Yıllar nasıl da uçup, gidiyor…

Beş gün önce…

48’ini bitirdi, 49 yaşına adım attı…

Oysa…

Karagözlü o kız, 27 yıl önce…

Türkiye’nin “Abajur Kız” imajı ve şahane sesiyle…

Ortalığı dağıtıyordu…

En verimli döneminde canı sıkıldı; “Bıraktım” dedi…

Ardından kayboluverdi…

Kaybolmadan önce…

Üç yıl İzmir Karşıyaka’da yaşadı…

Şimdi İstanbul’da…

Evde bateri çalmaya bayılıyor…

Tek dinleyicisi var…

O da Alman kurdu cinsi köpeği…

***

Tabii ki, gerçek adı “Bendeniz” değildi…

Nüfusta “Deniz Çelik” yazıyordu…

İsviçre’nin Zürih kentinde…

Takvimler 1973’ü gösterirken gözlerini dünyaya açtı…

Lise eğitimi için Türkiye’ye geldi…

Erenköy Kız Lisesi'nden diplomasını aldığı gibi…

Ver elini yeniden İsviçre…

Büro işleri eğitimi veren meslek yüksekokulunu tamamladı…

Zürih’te sıkılmıştı…

Yine vatan topraklarına döndü…

Döner dönmez ne yaptı dersiniz?

Türkiye'nin ilk kadın futbol takımı Dostlukspor'da…

Top koşturmaya başladı…

Arkadaşının doğum günü için gittiği gece kulübünde…

Israr ettiler sahneye çıktı…

O güne kadar sesinin güzelliğinin farkında bile değildi…

O gece…

Hayatının dönüm noktası oldu…

Tesadüfen aynı mekanda olan Raks Müzik yöneticileri…

Deniz’in sesine bayıldılar…

***

Tam bir Türk filmi yaşanıyordu sanki…

Anlaşmalar tamamlandı…

O günlerin ünü moda tasarımcısı Neslihan Yargıcı sanatını konuşturdu…

Deniz’i öyle bir imajla bütünleştirdi ki…

Artık o çiçeği burnunda şarkıcı kız…

“Abajur Kız” olarak anılacaktı ve…

Sahne adı da o günden itibaren “Bendeniz” olmuştu!

***

O üzüm buğusu gözlü kız…

Henüz 19 yaşındaydı ama…

Gel gör ki, 90’lı yılların Türkiyesi’nde…

Şarkıları dilerde marş olduğu sıralarda…

Hayranı yaşıtları…

Kollarına, “Bendeniz” dövmeleri yaptırmaya başlamıştı bile…

***

90’lı yıllar da…

Türk Pop Müziği uçuyordu resmen…

“Bendeniz I” albümü piyasaya düştüğünde…

Yer yerinden oynadı…

Siyah küt saçı…

Koyu renk ruju ve simsiyah kıyafetleriyle Bendeniz…

Seslendirdiği…

“Ya Sen Ya Hiç”, “Ağlayayım mı?” ve “Müjdeler Ver” şarkıları…

Gençlerin dilinden düşmez oldu…

***

Merak edilen soru şu?

Neden bi’anda ortadan kayboldu…

Hem de en verimli döneminde…

Diyor ki, “Bendeniz”:

“Bir ara hiçbir şey yapmak istemedim... Uzun zamandır da bir şey yapmıyorum... Demek ki, istemiyorum... Eğer fabrikasyon bir şey yapmak isteseydim her yıl bir albüm çıkarırdım… Bunun bana paradan başka ne getirisi olabilir ki… Bu da kendini tüketmeye girer... Bunu da istemedim… O yüzden de bir süredir şarkı yapmak istemiyorum... Eski şarkılarım da böyle gölgelensin istemiyorum…”

***

Bi’ara İstanbul’dan kaçtı; İzmir’e koştu…

Karşıyaka’da…

Sessiz, sedasız üç yıl yaşadı…

Şimdi yine İstanbul’da…

Bateri çalarak rahatlıyor…

Can yoldaşı köpeği ile mutfaktan çıkmıyor…

Nefis yemekler yapıyor…

Eski lisanslı futbolcu olduğu için…

Spor salonlarında ter atıyor…

Altı yıl önce…

Balıkesir Burhaniye’de butik bir otele ortak oldu…

En son üç yıl önce bir “Best Of” yaptı…

Sonra yine köşesine çekildi…

Neden?

Kendisi söylesin:

“Sadece yapayım, üreteyim, bunu beraber paylaşalım derdindeydim... Çünkü, yaptığınız şeyin senelere damga vurması gerek... Onu beceremiyorsanız oturacaksınız… Bu kadar basit... Öbür türlü insan gerçekten çok yıpranır... Ben kendime o zararı vermek istemedim…”

***

Kült olan slow şarkıları nasıl yazdı?

Nasıl bir his dünyası içindeydi?

Yoksa doğuştan üzerine giydirilmiş bir hediye miydi şarkı yazmak?

Galiba öyle…

Hala o kadar güzel şarkı sözü yazan yok gibi…

***

Pandemi sürecinde bir sosyal medya tartışması ile…

Yeniden gündeme geldi…

Yanılmıyorsam bir yıl önceydi…

Şarkıcı Demet Akalın, bir röportajda şöyle dedi:

“AVM’ler açılıyorsa eğlence sektöründe de normalleşmeye gidilmesi gerekiyor… Sektörde 300 bin kişi ekmek yiyor... Bu alanda Türkiye’nin en çok kazananlarının başında geliyorum… Ona rağmen diyorum ki, ben bile idare edemiyorum! Bakmamız gereken çoluğumuz çocuğumuz var…”

Kim çaktı cevabı biliyor musunuz?

Uzun zamandır sesi sedası çıkmayan Bendeniz…

Şu satırlarla cevap verdi…

Meslektaşı Demet Akalın’a ve O’nun gibi düşünenler:

“Bu kadar mı aç kaldınız… Almasaydınız boyunuzdan büyük evleri... AVM’de konser vereceklermiş, restoranlarda sorun olmazmış... Bekleyin, bekleyin biraz! Bir sürü çaresiz insan varken biraz utanın…”

***

Bitiriyoruz…

Bendeniz…

Nev-i şahsına münhasır bir sanatçıydı…

Yazdığı şarkı sözleri…

Ruhunun sesiydi…

Tek tabanca çıktı, hala tek tabanca…

Yalnız yaşıyor…

Şarkılarıyla yaşıyor…

…Ve, yalnızlığın tadını çıkarıyor…

Nokta…

Sonsöz: “Bir gün dünyadan varlık olarak kalksam minimum 100 sene, beni kimse unutmayacak… O şarkılarla hatırlayacaklar” / Bendeniz – Sanatçı…”