Bir umut ve bin dua ile karşılıyoruz seni ey yeni zaman, ey yeni yıl…

Takvim yaprakları sadece yeni bir yıla değil yeni bir çağa da göstermeli… İnsanca yaşanan bir dünya doğmalı güneşle beraber… 

Doğunun anlımızı serinleten rüzgârı Yakut illerinden Üsküp’e dek esmeli… Kaşgar’dan haykıran Gökçe kızın nidası şu güzel İzmir’in sahillerinde yankılanmalı… Hürriyet, adalet ve sevgiyi çakıl taşları gibi denizlere fırlatmalı Aylan bebeklerimiz… Sonra koşarak gelmeli vicdan bahçelerimizden çiçek toplamaya…

Edirne’den Kars’a oradan Türkmen Dağı’na ve Kerkük’e uzanan şu cennet parçası topraklarda bir şiir söylemeliyiz belki… Kim bilir hepimizin bildiği ve hepimizin sevdiği o şiir okunduğunda güzelleşir şu vahşete boğulmuş dünya…

“İnsanlar yaşasın diye insanca,
 Didindik durduk yürek acımızla”…

Hani geliyorsun ya Yeni Yıl, gelirken yanında umut getirsen, birlik ve kardeşlik getirsen olmaz mı?

Bir yanımızda anlında teri kurumadan hakkını alan İşçi Mehmet, diğer yanda nasırlı ellerinde bereket fışkıran Köylü Hasan, Esnaf Ali, İşveren Hüseyin, Bayrağımız gibi dalgalanan gençliğimiz gülse; hep gülse Ayşelerimiz ve Mustafalarımız, ne olur hep gülse; hepimiz gülsek olmaz mı?

Mustafa Kemal’ce baksak hayata, Mustafa Kemal’ce dirensek ve yensek tek dişi kalmış canavarı, olmaz mı?

Onu diyorum ki ey yeni zaman ey yeni yıl; bir kere de bize gelsen olmaz mı?… Sağlık, huzur, refah ve umut getirsen mesela… Hani olur ya Edirne’den Cizre’ye; Muğla’dan Kars’a halaya duracak yürek getirsen bize olmaz mı?

İzmir bizim; Van bizim
Emek bizim, şeref bizim, şan bizim; 
Türk Vatanı, Türk Milleti ve Türk Devleti hepimizin… Yeni yılda bütün güzellikler de bizim olsa olmaz mı?

Bütün hemşehrilerimize ve Türk Milleti’ne yeni yılın hayır, sağlık ve huzur getirmesi dualarıyla…