Allah vergisi buğulu bir ses…

Yüz binde bir yakalayabileceğiniz enfes bir yorum…

15 yaşına gelinceye kadar…

“Altın Sesli Kız” olduğunun kendisi bile farkında değildi…

İşin fenası…

Üç yaşında yakalandığı astım hastalığının pençesindeydi…

Çöp gibi zayıftı…

40 kilo ya var ya yoktu…

Doya doya sarılamadığı babasını 11 yaşında kaybetti…

Acısını içine gömdü…

O tarihten itibaren anacığının kuzusu oldu…

Nereye gitse…

Lütfiye Hanım hep yanındaydı…

***

İşte o kız…

Altın bir sese sahip olduğunu…

1970 yılında…

Henüz 15 yaşındayken fark etti…

İtalyan Koleji’nde ortaokul ikinci sınıftaydı…

Haftasonu Gazetesi’nin düzenlediği…

“Dördüncü Altın Ses Yarışması”na…

Onca, “N’ayır, n’olamaz…” itirazlarına rağmen katıldı…

O tarihlerde…

Yarışmanın orkestrası Durul Gence gençlerin ilahıydı…

Jüri’yi gören yarışmacıların bacakları titriyordu…

O ufacık kız çıktı sahneye…

Ve…

Tabanca gibi patladı!

“Sensiz Yıllarda” şarkısı ayakta alkışlandı…

On beş yaşındaki o kızın…

Gerçekten “altın bir ses”e sahip olduğu…

Altın Ses Yarışması’nda tescillendi…

Birinci seçildi…

Serpil Barlas ikinci oldu…

***

O günlerin müzik prodüktörleri…

Eline çabuk, hızlı hayatın insanlarıydı…

Parmak kadar o şahane sesli kızı…

Hamur gibi yoğurdular…

Ertesi yıl, dünya tatlısı o kızın…

İlk 45’liği “Kalbim Bir Pusula” piyasaya çıktığında…

Resmen satış patlaması yaptı…

Babasını minnacıkken kaybeden…

O şahane sesin sahibesi…

Artık şöhret merdiveninin basamaklarını…

Üçer üçer tırmanmaya hazırdı…

1973'te “Dünya Dönüyor” 45'liği ile asıl çıkışını yakaladı…

Şansı da şahaneydi…

Aynı yılın İzmir Fuarı’nda…

Zeki Müren…

Bombayı patlattı; o dünya tatlısı kızı kadrosuna aldı…

***

Burası (hafiften) nostalji…

O’nu ilk kez Büyük Efes Oteli’nin Meyhanesi’nde gördüm…

Gündüzleri her işe koşan…

Akşamları magazin yapan bir muhabirdim…

Bi’de baktım ki…

O kızı sahnede dinlemekten kendimi alamıyorum…

Neden?

İnanılmaz çekici…

Sessiz – sedasız duruşu bile…

Yarım saat sürecek sımsıcak bir sohbete bedeldi…

Görmedim ama, derler ki…

İlk kez Fuar çalışması için Büyük Efes’e geldiğinde…

17.5 yaşında…

Annesi ile bellboy’a şöyle sesleniyor:

“Nilüfer Hanım’ın bebeklerini unutmayın…”

Neden?

Çünkü o tarihte Nilüfer…

İstanbul’dan bebeklerini de yanında getirmiş…

Hala bebiş, aslında…

***

Nilüfer…

Çok genç yaşta profesyonel olmanın avantajıyla…

Neredeyse yarım asırdır sahnelerde…

“Yumlu” soyadını hiç kullanmadı…

Ama ne yaptı?

İnanılmaz bereketli bir “yol arkadaşı” buldu…

Meslek yaşamının…

En önemli durağı rahmetli Kayahan oldu…

Bu kadar tempolu bir şarkı üreticisi ile kol kola yürümek…

Nimet değildir de nedir?

Döneceğiz oraya…

***

İzmir Fuarı, her yetenekli yıldıza olduğu gibi…

Niüfer’e de…

Çocuk yaşında şöhreti tattırdı…

Gelin görün ki…

Mesleğinde bayrağı hep zirveye dikmesine karşın…

Aşk hayatı…

Ne yazık ki, romanlardaki gibi olmadı…

Müzisyen Rıza Silahlıpoda’ya aşık olduğunda 19 yaşındaydı…

Çok kısa sürdü; yürütemediler ve ayrıldılar…

Sonra karşısına müzik prodüktörü Yeşil Giresunlu çıktı…

Nikah masasına oturduğunda…

Henüz 22 yaşındaydı…

O evliliği de sürdüremedi…

İkinci hayat arkadaşı 1984’te “Evet” dediği tiyatrocu Çetin Akçan’dı…

İzdivaç’tan yana talihsizdi…

1988’de işadamı Savaş Gürsoy’la…

Milletvekili Gökberk Ergenekon’la altı yıl…

Ünlü televizyoncu Reha Muhtar’la ve…

Karikatürist Latif Demirci’yle…

Masaldan farksız aşklar yaşadı…

Ancaaak…

Hiç biriyle nikah masasına oturmadı…

Hayatını…

2000 yılında evlat edindiği Ayşe Nazlı’ya adadı…

Şimdi 20 yaşında İngiltere’de yüksek eğitim görüyor…

Ayşe Nazlı Yumlu'nun manevi babasının…

Reha Muhtar olduğunu unutmayalım…

***

Rahmetli Kayahan…

Nilüfer ve Türkiye için inanılmaz bir şanstı…

Müthiş üretkendi…

Hep Nilüfer’in gırtlağına uygun unutulmaz şarkılar üretti…

Ne var ki…

Bir dönem geldi; aralarına “karakedi” girdi…

Kayahan, “Aşk Şarkılarının Efendisi”ydi…

Birbirlerini…

1983 Eurovision elemelerinde keşfettiler…

Müzikal ortaklıkları yıllarca sürdü…

Kayahan’ın, her biri efsane…

“Geceler”, “Esmer Günler” ve “Kar Taneleri” besteleri…

Nilüfer’in sesiyle…

Milyonlara ulaştı…

Hele “Geceler” şarkısı “Altın Portakal” ile taçlandı…

Birlikte…

Yüz binlerce plak, kaset ve CD’ye imza attılar…

Taaa ki…

Telif meselesi yüzünden mahkemelik olana kadar…

15 yıl küs kaldılar…

Neyse ki…

Sanatçının vefatından önce…

O muhteşem veda konserinde buluşup, barıştılar…

***

Nilüfer, olağanüstü bir vokaldir…

Türkiye’nin…

Gelmiş geçmiş en güçlü sesidir…

Çok iddialı yazıyorum…

Aranjman yıllarından taaaa bugünlerine…

Nilüfer kadar kaliteli şarkı söyleyen sanatçı kalmadı!

O, geleceğe miras bir yorumcudur!

Hala çok alımlı ve güzel kadın…

Hep duygu yüklü şarkıları seçti, bizleri uçurmak için…

Başardı da…

“Geceler”…

“Esmer Günler”…

“Mavilim”…

“Uzaklarda”…

“Aşk Kitabı” gibi klasiklerinin lezzeti…

Bugün hangi şarkıcının repertuvarında var?

B’önemli not daha…

Nilüfer, Ajda Pekkan, Nükhet Duru ve Sezen Aksu…

Türk Pop Müziği’nin…

Dört Divası’dır ve öyle kalacaktır…

***

Her güzel giden şeye…

Gün geliyor, minicik de olsa bir leke düşüyor…

10 yıl önce göğüs kanserine yakalandı…

O günleri şöyle anlatmıştı:

“2011’in 25 Ekim’ini asla unutamam… O gün ameliyat oldum ve memem alındı… Göğsümün alınmasına üzülmedim... Sonuç olarak orada bir canlı bombayla dolaşamazdım… Mümkün olduğu kadar kendimi eve kapattım. Peruk takmadım... Her şeyi kabullendim ama panik olmadım…”

Şimdi, sapasağlam…

Ve morali çok iyi…

***

Bitiriyoruz…

Birkaç gün sonra…

Mayıs’ın takvimdeki son yaprağı düştüğünde…

Dünya güzeli Nilüfer 66 yaşına basacak…

Hala çok tatlı, çok sıcak, çok sevimli…

Sesiyle ve çocuksu görüntüsüyle yıllara meydan okuyor…

Aşk’tan yana kısmetsiz olsa da…

Nice yıllara “Altın Ses”…

Nokta…

SonSöz: “Her insan bir yağmur tanesi gibidir… Kimi çamura, kimi gül yaprağına düşer… / Hz. Mevlana…