamam, hafiften bir “çökme” var ama…

Asla “Bu kadın 64yaşında” demezsiniz!

Uzun boyu…

Altın sarısı saçları, düzgün fiziği ve…

Hafif kalın sesiyle…

80’leri ve 90’ları kasıp kavuran Harika Avcı’nın…

Her yaptığı olay, hey söylediği haber olurdu…

Başına onca talihsiz olay gelmiş olsa da…

Güçlü iradesiyle hep ayakta kaldı…

Düşünsenize…

Beş yıl önce

“Best Of Albüm” yaptı…

Ha’di daha fazla şaşırın…

İti yıl oldu, olmadı; “Alışırım” adında bir uzun çalara imza attı…

Soran olursa…

Düzgün fiziğinin formülünü…

“Spor yapın, benim gibi olursunuz” diyor…

***

Yedi-sekiz ay önce…

Maddi zorluk çektiği, borç batağında olduğu iddia edildi…

Sözde evinin kirasını bile ödeyemiyordu!

Hemen yalanladı…

Kimseye müdanası yoktu…

Düzgün bir anlatımla Türkiye’ye şöyle seslendi:

“Geçmişten gelen problemlerden kaynaklı bir takım zorluklar yaşadığım doğrudur… Ancak, ben ezelden beri kendi sorunlarımı bildiğim yöntemlerle başa çıkmayı seven bir karaktere sahibim… Kısa zaman içerisinde problemleri çözülebilir hale getireceğimden eminim…”

***

Bitiriyoruz…

Adı gibi, Harika’ydı…

Son 40 yılda…

Kendini hiç unutturmadı!

Kah şarkıcı kimliği ile…

Bazen sinema yıldızı olarak…

Çoğu kez de…

Müthiş ses getiren aşk hayatıyla anıldı…

Bugün…

Her zamankinden daha fazla yalnız bile kalsa…

Hatta…

O’nu tanıyanların ifadesiyle…

Müzeyyen Senar’ın…

O ölümsüz şarkısındaki gibi…

“Kapılmış gidiyorum bahtımın rüzgarına…”

Görüntüsü verse de…

Bucalı’ydı ve…

Hep İzmirli olarak kaldı…

Ara sıra tökezlese de...

Ayağa kalkmasını bildi…

Hatırladınız mı?

O güzel hemşehrimizi?

Nokta…

Sonsöz: “Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla… / Hz. Mevlana…