Erkek egemen çağların bilgisi; Öldürmek erkekliğin şanındandır. Savaşarak öldürüyor. Pusu kurarak öldürüyor. Döverek öldürüyor. Silah kullanarak öldürüyor. Kavga ederek öldürüyor. Öyle ya da böyle mutlaka öldürüyor.

Kadın cinayetlerinin ortaya koyduğu bir başka gerçek;Erkek, fiziki olarak kendinden zayıfı öldürecek kadar karakter ve vicdan yoksunu olabiliyor.

Anaerkil dönemden sonra kurulan eril iktidarlar, “kadının sahibi erkek” anlayışınıdurduk yerde egemen kılmış değil; kadının kendisinden üstün olduğunu biliyor. Uygarlık halleri…

Uygarlığı mümkün kılan ve iktidar ilişkilerini üreten yerleşik toplum, tarım, mülkiyet, hiyerarşi, takas,para, ticaret, piyasa derken bugünlere geldi.

Geldi de ne oldu? İnsan, balığa özendi gemi yaptı, kuşa özendi uçak yaptı… Sonra da birbirine kuş beyinli, balık hafızalıfalan dedi...Uygarlık ve teknoloji sayesinde, yeryüzünde insan yaşamı son demlerindeymiş, ne gam!

Eril toplum, ezerek iktidar kuran muktedirin zeminidir.Ezerken öldürdüklerine de tarih yazmak, diye kılıf uyduran efendiler, bu zeminde siyaset yapıyor.

Siyaset yapmak, erkek bayağılığının dile vurmuş hali…Yalanın en yüce değer olduğu, vicdani ve ahlaki kaygıların sıfırlandığı haller…

Yeryüzü, silahların gölgesinde huzur ve güven arıyor. Bu paradoks, erkek aklının tezahürüdür. Silahlar birbirine çevrilmiş… Bekliyoruz, kim kimi ne kadar çok öldürecek? Tarih yazıyoruz…

Saçma, insanlık hallerini en iyi anlatan kavram. Özellikle de erkek hallerini… Cennetten kovulan türün eril halleri, saçma kavramında ifadesini buluyor.

Erkek dediğin öldürür… Ve öldürmeye teşne bu yaratık, uygarlık gösterisinin en ön saflarında bayrak taşıyor.

Dünya bir kere daha top yekûnsavaş hazırlığında. İnsan, her kişinin yaşama hakkını savunacak erginlikte değil, öldürme arzusu çok güçlü. Hele, erkek ise…